De eerste Russische winteraanval gaat volledig mis, met pantservoertuigen opgestapeld en vernield in de sneeuw

De richting Pokrovsk blijft een van de meest prangende operationele dilemma’s voor Rusland, aangezien herhaalde frontale mislukkingen Moskou dwingen alternatieve manieren te zoeken om de Oekraïense verdediging te doorbreken. Nu de noordelijke benaderingen stevig in Oekraïense handen zijn, wenden Russische commandanten zich steeds vaker tot riskante flankmanoeuvres die operationele winst beloven zonder de kosten van stedelijke gevechten. Deze sector wordt echter meer gevormd door Oekraïense voorbereiding dan door Russische initiatief, waarbij gelaagde verdedigingen, vooraf aangelegde versterkingen en een dichte dronebewaking het gevechtsveld domineren. De Oekraïense strijdkrachten hebben het gebied doelbewust zo ingericht dat verrassing wordt uitgesloten, waardoor open terrein en wegennetwerken veranderen in dodelijke corridors in plaats van opmarsroutes. Ondanks numerieke voordelen is de Russische bewegingsvrijheid sterk beperkt door voortdurende Oekraïense observatie en snelle aanvalscapaciteit. Daardoor hangt elke Russische poging om de situatie rond Pokrovsk te veranderen af van het doorbreken van het dronegedreven Oekraïense verdedigingssysteem, en niet alleen van massa of snelheid.

‍