.svg){kind=small}
Vandaag is er belangrijk nieuws vanuit de richting van Pokrovsk.
Hier eindigde Rusland’s volledige poging om Myrnohrad in te nemen in een ramp, waardoor de Russische troepen uitgeput, overbelast en kritisch kwetsbaar achterbleven. Toen de omvang van de catastrofe duidelijk werd, grepen de Oekraïense troepen onmiddellijk hun kans en lanceerden een snelle tegenaanval die de Russische verdediging verpletterde en de ineenstorting van het volgende grote Russische bolwerk aan de linie veroorzaakte.
Toen de speerpunt richting Dobropillia stokte, kregen de Russische troepen dringende bevelen om de uitstulping te verbreden door in Myrnohrad aan te vallen.
De nieuwe aanval escaleerde snel tot golven frontale gemotoriseerde aanvallen, aangezien Myrnohrad deel uitmaakt van de zwaar versterkte agglomeratie van Pokrovsk. Onder tijdsdruk grepen de Russische commandanten terug naar een verouderde zware-armorbenadering, omdat ze geen nieuwe tactieken konden ontwikkelen. Wat er aan pantservoertuigen overbleef, werd haastig verzameld en in de aanval gegooid.
Eerst probeerden Russische troepen door te breken via Novoekonomichne met twee pantservoertuigen. Beide werden vernietigd door Oekraïense FPV-drones, één nabij de ventilatieschacht van een lokale mijn en de andere ten westen van het waterreservoir, waarna de Oekraïense troepen de infanterie die mee was opgeschoven uitschakelden. In het noorden, in het Razine-gebied, werden nog vier Russische voertuigen vernietigd, terwijl nog eens vier werden geneutraliseerd nabij Vozdvyzhenka in het oosten, lang voordat ze de werkelijke frontlinie bereikten. Sommige Russische soldaten slaagden erin voet aan wal te zetten in Malynivka, maar werden ook daar door Oekraïense drone-aanvallen uitgeschakeld. Analisten koppelden deze activiteit aan de komst van Russische mariniers van het 155e Separate Naval uit Sumy, maar hun aanwezigheid bleek onvoldoende tegen de Oekraïense verdediging.
Kijkt men naar de topografische kaart, dan ziet men hoe het terrein een doorslaggevende rol speelde in het afslaan van de Russische aanval. De Oekraïense troepen hielden de hoge posities van twee terrikons, die het lokale landschap domineren. In combinatie met de uitgebreide infrastructuur van de mijnen zelf, gaf dit de verdedigers zowel dekking als superieur zicht. Constante dronebewaking en vuurbeheersing vanaf deze verhoogde posities stelden Oekraïne in staat Russische bewegingen te onderscheppen voordat ze de frontlinie bereikten. De meeste voertuigen werden vernietigd tijdens de benaderingsfase, wat benadrukt hoe luchtverkenning en situationeel bewustzijn fundamenteel blijven voor een succesvolle verdediging. Met pantserkolommen die werden uitgeschakeld voordat ze effectief infanterie konden inzetten, verviel de aanval in ongeorganiseerde schermutselingen die door de Oekraïense troepen beslist werden gewonnen.
De vernietiging van 10 pantservoertuigen en meer dan 100 Russische soldaten in deze mislukte pogingen was niet slechts een tactische tegenslag, aangezien ze duidelijk als reserve waren verzameld om een doorbraak aan de rand van Myrnohrad te bewerkstelligen. Zelfs een voet aan wal daar vestigen zou grote complicaties voor de Oekraïense verdediging hebben veroorzaakt, maar in plaats daarvan leidde het verlies van zoveel schaarse uitrusting in één reeks gevechten effectief tot uitputting van de korte-termijnreserves van Rusland in dit sector.
Met hun pantserkracht verzwakt en infanterie verzwakt, ontstond er een kans voor Oekraïne om van verdediging naar aanval over te gaan, en de Oekraïense commandanten lieten deze kans onmiddellijk benutten. Het General Staff bevestigde dat het 425e Skala Regiment een aanval lanceerde op Novoekonomichne, een nederzetting aan de kritische T0504-snelweg die Pokrovsk, Myrnohrad en Kostiantynivka verbindt.
Oekraïense drone-operators sloegen eerst de Russische posities in het dorp, waardoor de weerstand werd verzwakt. Daarna gingen de aanvalsgroepen huis voor huis het dorp binnen en na twee weken intensieve gevechten werd het bevrijd en werd de Oekraïense vlag gehesen.
Eerder beschouwd als een grijze-zone nederzetting, helpt deze herovering de oostelijke flank van Oekraïne te stabiliseren nabij zowel Pokrovsk als Myrnohrad, waardoor Rusland een ander uitvalsbasis voor sabotage- en verkenningsgroepen wordt ontzegd. Het belangrijkste is dat het veiligstellen van Novoekonomichne Oekraïne’s positie tegen de Russische uitstulping nabij Dobropillia versterkt, de potentiële aanvalsroutes van de vijand beperkt en bredere implicaties voor hen creëert. Doordat de Russen opnieuw versterkingen uit andere sectoren moesten aanvoeren, heeft Oekraïne laten zien dat het niet alleen aanvallen kan weerstaan, maar ook de rollen kan omkeren wanneer kansen zich voordoen.
Al met al illustreert het falen om Myrnohrad te bereiken de grenzen van Rusland’s capaciteit om gemotoriseerde operaties vol te houden. Zelfs met herverdeelde mariniers en pantservoertuigen konden de Russische troepen de Oekraïense verdediging niet doorbreken en leden ze opnieuw een kostbare nederlaag. Ondertussen heeft Oekraïne aangetoond dat effectief gebruik van terrein, drones en lokale tegenaanvallen niet alleen aanvallen kan afslaan, maar ook grond kan heroveren. Met Novoekonomichne veiliggesteld, heeft Oekraïne de kansen van de Russische troepen om op korte termijn Myrnohrad te bereiken aanzienlijk verkleind.
.jpg)
Opmerkingen