Rusland start dubbele offensieven nadat het er niet in slaagde de Donbas-regio te veroveren.

Moskou’s pogingen om de Oekraïense verdediging te omzeilen stuiten op onverwachte weerstand, wat de grenzen van de Russische operationele capaciteiten blootlegt. In Zaporizja hebben Oekraïense troepen sleutelposities versterkt, waardoor Russische eenheden onevenredig veel manschappen en materieel moeten inzetten voor minimale terreinwinst. Ondertussen probeert Rusland in Dnipropetrovsk gebruik te maken van dunner bezette Oekraïense linies, maar de vooruitgang is traag en kostbaar, wat de onderlinge afhankelijkheid van beide offensieven benadrukt. Russische opmars wordt verder gehinderd door uitgebreide Oekraïense dronebewaking, die aanvoerroutes tot 15 kilometer achter het front controleert en gemechaniseerde aanvallen verstoort. De ambitie van het Kremlin om Oekraïense troepen vast te pinnen en tegelijkertijd te omflanken, wordt steeds moeilijker door logistieke uitdagingen en het terrein. Al met al toont de situatie aan dat Russische operaties, ondanks numerieke superioriteit, moeite hebben om strategie om te zetten in tastbare resultaten, wat Oekraïne een voordeel geeft in zowel verdediging als tegenaanval.

‍