RFU News

Raport ten podkreśla kluczowe wydarzenia w najważniejszych sektorach linii frontu. Siły ukraińskie mierzą się z różnorodnymi wyzwaniami i możliwościami, utrzymując stabilność w niektórych rejonach, ale doświadczając poważnych niepowodzeń w innych. W Kursku północnokoreańskie oddziały, wykorzystywane jako mięso armatnie w rosyjskich ofensywach, osiągnęły ograniczone postępy w Plekhovo. Jednak siły ukraińskie ustanowiły nową linię obrony wzdłuż rzeki Psel, utrzymując kontrolę nad północnym sektorem sałientu. W Kupiańsku rosyjskie ataki na ten kluczowy węzeł logistyczny w większości się zatrzymały. Ukraińskie siły, szczególnie 10. Brygada Górska, skutecznie odparły rosyjskie próby ustanowienia przyczółków na rzece Oskil. W Czasiw Jar ukraińskie wojska zdobyły teren, zabezpieczając Zakład Materiałów Ogniotrwałych i zmuszając Rosjan do wycofania się z kilku pozycji taktycznych, w tym z rejonów na zachód od Klishchiivki. W Kurachowe sytuacja jest bardziej krytyczna. Siły rosyjskie kontrolują teraz większość obszaru miejskiego, zagrażając ukraińskim liniom zaopatrzenia. Jednak ukraińskie wojska utrzymują ufortyfikowane pozycje w strefie przemysłowej. W Welyka Nowosiłka rosyjskie postępy odizolowały miasto, przejmując kontrolę ogniową nad kluczowymi szlakami zaopatrzenia, co rodzi pytanie, czy ukraińskie siły będą się bronić, czy wycofywać. Podczas gdy w Kursku, Kupiańsku i Czasiw Jar ukraińskie siły wykazują odporność i odnoszą sukcesy, w Kurachowe i Welyka Nowosiłka konieczne są pilne działania w celu ustabilizowania pogarszającej się sytuacji.

W odważnej eskalacji swoich zdolności do ataków dalekiego zasięgu Ukraina zaatakowała kluczowe węzły wojskowe i logistyczne głęboko na terytorium Rosji. W ostatnich dniach skoordynowane ataki dronów i pocisków sparaliżowały bazy lotnicze, składy amunicji oraz zakłady przemysłowe w Rostowie, Krasnodarze i Czeczenii. Te ataki, mające na celu zakłócenie rosyjskiej ofensywy w Donbasie, pokazują zdolność Ukrainy do uderzania w kluczowe cele daleko od linii frontu, znacznie osłabiając rosyjskie zdolności operacyjne. Ataki te nie tylko wyrządziły znaczne szkody w kluczowej infrastrukturze Rosji, ale także zmusiły Kreml do przekierowania zasobów na naprawy, tworząc nowe luki na wielu frontach. To oznacza decydującą zmianę w strategii Ukrainy, która zwiększa presję na rosyjskie zaplecze logistyczne i przemysłowe, jednocześnie demonstrując swoje rosnące możliwości technologiczne i taktyczne.

Rosyjskie i północnokoreańskie siły w kierunku kurskim mierzą się z narastającymi niepowodzeniami, gdyż słaba koordynacja i istotna bariera językowa osłabiają ich ofensywę. Pomimo wzmocnienia przez czeczeńskie siły specjalne, katastrofalny błąd komunikacyjny doprowadził do tego, że północnokoreańscy żołnierze omyłkowo otworzyli ogień do swoich czeczeńskich sojuszników, powodując znaczne straty, w tym ośmiu zabitych żołnierzy Akhmat Spetsnaz. Te problemy z koordynacją odzwierciedlają szersze trudności związane z integracją zagranicznych oddziałów, pogłębiając już katastrofalne skutki północnokoreańskich ataków „falami ludzkimi”. Ukraińskie siły skutecznie wykorzystują te słabości, zwabiając północnokoreańskie jednostki na odsłonięte pozycje, a następnie niszcząc je przy użyciu artylerii i precyzyjnych ataków dronów. Niezdolność rosyjskich sił do zapewnienia szybkiego wsparcia ogniowego i pancernego pozostawiła północnokoreańskie wojska szczególnie narażone, zwłaszcza podczas prób przekroczenia otwartych pól w stronę spornych lasów w pobliżu Kruglenkoe. Ukraińska taktyka nadal zakłóca jakiekolwiek znaczące zgromadzenie sił wroga, opóźniając rosyjskie natarcie na strategiczny cel Malaja Loknja i dodatkowo osłabiając skoordynowaną ofensywę.

Nieudana ofensywa Rosji na występie kurskim przybrała desperacki obrót, gdy na front skierowano siły północnokoreańskie w odważnej próbie zlikwidowania kluczowego ukraińskiego przyczółka na wschód od rzeki Pseł. Celem ataku było Plekhovo, wioska o kluczowym znaczeniu dla powstrzymania ukraińskich postępów w kierunku Borki i Giri. Chociaż siły północnokoreańskie osiągnęły trudny do wywalczenia przełom, to jego koszt był ogromny. Ukraińskie raporty wywiadowcze ujawniają makabryczne próby rosyjskich sił ukrycia swojej zależności od północnokoreańskich sojuszników, w tym palenie twarzy poległych żołnierzy w celu zatarcia ich tożsamości. Pomimo początkowych sukcesów, kolejne operacje, w tym ryzykowna przeprawa przez rzekę w Kurilovce, zakończyły się katastrofalnymi stratami, pozostawiając siły północnokoreańskie w ruinie i ujawniając ograniczenia ich zdolności bojowych. Ta zależność od zagranicznych wojsk podkreśla pogłębiające się trudności logistyczne i strategiczne Kremla, podczas gdy adaptacyjne taktyki Ukrainy nadal udaremniają rosyjskie postępy i wykorzystują słabości na polu bitwy.

Siły ukraińskie wykazały się niezwykłą pomysłowością taktyczną w obronie występu kurskiego, gdzie jednostki północnokoreańskie, zintegrowane z rosyjskim dowództwem, podejmują nieustanne próby przedarcia się w kierunku Malaja Łoknia. Pomimo swojej przewagi liczebnej, siły północnokoreańskie poniosły katastrofalne straty z powodu strategicznej elastyczności i zaawansowanych taktyk pola walki stosowanych przez Ukrainę. Wykorzystując zależność Koreańczyków Północnych od masowych ataków piechoty, Ukraińcy zamienili przewagę liczebną atakujących w ich kluczową słabość. Dzięki precyzyjnym ostrzałom artyleryjskim, amunicji kasetowej i celowym kontratakom oddziałów specjalnych, ukraińscy obrońcy zadali ciężkie straty i zatrzymali ofensywę północnokoreańską. To przemyślane podejście nie tylko neutralizuje bezpośrednie zagrożenia, ale także zmusza Koreańczyków Północnych do długotrwałego i nie do utrzymania konfliktu, podkreślając odporność i pomysłowość ukraińskich operacji obronnych.

Ukraińscy obrońcy nadal dostosowują swoje działania, zadając ciężkie straty siłom rosyjskim i ich sojusznikom, jednocześnie wykorzystując strategiczne kontrataki, aby utrzymać kontrolę i opóźnić postępy w kluczowych regionach. Kursk: Siły rosyjskie, wzmocnione jednostkami północnokoreańskimi, przeprowadziły rozległe ataki w celu rozbicia ukraińskiego wyłomu. Pomimo marginalnych postępów, północnokoreańskie jednostki poniosły katastrofalne straty z powodu przestarzałych taktyk i braku koordynacji. Ukraińskie uderzenia HIMARS i artylerii zdziesiątkowały ich siły, powodując ponad tysiąc strat, nie osiągając przy tym kluczowych celów. Kupiańsk: Rosyjskie natarcia w pobliżu rzeki Oskil utknęły w miejscu z powodu nadmiernego rozciągnięcia i problemów logistycznych. Ukraińskie siły, korzystające z lepszych sieci zaopatrzeniowych, odzyskały kluczowe obszary. Chociaż Rosjanie starają się poszerzyć swoje zdobycze na południe, sytuacja pozostaje względnie stabilna. Toreck: Intensywne walki miejskie trwają, a siły rosyjskie robią powolne postępy, ponosząc przy tym wysokie straty. Ukraińscy obrońcy stosują taktykę spalonej ziemi, burząc budynki, aby uniemożliwić Rosjanom zajęcie bezpiecznych pozycji. Toreck pozostaje pod kontrolą Ukrainy pomimo ciągłej presji. Pokrowsk: Jako kluczowy węzeł logistyczny, Pokrowsk pozostaje głównym celem rosyjskich działań. Ukraiński błąd pozwolił Rosjanom na chwilowe zdobycze w rejonie Szewczenka, ale kontrataki zatrzymały ich postępy. Ukraińskie siły skonsolidowały obronę, szczególnie na południu, tworząc potężne bariery przeciwko dalszym próbom okrążenia. Kurachowe: Miasto jest pod rosnącą presją, a Rosjanie kontrolują ponad połowę obszaru miejskiego i posuwają się wzdłuż rzeki Suchy Jali. Ukraińskie siły utrzymują kluczowe strefy przemysłowe i szlaki zaopatrzeniowe, ale stoją przed wyzwaniem obrony terenu i jednoczesnego przygotowania się do ewentualnych odwrotów w celu ochrony personelu.

Siły północnokoreańskie, rzucone w nowoczesny konflikt na kierunku kurskim, miały trudności z dostosowaniem się do zaawansowanej sztuki wojennej, szczególnie do operacji dronowych Ukrainy. Dziesięciolecia izolacji pozostawiły ich taktykę przestarzałą, opartą na strategiach z czasów wojny koreańskiej. Ich niezdolność do rozpoznania lub przeciwdziałania zagrożeniom ze strony dronów doprowadziła do katastrofalnych strat, które ukraińscy operatorzy skutecznie wykorzystali. Północnokoreańscy żołnierze, nieprzygotowani na precyzyjne ataki dronów, często wpadają w panikę i sięgają po nieskuteczny ogień z broni lekkiej, co tylko bardziej ich odsłania. Błędy taktyczne, takie jak pozostawanie na skraju lasów czy błędna interpretacja prostych działań dywersyjnych dronów, pogłębiły ich podatność na ataki. Te niepowodzenia doprowadziły do znacznych strat i mogą zmusić rosyjskich i północnokoreańskich dowódców do przerwania operacji w celu przeszkolenia swoich wojsk w zakresie środków przeciwdronowych, opóźniając kontratak w rejonie Kurska.