Kantelpunt! Oekraïners Rukken Op En Krijgen Momentum!

Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit het Novopavlivka-front.

Hier hebben de Oekraïense strijdkrachten een gecoördineerd tegenoffensief gelanceerd om het Russische momentum in dit betwiste gebied in het westen van Donetsk te ondermijnen. In slechts enkele dagen zijn meerdere nederzettingen heroverd, zijn de frontlinies verschoven en hebben drone-aanvallen Russische versterkte posities verwoest – en dit is nog maar het begin.

Het hoofddoel van deze operatie is het terugdringen van Russische troepen uit recent veroverde frontposities en het bevrijden van blootgestelde dorpen bij de rivier de Mokri Jali. Dit zou niet alleen twee maanden aan Russische terreinwinst tenietdoen, maar ook een nieuwe verdediging opzetten waarbij het terrein in het voordeel van Oekraïne werkt.

Het specifieke gebied is om twee hoofdredenen gekozen: ten eerste was het terrein tussen Tolstoy, Zelenyi Hai en Piddubne sterk in het voordeel van de Oekraïners. Uit de topografische kaart blijkt dat Oekraïense drone-operators profiteren van nabijgelegen hoogtes in het westen, waardoor ze sterkere signaalverbinding en beter zicht hebben. Dit maakt consistente doelbepaling en langer rondcirkelen boven vijandelijke zones mogelijk. In tegenstelling tot andere sectoren met ravijnen of droge rivierbeddingen die dronesignalen verstoren, is deze corridor opener en beter verbonden, wat gunstige omstandigheden creëert voor gecoördineerde aanvallen. Daarnaast vormt de nabijgelegen Mokri Jali-rivier een natuurlijke barrière, die de Oekraïners waarschijnlijk als stabiele verdedigingslijn willen gebruiken zodra de operatie voltooid is.

Ten tweede vertoonden Russische eenheden in dit gebied al tekenen van overbelasting na maandenlange aanvallen om terrein te winnen. De ingezette Russische troepen bestonden grotendeels uit ondergetrainde soldaten met beperkte elektronische oorlogsmiddelen tegen Oekraïense drones en slechte omstandigheden langs de bataljonslinies. Belangrijk was ook dat Rusland hier geen geërfde versterkte posities of sterke fortificaties had, waardoor veel loopgraven uiterst kwetsbaar waren voor aanvallen van bovenaf door Vampire-drones. Oekraïense FPV-teams maakten hier systematisch gebruik van en dwongen Russische soldaten tot statische dekking in kelders.

Hierdoor verloren de Russen zowel mobiliteit als tactische diepte, waardoor ze in een reactieve houding werden gedwongen waarin herstel steeds moeilijker werd. Het gevolg was niet alleen tactische ontwrichting, maar ook een instorting van het Russische vermogen om onder vuur te coördineren of versterkingen in te zetten.

Vanuit planningsperspectief werd de operatie opgezet als een reeks beperkte, opeenvolgende aanvallen, telkens gericht op kwetsbare punten aan de Russische frontlijn, en bewust vermeden Oekraïners een grootschalige aanval over de hele breedte. In plaats daarvan concentreerden ze vuurkracht en beweging op licht verdedigde verbindingspunten tussen Russische eenheden, waarbij goed gecoördineerde aanvalsgroepen werden ondersteund door snelle droneverkenning en kortbereik-FPV-aanvallen. Het gebruik van drone-gestuurde precisiebestrijding vóór en tijdens de manoeuvres stond centraal, waardoor de infanterie na de eerste verzwakking kon oprukken zonder buitensporige troepeninzet.

De operatie begon met Oekraïense speciale eenheden die Russische infiltranten uit de nederzetting Andriivka-Klevtsove verdreven, de vlag van hun eenheid hesen en zo de basis legden voor het vervolg.

Daarna namen Oekraïense troepen Russische posities onder vuur langs de aanvoerroute naar Tolstoy, waarbij FPV-drones en artillerie de verdediging verzwakten en Russische bewegingsvrijheid beperkten.

Vervolgens rukten aanvalseenheden vanuit het zuiden op en zuiverden het dorp in gevechten van dichtbij, naar verluidt onder bevel van de Vijfde Zware Gemotoriseerde Brigade.

Direct daarna trokken Oekraïense troepen noord- en oostwaarts en heroverden de nabijgelegen nederzetting Zelenyi Hai. Beelden tonen hoe Oekraïense mariniers daar de nationale vlag hesen, wat wijst op volledige controle en suggereert dat de Russische troepen zich ofwel onder druk hebben teruggetrokken of tijdens de zuivering zijn uitgeschakeld.

Vanaf daar ging de aanval verder richting Piddubne en Novokhatske. Hoewel de gevechten daar nog gaande zijn, hebben Oekraïense droneteams Russische infanterie uitgeschakeld en munitieopslagplaatsen geraakt bij Zirka en Tovste, twee dorpen net achter de eerste linie. Deze aanvallen wijzen niet alleen op een poging de huidige Russische posities te verstoren, maar ook op het verminderen van hun vermogen tot tegenaanval. De coördinatie tussen Oekraïense eenheden duidt op een breder operationeel plan om het gebied terug te winnen en Russische bataljons door voortdurende kleinschalige manoeuvres aan blijvende uitputting bloot te stellen.

Over het geheel genomen laat het Oekraïense tegenoffensief in West-Donetsk zien hoe beperkte offensieve acties, gebaseerd op nauwkeurige verkenning en sterke tactische planning, betekenisvolle verschuivingen op het slagveld kunnen opleveren zonder dat een grootschalige doorbraak nodig is. Door zwakke punten in Russische training, eenheidssamenhang en drone-afweer te benutten, hebben de Oekraïners sleutelposities heroverd en bevinden zij zich nu in een positie om de druk verder zuidwaarts op te voeren, waarschijnlijk met als doel de rivier de Mokri Jali als nieuwe verdedigbare lijn te gebruiken en zo maanden aan Russische vooruitgang ongedaan te maken.

‍