Dit was de druppel! Russische gevangenen-soldaten komen in opstand! Legerconvooi in hinderlaag gedood!

Vandaag zijn er belangrijke updates uit de Russische Federatie.

Hier heeft het gebrek aan vrijwilligers, zelfs in de strengste Russische gevangenissen, de functionarissen gedwongen een nieuwe oplossing te vinden om gevangenen naar het front te sturen. Aangetrokken tegen de muur zonder echte keuze, hebben velen besloten hun geluk te beproeven, op zoek naar een onverwachte uitweg, hun bewakers te doden en te ontsnappen.

Het laatste incident vond plaats in de Leningradregio van Rusland, waar negen vrijwillige gevangenen hun escorte vermoordden en ontsnapten tijdens hun transport naar het front. Volgens Russische berichten doodde de groep de chauffeur van het konvooi en vluchtte de bossen en dorpen in de buurt in, wat een grote klopjacht veroorzaakte. Deze mannen waren rechtstreeks uit de gevangenis gehaald onder militaire contracten, als onderdeel van Rusland’s krimpende pool van penitrekruten die bedoeld waren om de catastrofale verliezen aan het front te vervangen. Het is belangrijk op te merken dat dit niet de eerste bloedige ontsnapping is, waarbij gevangenen uitbraken voordat ze werden ingezet, zich bewust dat hun overplaatsing naar het front een vrijwel zekere doodstraf betekent.

Toen Wagner in 2022 met gevangeniswerving begon, meldden tienduizenden zich vrijwillig aan voor een kans op gratie en financiële compensatie, bijna 21.000 Amerikaanse dollars voor zes maanden aan het front. Tegen eind 2024 waren de verliezen echter zo extreem geworden dat het enthousiasme instortte en Rusland geen bereidwillige gevangenen meer had.

Tussen de 140.000 en 180.000 gevangenen werden vrijgelaten om in Oekraïne te vechten, maar de meesten stierven bij brute aanvallen van Bakhmut tot Avdiivka, en de rest zag genoeg om te begrijpen dat overleven onwaarschijnlijk was. Tegen 2025 daalde de maandelijkse werving tot enkele honderden. Tekenen van inschrijving verdwenen, salarissen werden verlaagd en verhalen over executies bij weigering verspreidden zich breed.

De meeste overgebleven gevangenen kozen ervoor hun straf uit te dienen in plaats van een zekere dood onder ogen te zien, en toen de werving opdroogde, begon Rusland gevangenissen te sluiten en wendde het zich tot meer dwangmaatregelen binnen het strafsysteem.

De Russische autoriteiten schakelden over op een nieuwe aanpak door misdrijven te verzinnen totdat gevangenen bezwijken en militaire contracten tekenen, waardoor het voordeel van het uitzitten van hun straf verdwijnt, omdat ze anders tot hun dood in een cel zouden wachten. Dit werd recentelijk bevestigd door een gevangen genomen 19-jarige soldaat in het Vovchansk-sector. Tijdens verhoor legde hij uit dat hij nog elf maanden van zijn straf over had toen onderzoekers in de gevangenis hem plotseling van extra misdrijven beschuldigden die hij beweert niet te hebben gepleegd. Geconfronteerd met jaren extra gevangenisstraf en zonder juridische verdediging, tekende hij een militair contract om verdere straffen te vermijden.

Zijn verhaal komt overeen met rapporten van Oekraïense inlichtingendiensten, die opmerken dat Rusland steeds vaker verzonnen aanklachten gebruikt, zoals het in diskrediet brengen van het leger, het verspreiden van nepnieuws of het rechtvaardigen van terrorisme om gedetineerden onder druk te zetten. Deze aanklachten komen vaak voort uit in scène gezette gesprekken die zijn opgenomen door geplante informanten die voordelen zoeken.

Alleen al in de eerste helft van 2025 werden meer dan 100 van zulke vonnissen gedocumenteerd. Aanvullende onethische maatregelen, zoals verschillende vormen van intimidatie en zware ontbering, inclusief het beperken van water tot drie liter per week, worden vaak gebruikt om handtekeningen af te dwingen. Sinds een wet van maart 2024 kunnen Russische aanklagers strafzaken opschorten als een gevangene zich aanmeldt bij het leger, waarbij gevangenen effectief te horen krijgen dat weigering isolement, geweld en decennia extra straf betekent, terwijl vrijwillige inschrijving ten minste een theoretische kans op overleven biedt.

Deze wanhoop heeft een derde pad gecreëerd dat een toenemend aantal gevangenen nu probeert: tekenen, overgeplaatst worden en bij de eerste gelegenheid ontsnappen, zelfs als dat betekent dat bewakers gedood moeten worden. Veel gevangenen beseffen dat, hoewel het front waarschijnlijk dodelijk is, blijven in hechtenis onder verzonnen aanklachten een garantie is om achter tralies te sterven. Ontsnappen biedt een uitweg van zowel vernedering in de gevangenis als de wreedheid van commandanten aan het front, die bekend staan om executies van degenen die aarzelen, terugtrekken of orders weigeren.

Over het geheel genomen stort Rusland’s praktijk om zijn rangen aan te vullen met gevangenen in, en improviseren functionarissen steeds dwangmatiger maatregelen om de toevoer te handhaven. Dit versnelt de ineenstorting van discipline binnen strafkolonies en duwt gevangenen naar gewelddadige opstanden en ontsnappingspogingen.

Naarmate gevangenen beseffen dat de kans om te overleven tijdens een vlucht groter is dan aan het Oekraïense front en vooral in de gevangenis, zullen incidenten zoals het doden van escorte en massale uitbraken vaker voorkomen. De wreedheid van Russische militaire recruiters heeft zelfs die van hun gevangenisbewakers overtroffen, waardoor gevangenen niets te verliezen hebben en ze een bron van interne instabiliteit worden.