Hoe Oekraïense soldaten loopgraven vasthouden terwijl ze voortdurend worden bekeken door vijandelijke drones

Het front in Oost-Oekraïne is uitgegroeid tot een omgeving waarin uithoudingsvermogen, logistiek en camouflage even belangrijk zijn als vuurkracht. Nu drones het slagveld domineren, vereist zelfs het vasthouden van enkele meters terrein een voortdurende aanpassing aan permanente luchtobservatie. Stellingen worden niet langer ondersteund door traditionele bevoorradingsroutes of rotaties, maar door geïmproviseerde systemen die zijn ontworpen om onder onafgebroken waarneming te overleven. In deze realiteit kunnen afzonderlijke steunpunten strategisch belangrijk worden, simpelweg omdat het opgeven ervan de omliggende verdediging zou ondermijnen. De menselijke kosten van het vasthouden van zulke posities zijn enorm en drijven soldaten tot de fysieke en psychologische grenzen van wat langdurige gevechten toelaten. Wat volgt laat zien hoe moderne defensieve oorlogsvoering zowel soldaten als commandanten dwingt opnieuw na te denken over hoe terrein wordt vastgehouden wanneer de lucht nooit leeg is.

‍