PARANOIA NEEMT OVER! Russische Offensief Spiraleert In Een Totale Ramp!

Vandaag is er belangrijk nieuws uit de richting van Kupiansk.

Hier hebben de valse rapporten van het Russische Ministerie van Defensie tot chaos in de stad geleid, waarbij Russische commandanten proberen een illusie van overwinning te scheppen. Dit schrijnende verschil tussen de Russische kaarten en de werkelijke frontlinies heeft zich nu tegen hen gekeerd, met rampzalig wijdverspreide gevallen van ‘friendly fire’, waarbij Russische soldaten per vergissing hun eigen kameraden aanvallen.

Vooraanstaande Russische militaire analisten beschuldigen openlijk hun eigen Ministerie van Defensie ervan de bevolking leugens voor te houden over wat er in Kupiansk gebeurt. Zij slaan alarm dat de officiële rapporten niets meer zijn dan anticrisis-sciencefiction, bedoeld om de aandacht af te leiden terwijl een slagveld in chaos de Russische troepen leegbloedt. Volgens zelfs Russische analisten is Kupiansk niet onder Russische controle, en komt het daar ook niet in de buurt.

Het Russische Ministerie van Defensie houdt echter het tegenovergestelde vol, en verklaarde in hun laatste rapport dat de stad praktisch omsingeld was, met het Oekraïense garnizoen ingesloten en bijna vernietigd. Russische functionarissen pochten dat zij 5.667 versterkte gebouwen hadden veroverd, wat gelijkstaat aan twee derde van Kupiansk, en beweerden tegelijk dat de Oekraïense verliezen in diezelfde periode slechts 1.800 man bedroegen. Nog absurder: een week geleden verklaarden ze dat er 700 Oekraïners waren ingesloten, waarvan er al 250 waren uitgeschakeld, zodat er nog 450 Oekraïense soldaten overbleven om te vechten in 3.000 gebouwen.

Zelfs als men de gewonden aftrekt, zou dat betekenen dat slechts 200 gevechtsklare Oekraïense soldaten meer dan een derde van de stad vasthouden, ofwel 15 gebouwen per man. Russische analisten maken dit belachelijk en merken op dat, als dit tempo van vernietiging waar zou zijn, Kupiansk in één dag volledig gezuiverd had moeten zijn. Maar zelfs na een week is er niets veranderd.

In werkelijkheid blijven de Oekraïners ingegraven, stijgen de Russische verliezen tot ongekende hoogten en storten de cijfers van het Ministerie bij nader onderzoek volledig in. Russische analisten benadrukken dat de vrolijke rapporten optimistische fictie zijn, die een slagveld verhullen dat uit de hand loopt, en leiden tot hinderlagen in gebieden die officieel al gezuiverd zouden zijn, en tot aanvallen op zogenaamd veroverde bolwerken die zonder vuursteun of drones plaatsvinden.

De belangrijkste Russische tactiek is infiltratie, aanvankelijk vaak via gaspijpleidingen om achter de Oekraïense linies te verschijnen en belangrijke bruggen onder controle te krijgen. Maar dit voordeel is verdwenen, omdat Oekraïense troepen de pijpleidingen hebben laten vollopen, hun ingangen hebben gebombardeerd en ze hebben afgesloten met prikkeldraad en explosieven.

Andere Russische infiltranten sluipen ’s nachts binnen, verbergen zich overdag in kelders en hopen niet ontdekt te worden. Oekraïense drone-operators en patrouilles jagen hen één voor één op, zuiveren huizen en woonblokken en schakelen iedereen uit die binnen wordt aangetroffen.

Rapporten van soldaten ter plaatse geven aan dat Russische infiltranten vaak slecht getraind zijn en geen voedsel- of watervoorraad hebben, wat hun vermogen om langdurige operaties uit te voeren ondermijnt; dit dwingt hen om uit hun schuilplaatsen te komen en het gevecht aan te gaan met Oekraïense strijders. Het Institute for the Study of War meldt dat Russische commandanten hun soldaten in Kupiansk hebben bevolen elke man van militaire leeftijd die ze tegenkomen te executeren en zich in burgerkleding te hullen om detectie door Oekraïense troepen te vermijden.

Deze aanpak heeft zich echter volledig tegen hen gekeerd, aangezien prominente Russische analisten melding maken van een zorgwekkend hoog aantal gevallen van friendly fire, waarbij Russische soldaten andere Russische soldaten doden, omdat ze verkleed zijn als burgers die ze juist moesten doden. Dit patroon voedt paranoia en toont een ernstig verval van ethiek en discipline, omdat de Russen niet eens zeker weten wie aan hun kant staat.

Russische analisten erkennen dat Oekraïne nog steeds de overhand heeft, waarbij de vijand slechts aan de noordelijke randen vasthoudt terwijl de rest een dodelijke grijze zone blijft. Oekraïense commandanten merken op dat de verhouding in verliezen tien tegen één is in het voordeel van Oekraïne. Hoewel onder druk, behouden de verdedigers de controle over de stad, met speciale eenheden die kelders en gebouwen zuiveren, terwijl zij Russische aanvoercorridors in de rug mijnen. Omdat Russische versterkingen de Oskilrivier alleen te voet oversteken, ontbreekt hen volledig de steun van pantser en worden zij gemakkelijk vernietigd.

Ondanks de desinformatie van het Russische Ministerie van Defensie erkennen zelfs Russische analisten dat Kupiansk verre van veroverd is en bespotten zij deze suikerlaag van leugens. De werkelijkheid is een brute ‘whack-a-mole’, waarbij Oekraïense verdedigers infiltranten uit de lucht, op de grond en zelfs ondergronds uitschakelen door hen hun route via de pijpleidingen te ontnemen. De triomfantelijke cijfers van het Russische Ministerie storten in onder logica en eenvoudige berekening, terwijl de werkelijkheid chaos, friendly fire en een oplopend dodental onder de Russen laat zien. Kupiansk is verre van een overwinning voor Rusland; integendeel, het is hun kerkhof, en deze trend duurt al bijna twee volle jaren voort.

‍