.svg){kind=small}
Dziś napływają niebezpieczne informacje z kierunku Łymanu.
Tutaj rosnąca koncentracja sił rosyjskich wokół Łymanu sygnalizuje poważną zmianę na tej części linii frontu. Ponieważ ostatnie miejscowości przed Łymanem stały się terenami spornymi, ukraińscy obrońcy widzą zbliżające się niebezpieczeństwo i słyszą rosyjskie pociski artyleryjskie spadające na horyzoncie.
Po miesiącach zastoju i niepowodzeń pod Pokrowskiem i Kostiantyniwką generałowie rosyjscy postanowili przesunąć główny kierunek natarcia na Łyman, gdzie mają nadzieję szybko osiągnąć teren sprzyjający wojnie zmotoryzowanej. Ich operacyjnym celem jest zdobycie Łymanu i wykorzystanie go jako punktu wyjścia do szerszej operacji, mającej na celu obejście Kramatorska i Słowiańska od północy. Według ukraińskich analityków blisko 90 000 rosyjskich żołnierzy, wspieranych przez ponad 300 czołgów, 600 pojazdów opancerzonych i setki systemów artyleryjskich, zgromadziło się w pobliżu osi Łymanu. Jednak wiele z tych jednostek składa się z rekrutów z więzień i świeżo zmobilizowanych żołnierzy z niewielkim lub żadnym wyszkoleniem, co podkreśla desperację Rosji w utrzymaniu impetu ofensywy pomimo znacznego obniżenia jakości osobowego.
Aby zdobyć Łyman, Rosja organizuje wielowektorową ofensywę zaprojektowaną tak, by osaczyć pozycje ukraińskie z kilku stron jednocześnie. Natarcia na północny zachód od Łymanu w rejonie Szandryhołowe, na północny wschód przez Kołodiazi, na wschód przez Zariczne oraz na południowy wschód przy Jampolu i w lesie Święte Gory nie są przypadkowymi sondami, lecz skoordynowanym projektem operacyjnym.
Na północy przyczółek rosyjski przez rzekę Zherebets jest kluczowy, gdyż rosyjscy saperzy śpieszą się z budową mostów pontonowych, aby przeprawić tam pancerne jednostki. Jeśli Rosjanie wzmocnią ten przyczółek, mogą obejść Łyman od północnego zachodu i odciąć dostawy idące z Izyumu. Przez Kołodiazi Rosjanie mogą uzyskać potencjalny bezpośredni wektor natarcia na samo miasto, jeśli przebiją ukraińską obronę. Jednocześnie walka o Zariczne grozi otwarciem bezpośredniego korytarza do miasta, gdyż między Zaricznym a Łymanem leży mniej niż dziesięć kilometrów w większości otwartego terenu. Zabezpieczenie tego podejścia i posuwanie się naprzód pozwoliłoby Rosjanom skonsolidować drugą przeprawę przez Zherebets, zmniejszając zależność od jednego przyczółka z kruchej logistyką. Tymczasem na południowym wschodzie, w rejonie Jampola i lasu Święte Gory, rosyjskie oddziały atakują nie tylko po to, by rozszerzać linię obrony Ukrainy, lecz także by przeciąć arterię logistyczną między Łymanem a Słowiańskiem. Poprzez jednoczesny nacisk z północy i południowego wschodu siły rosyjskie dążą do utworzenia szczypca, który zamknie się wokół Łymanu jeszcze przed końcem roku.
Okrążenie to może stworzyć Ukraińcom jeszcze większe problemy, gdyż jednocześnie wystawi Siversk na ataki od tyłu. Każda rosyjska oś natarcia na Łyman uzupełnia pozostałe, tworząc skoordynowany manewr mający za zadanie stopniowo zniszczyć ukraińskie linie obronne, zamiast atakować wyłącznie frontalnie.
Po trzech latach wyczerpujących ataków i nieudanych posuwaniach się naprzód, rosyjskie siły wydają się gotowe na długo zapowiadany decydujący pchnięcie, a Łyman stoi w wielkim niebezpieczeństwie. Zwiększone przeprawy pontonowe, kumulacja ciężkiego sprzętu i przegrupowanie artylerii wskazują, że działania przygotowawcze dobiegły końca, a ofensywa wchodzi w decydującą fazę.
Ukraińska obrona silnie opiera się na naturalnych barierach lasu i rzeki Zherebets z jej rozgałęzieniami, które jak dotąd ograniczały manewrowość rosyjskich sił pancernych, co czyni priorytetowym utrzymanie tych przepraw nieaktywnymi i pozostawienie mostów pod kontrolą ogniową Ukrainy.
Tymczasem ukraińscy obrońcy odpowiadają bez wytchnienia, ponieważ koncentracja i wzrost aktywności Rosjan dają Ukraińcom łatwiejsze możliwości wykrywania ich. Operatorzy dronów z 93. Brygady Zmechanizowanej opublikowali nagranie pokazujące niedawne zniszczenie czterech rosyjskich dział artyleryjskich za pomocą dronów FPV, tropionych jedno po drugim, mimo że były ukryte w ziemiankach i silnym maskowaniu.
To kontynuuje serię ukraińskich uderzeń na mosty pontonowe, rezerwy opancerzone i północnokoreańskie działa samobieżne w tym rejonie, wszystkie mające na celu uniemożliwienie rosyjskiej koncentracji sił i wsparcia ogniowego, gdy szykują się do naciśnięcia ostatecznego spustu ofensywy.
Ogólnie rzecz biorąc, rosyjskie natarcie na kilku kierunkach wokół Łymanu ma zostać wzmocnione dodatkowymi wojskami i sprzętem, co zagraża miastu. Jednak teren nadal w dużym stopniu sprzyja Ukrainie — jak wyjaśnił jeden z ukraińskich operatorów dronów, jedyną rzeczą, która nie pozwala Rosjanom atakować sprzętem pancernym, jest rzeka. Jeśli Rosjanie pokonają barierę rzeczną i przeprowadzą przeprawę z ciężkim sprzętem, przewaga Ukraińców zniknie i rozpocznie się bitwa o Łyman.
.jpg)
Komentarze