Turkse F-16-straaljagers sluiten het luchtruim nadat meerdere Russische drones de Turkse grens hebben getroffen

Vandaag treedt het veiligheids­evenwicht in de Zwarte Zee-regio een aanzienlijk gevaarlijkere fase binnen. Nu Rusland door Oekraïense druk zijn bewegingsvrijheid op zee verliest, verlegt het steeds vaker verkenningsactiviteiten en risicovol gedrag naar het luchtruim van NAVO-staten om dit te compenseren. Deze verschuiving vervaagt de grens tussen indirecte confrontatie en directe provocatie en test hoe ver regionale machten bereid zijn Russische activiteiten te tolereren. Turkije, als poortwachter van de Zwarte Zee en als staat met unieke invloed op de Russische handel, staat centraal in deze escalatie. In tegenstelling tot symbolische diplomatieke reacties zijn de middelen van Ankara onmiddellijk, fysiek en economisch verwoestend indien ingezet. Wat zich nu ontvouwt draait minder om afzonderlijke drone-incidenten en meer om de vraag of Rusland de grenzen van het Turkse geduld – en de prijs van het overschrijden daarvan – verkeerd begint in te schatten.

‍