Oekraïners Dringen Russische Flanken Binnen En Heroveren Een Stad!

Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit de richting van Lyman.

Hier stortte een grote Russische flankoperatie onder druk in, waardoor hun troepen overbelast en kwetsbaar raakten over een cruciaal deel van het front. Toen de deur van de gelegenheid eenmaal openstond, grepen de Oekraïense troepen onmiddellijk het initiatief en lanceerden een beslissende aanval om een andere stad te veroveren.

Zoals de vorige keer gemeld, hadden Oekraïense troepen Ridkodub met succes heroverd door middel van droneverkenning en manoeuvre-oorlogvoering om de Russische verdediging te doorbreken. Hun doelen waren niet alleen om terrein in te nemen, maar ook om Russische pogingen om de controle in deze blootgestelde hoek van de regio Donetsk te herstellen, te verstoren.

Als reactie probeerden Russische troepen de Oekraïense posities te omflanken, bedoeld om de nieuwe Oekraïense linies te omzeilen en hun achterhoede aan te vallen. Russische eenheden werden vanuit meerdere richtingen ingezet, namelijk vanuit het westen van Zelena Dolyna en vanuit het zuiden, met de bedoeling Oekraïnes greep op Ridkodub te ondermijnen. Maar het plan had meerdere fatale gebreken, want de afstand tussen de Russische verzamelpunten en de Oekraïense posities betekende dat de aanvallende eenheden lange stukken open terrein moesten oversteken.

Erger nog, het gebrek aan bosbedekking en de wijdverbreide aanwezigheid van Oekraïense drones maakten verhulling vrijwel onmogelijk.

Tegen de tijd dat de Russische infanterie begon op te rukken, was hun beweging al gedetecteerd. Oekraïense FPV-drones en munitiedroppings onderschepten de aanvalskolommen nog voordat ze de contactlijn bereikten.

Meerdere videobeelden tonen infanterie die in open velden gestrand is en één voor één wordt uitgeschakeld. Andere groepen probeerden al kruipend op te rukken onder sporadische artilleriesteun, maar aanhoudende dronewaarneming maakte vooruitgang onmogelijk, en het Oekraïense vuurleidingssysteem ontmantelde de flankpoging nog voor die in de buurt kon komen.

Tijdens de vorige operatie hadden Oekraïense commandanten al vastgesteld dat de Russische lokale reserves traag reageren op veranderingen in de frontliniendynamiek, soms dagen nodig hebben om zich aan te passen. Die vertraging bleek doorslaggevend, want de Oekraïense troepen hadden hun controle over Ridkodub al geconsolideerd en anticipeerden op de tegenaanval. Toen die kwam, waren ze volledig voorbereid en brachten de Russen zware verliezen toe zonder territoriale winst. Omdat de Russische aanval mislukte, werden veel aanvallers gedood voordat ze de Oekraïense linies bereikten, waardoor de Russische frontlinies onderbezet, overbelast en tactisch kwetsbaar achterbleven. Veel van de betrokken soldaten raakten waarschijnlijk gewond tijdens de mislukte aanval, en door de aanhoudende Oekraïense vuurcontrole in het gebied was evacuatie vrijwel onmogelijk. Het is voor Russische eenheden al moeilijk om verse troepen naar deze zone te roteren zonder verliezen te lijden; dit doen met gewonde troepen onder druk maakt het herstel van de frontcontrole nog moeilijker.

Daarom grepen Oekraïense troepen onmiddellijk de kans, en eenheden van het Derde Legerkorps lanceerden een gecoördineerde aanval op Novomykhailivka. De aanval richtte zich op blootgestelde flanken die kwetsbaar waren geworden na de mislukte Russische tegenaanvallen bij Ridkodub. Oekraïense drones werden eerst ingezet om de voorste Russische posities uit te schakelen en artilleriedoelen te markeren, waardoor de verdediging werd verzwakt voor de hoofdaanval.

De pantsercolonne rukte vervolgens van twee kanten op, waarbij hoofdwegen werden vermeden en kleine boomrijen werden gebruikt als dekking bij het naderen van de stadsrand. Eenmaal in Novomykhailivka aangekomen, versnelde de aanval.

Bradleys en lichtere voertuigen rukten blok voor blok op, terwijl infanteriegroepen Russische eenheden verdreven die zich verscholen in beschadigde huizen en boomrijen. Tientallen geleide droneaanvallen troffen versterkte Russische posities in de aanloop naar de aanval, en radio-onderscheppingen geven aan dat het garnizoen al om versterkingen had gevraagd voordat de aanval begon.

Gevechtsbeelden tonen Oekraïense troepen die onder dronedekking door de stad oprukken, terwijl Russische verdedigers er niet in slaagden een gecoördineerde reactie op te zetten. De gevechten duurden slechts enkele uren, en tegen het einde was minstens één volledige Russische compagnie uitgeschakeld. Met de stad veiliggesteld, rukten de Oekraïense troepen verder naar het zuiden op en verbreedden de doorbraak. Het Russische commando werd gedwongen reserves uit naburige sectoren weg te trekken, waardoor hun greep op aangrenzende delen van de linie verzwakte.

In het algemeen is het belang van deze operatie niet alleen het heroverde terrein, maar ook de precisie en het tempo waarmee dit werd uitgevoerd. Oekraïne wacht niet langer tot Russische offensieven vastlopen; het verstoort ze in real time en slaat toe zodra eenheden zich overbelasten. Russische formaties blijven overbelast en reactief, en elke mislukte aanval laat een nieuwe opening achter. Novomykhailivka laat zien dat Oekraïne niet alleen zijn linie vasthoudt; het bepaalt het tempo en kiest waar de volgende ineenstorting zal plaatsvinden.

‍