Vandaag zijn er zorgwekkende berichten uit de richting van Lyman.
Hier wijst de groeiende concentratie van Russische troepen rond Lyman op een grote verschuiving aan dit deel van het front. Nu de laatste dorpen vóór Lyman betwiste gebieden zijn geworden, zien de Oekraïense verdedigers het gevaar naderen en slaan Russische artilleriegranaten in aan de horizon.

Na maanden van stagnatie en mislukkingen bij Pokrovsk en Kostiantynivka hebben de Russische generaals besloten hun hoofdaanval te verleggen naar Lyman, waar ze hopen spoedig terrein te bereiken dat geschikt is voor gemechaniseerde oorlogsvoering. Hun operationele doel is Lyman te veroveren en te gebruiken als springplank voor een bredere operatie om Kramatorsk en Sloviansk vanuit het noorden te flankeren. Volgens Oekraïense analisten hebben zich bijna 90.000 Russische soldaten, ondersteund door meer dan 300 tanks, 600 pantservoertuigen en honderden artilleriesystemen, geconcentreerd in de buurt van de Lyman-as. Toch bestaat een groot deel van deze troepen uit gevangenen en pas gemobiliseerde soldaten met weinig tot geen training, wat de Russische wanhoop aantoont om het offensieve momentum te behouden ondanks de sterk verminderde kwaliteit van hun manschappen.

Om Lyman te veroveren, voert Rusland een meerzijdig offensief uit dat erop gericht is de Oekraïense posities vanuit meerdere richtingen tegelijk te omsingelen. De aanvallen ten noordwesten van Lyman bij Shandryholove, ten noordoosten via Kolodiazi, ten oosten via Zarichne en ten zuidoosten bij Yampil en het Sviati Hori-bos zijn geen willekeurige verkenningsacties, maar onderdeel van een gecoördineerd operationeel plan.

In het noorden is het Russische bruggenhoofd over de Zherebets-rivier cruciaal, aangezien Russische genie-eenheden haastig pontonbruggen bouwen om pantservoertuigen over te brengen. Als de Russen dit bruggenhoofd kunnen versterken, kunnen ze Lyman van het noordwesten uit flankeren en de bevoorradingslijnen vanuit Izium afsnijden. Via Kolodiazi kunnen de Russen een directe aanval op de stad zelf uitvoeren als ze erin slagen de Oekraïense verdediging te doorbreken. Tegelijkertijd dreigt de strijd om Zarichne een directe corridor naar de stad te openen, aangezien er minder dan tien kilometer aan grotendeels open terrein ligt tussen Zarichne en Lyman. Door deze route veilig te stellen, zouden Russische troepen een tweede oversteek van de Zherebets kunnen consolideren, waardoor ze minder afhankelijk worden van één kwetsbaar bruggenhoofd met fragiele logistiek. Ondertussen voeren Russische troepen ten zuidoosten, bij Yampil en het Sviati Hori-bos, aanvallen uit die niet alleen de Oekraïense verdedigingslinies moeten oprekken, maar ook de logistieke verbinding tussen Lyman en Sloviansk moeten doorsnijden. Door gelijktijdig druk uit te oefenen vanuit het noorden en het zuidoosten, proberen de Russische strijdkrachten een tangbeweging te creëren die Lyman vóór het einde van het jaar moet omsingelen.

Een omsingeling die nog grotere problemen voor de Oekraïners kan veroorzaken, omdat die ook Siversk zou blootstellen aan aanvallen van achteren. Elke Russische aanvalslijn tegen Lyman vult de andere aan, wat een gecoördineerde manoeuvre vormt om de Oekraïense verdediging opeenvolgend te laten instorten in plaats van alleen frontaal aan te vallen.

Na drie jaar van uitputtende aanvallen en mislukte opmarsen lijken de Russische troepen nu klaar voor de lang beloofde beslissende aanval, terwijl Lyman in groot gevaar verkeert. De toename van pontonoversteken, de opbouw van zware pantservoertuigen en het herpositioneren van artillerie tonen aan dat de voorbereidende fase voorbij is en het offensief zijn beslissende stadium binnengaat.

De Oekraïense verdediging steunt sterk op de natuurlijke barrières van het bos en de Zherebets-rivier met haar vertakkingen, die tot nu toe de manoeuvreerbaarheid van Russische pantservoertuigen hebben beperkt. Het is dan ook van cruciaal belang dat deze Russische pontonoversteken buiten werking blijven en de bruggen onder Oekraïense vuurcontrole.

In de tussentijd slaan de Oekraïense verdedigers meedogenloos terug, aangezien de Russische troepenopbouw en verhoogde activiteit het voor de Oekraïners gemakkelijker hebben gemaakt om doelen te lokaliseren. Drone-operators van de Oekraïense 93e Gemechaniseerde Brigade hebben een video gepubliceerd waarop de vernietiging van vier Russische artilleriestukken met FPV-drones te zien is, één voor één uitgeschakeld, ondanks dat ze verborgen waren in loopgraven en onder zware camouflage.


Dit volgt op eerdere Oekraïense aanvallen op Russische pontonbruggen, pantserreserves en Noord-Koreaanse gemotoriseerde kanonnen in het gebied, die allemaal gericht zijn op het verhinderen van de Russische troepenconcentratie en vuursteun terwijl zij zich voorbereiden om de laatste fase van hun offensief te starten.

Over het geheel genomen staat de Russische opmars vanuit meerdere richtingen rond Lyman op het punt versterkt te worden met meer troepen en materieel, waardoor de stad in gevaar komt. Toch blijft het terrein grotendeels in het voordeel van Oekraïne. Een Oekraïense drone-operator legde uit dat het enige wat de Russen ervan weerhoudt pantservoertuigen in te zetten de rivier is. Als de Russen erin slagen de rivierbarrière te overwinnen en pantservoertuigen over te brengen, zal dat Oekraïense voordeel verdwijnen — en zal de strijd om Lyman echt beginnen.

Opmerkingen