Pociski Neptune i Flamingo szturmują rosyjskie niebo po osiągnięciu rekordowej produkcji

Na Ukrainie równowaga strategiczna coraz częściej kształtowana jest przez zdolność do uderzeń głęboko w terytorium wroga, a nie tylko przez utrzymanie linii frontu. Rakiety dalekiego zasięgu dają Kijowowi możliwość zagrożenia najważniejszej infrastruktury wojskowo-przemysłowej, energetycznej i dowódczej Rosji, zmuszając Moskwę do obrony daleko poza polem bitwy. Zmiana ta odzwierciedla świadomy ruch w kierunku niezależności operacyjnej, w którym Ukraina nie polega już wyłącznie na zachodnich systemach projekcji siły. Integrując drony i zaawansowane warianty rakiet, Kijów przekształca swoją produkcję przemysłową w bezpośredni efekt na polu bitwy, łącząc precyzję, skalę i zasięg. Każdy obiekt atakowany, od lotnisk po elektrownie, wpływa na rosyjską logistykę, produkcję i podejmowanie decyzji pod stałym zagrożeniem. W efekcie powstaje zupełnie nowa warstwa wojny, w której kontrola tyłów staje się równie sporna jak kontrola frontu.

‍