RFU News

Siły rosyjskie, wzmocnione jednostkami północnokoreańskimi, przeprowadziły atak na Malają Łoknię, mając na celu odcięcie północnej części Łuku Kurskiego. Ukraińcy jednak wzmocnili swoje pozycje obronne, wykorzystując wzgórze kompleksu więziennego i strategicznie rozmieszczone miny przeciwpancerne do zneutralizowania ataku. Pomimo początkowych rosyjskich nalotów i natarć lądowych, siły ukraińskie wykorzystały swoją bliskość logistyczną, drony i artylerię do zneutralizowania ofensywy, jednocześnie minimalizując narażenie. Rosyjskie jednostki zmechanizowane nie poradziły sobie z intensywnym ogniem i obroną minową, a ukraińskie kontrataki szybko odzyskały utracony teren. Ta zdecydowana obrona podkreśla przewagę taktyczną i odporność Ukrainy, uniemożliwiając Rosji przełamanie i zabezpieczając strategiczny bastion Malają Łoknię.

Bitwa o kontrolę w regionie Kurska zaostrzyła się, gdy rosyjskie siły przeprowadziły śmiały zmechanizowany atak w kierunku Machnowki, próbując zakłócić kluczową ukraińską logistykę skoncentrowaną wokół Sudży. Ich celem jest odcięcie linii zaopatrzenia ukraińskiej ofensywy w występie kurskim poprzez uzyskanie kontroli ogniowej nad mostami w Sudży i przerwanie istotnych szlaków zaopatrzeniowych. Jednak przewidywalny charakter rosyjskiego natarcia i szybka reakcja Ukrainy zmieniły sytuację. Wykorzystując bliskość Sudży jako węzła logistycznego, ukraińskie siły szybko rozmieściły rezerwy i powstrzymały atak za pomocą precyzyjnego ostrzału oraz skutecznego rozpoznania dronami. Ograniczone opcje terenowe dla rosyjskiego ataku zmusiły ich wojska do poruszania się w wąskich korytarzach, wystawiając je na ukraińską artylerię, czołgi i ataki dronów FPV.

Ukraina osiągnęła znaczące postępy w łagodzeniu niszczącego wpływu rosyjskich ataków bombami szybującymi, które przez długi czas stanowiły poważne zagrożenie zarówno dla ukraińskich pozycji wojskowych, jak i obszarów cywilnych. Bomby te, ulepszone dzięki zestawom naprowadzającym dla zwiększenia precyzji, stanowiące niegdyś filar rosyjskiej strategii powietrznej, w ostatnich tygodniach znacznie zmniejszyły swoją intensywność, przynosząc bardzo potrzebną ulgę na liniach frontu i poza nimi. Raporty wskazują na drastyczny spadek użycia rosyjskich bomb szybujących, z 1 472 zrzutów na początku listopada do zaledwie 431 w pierwszych 12 dniach grudnia 2024 roku. Ten spadek odzwierciedla kombinację ukraińskich środków zaradczych i logistycznych wyzwań, z jakimi borykają się siły rosyjskie. Ukraińskie ataki na lotniska, magazyny i łańcuchy dostaw zakłóciły produkcję i dostawy tej amunicji, a niekorzystne warunki zimowe oraz skuteczne środki przeciw dronom dodatkowo utrudniły Rosjanom kontynuowanie takich ataków. Ta zmiana podkreśla rosnący wpływ ukraińskich zdolności do przeprowadzania głębokich uderzeń i strategicznego ukierunkowania, zmniejszając rosyjską dominację w powietrzu i zmieniając dynamikę konfliktu. Podczas gdy Ukraina nadal wykorzystuje swoje przewagi, walka o zneutralizowanie tego zagrożenia pozostaje kluczowa dla utrzymania impetu na polu bitwy i ochrony obszarów cywilnych.

Front kurski stał się kluczowym punktem odnowionej ukraińskiej kontrofensywy, ukazując zarówno wojskową pomysłowość, jak i znaczenie polityczne. Ostatnie wydarzenia podkreślają zdolność Ukrainy do wykorzystywania luk w rosyjskiej obronie, czerpiąc korzyści z przeciążonych sił wroga i słabo wspieranych północnokoreańskich posiłków. Strategiczny nacisk Ukrainy na Bolshoye Soldatskoye grozi zniszczeniem rosyjskiego zaplecza logistycznego i operacyjnego w tym regionie. Dzięki zaawansowanym taktykom i precyzyjnym atakom ukraińskie siły kontynuują postępy, ujawniając krytyczne słabości w strukturze dowodzenia Rosji i podważając narrację Kremla o kontroli. Operacja ta dowodzi nie tylko taktycznej przewagi Ukrainy, ale także jej szerszych strategicznych zamiarów, zmuszając Rosję do przyjęcia defensywnej postawy i jednocześnie zwiększając presję polityczną i militarną. Rozwój walki o Kursk podkreśla zmianę dynamiki na liniach frontu oraz rosnącą presję na rosyjskie zasoby i morale.

Raport ten omawia najważniejsze zmiany na froncie, koncentrując się na kierunkach Kursk, Liman, Toretsk i Kurachowe. W Kursku Ukraina przeprowadziła zaskakującą ofensywę, zdobywając teren w rejonie Sudży i posuwając się w kierunku Bolshoe Soldatskoje. Operacja ta ma na celu zabezpieczenie strategicznych pozycji, zakłócenie rosyjskich planów i przekierowanie zasobów, co stanowi istotny cios dla rosyjskiej pozycji militarnej. Wstępne zdobycze wskazują, że siły ukraińskie konsolidują swoje pozycje, wykorzystując luki w obronie rosyjskiej. W Liman rosyjskie ataki na Terny zakończyły się niepowodzeniem z powodu problemów logistycznych, podczas gdy nowy atak na rzece Zherebets pozwolił rosyjskim wojskom ustanowić przyczółek w Iwaniwce. Jednak ta pozycja pozostaje wrażliwa, ponieważ znajduje się poniżej wysokości kontrolowanych przez Ukrainę. W Toretsk Ukraińcy odparli mechanizowany atak z południa, wykorzystując wysokie pozycje, ale rosyjskie siły uzyskały niewielkie postępy wewnątrz miasta, zwiększając presję na obrońców ukraińskich. Kontrola nad miastem pozostaje kontestowana, a postępy Rosjan komplikują obronę. W Kurachowem siły ukraińskie przeprowadziły kontrolowaną ewakuację do nowej linii obronnej w rejonie Dachne, opóźniając rosyjski postęp. Walki nadal trwają, a artyleria i jednostki pancerne Ukrainy atakują rosyjskie pozycje, zapobiegając szybkiemu przełamaniu. Ogólnie rzecz biorąc, ukraińska strategia, koncentrująca się na konsolidacji pozycji w Kursku oraz utrzymaniu odporności w Liman i Toretsk, podkreśla jej elastyczność, podczas gdy mierzone wycofanie z Kurachowego opóźnia rosyjski postęp i zachowuje ukraińską siłę do przyszłych kontrataków.

W rejonie Kurska ukraińskie siły intensyfikują precyzyjne ataki oraz śmiałe operacje powietrzne, mające na celu zakłócenie rosyjskich linii obrony i struktur dowodzenia. Niedawne ofensywy w Bolshoje Sołdatskoje, Sudży, Nowoivanowce i Tiotkino wykorzystują luki w przeciążonych rosyjskich i północnokoreańskich liniach. Dzięki użyciu systemów HIMARS i rakiet Storm Shadow Ukraińcy wyeliminowali kluczowych rosyjskich oficerów i zdestabilizowali operacje dowodzenia, a doświadczeni piloci wykonują ryzykowne manewry na niskiej wysokości, by unikać systemów obrony powietrznej. Działania te mają na celu zniweczenie rosyjskich planów i utrzymanie impetu ukraińskiej kontrofensywy.

W rejonie Kurska doszło do dramatycznej zmiany sytuacji, gdy ukraińskie siły rozpoczęły niespodziewaną kontratak, wykorzystując słabości przeciążonych rosyjskich i północnokoreańskich linii obrony. Celem ofensywy jest strategicznie ważna miejscowość Berdin, której zdobycie ma osłabić rosyjskie pozycje i otworzyć drogę do szerszego natarcia w kierunku Bolszoje Sołdatskoje – kluczowego węzła logistycznego. Dzięki doskonałemu przygotowaniu, korzystnemu terenowi i taktycznej pomysłowości ukraińskie oddziały ominęły rosyjskie linie obrony, w tym wcześniej zaminowane drogi, i zneutralizowały zagrożenia za pomocą zaawansowanych technologii walki elektronicznej. Szybki atak już przyniósł znaczące zdobycze, co może oznaczać punkt zwrotny w rejonie Kurska, zmuszając rosyjskie siły do defensywy i zakłócając ich operacje.