Poetin torpedeert het Amerikaanse vredesplan, noemt de Oekraïense regering illegitiem en lanceert een nieuw offensief

In de laatste fase van een lange oorlog draaien militaire bewegingen niet langer alleen om grondgebied, maar om invloed, perceptie en politieke timing. Elke escalatie dient nu een dubbel doel: het slagveld vormgeven en tegelijkertijd diplomatie, bondgenoten en de publieke opinie manipuleren. De Russische oorlogsinspanningen, onder druk door verliezen en economische druk, zijn steeds afhankelijker geworden van dwang, gedwongen mobilisatie en symbolische machtsvertoningen. Tegelijkertijd hebben internationale pogingen om de onderhandelingen te heropenen een nieuw toneel van misleiding gecreëerd, waarin de schijn van een compromis nuttiger kan zijn dan het compromis zelf. Voor het Kremlin is vrede geen oplossing meer, maar een bedreiging voor de interne stabiliteit en het voortbestaan van het regime. Wat zich in Oost-Oekraïne ontvouwt, moet daarom niet worden gezien als een laatste poging om land te veroveren, maar als onderdeel van een bredere strategie om de toekomstige politieke uitkomst van de oorlog te beheersen.

‍

‍