Rosję Pochłaniają Masowe Strzelaniny, Samobójstwa I Załamania Psychiczne Wśród Żołnierzy

Dziś pojawiły się ważne informacje z Federacji Rosyjskiej.

Dla wielu rosyjskich poborowych iluzja patriotycznego obowiązku całkowicie się rozpadła, ustępując miejsca strachowi, rozpaczy i przytłaczającej potrzebie ucieczki za wszelką cenę przed możliwością udziału w wojnie. Ponura rzeczywistość nie ogranicza się już do linii frontu — rozdziera rosyjskie społeczeństwo, koszary wojskowe oraz umysły żołnierzy, którzy mogą zostać wysłani do walki.

W najnowszym incydencie symbolizującym ten wewnętrzny rozkład, rosyjski poborowy otworzył ogień do swoich towarzyszy broni w jednostce wojskowej w obwodzie moskiewskim, zabijając dwóch i raniąc jednego, po czym odebrał sobie życie. Strzelanina miała miejsce w centrum szkoleniowym brygady przeciwlotniczej przeznaczonej dla nowo powołanych żołnierzy.

Choć armia rosyjska twierdzi, że motyw pozostaje niejasny, takie przypadki nie są już rzadkością. Strzelaniny, samobójstwa i załamania psychiczne wśród świeżo powołanych rekrutów stają się coraz częstsze, odzwierciedlając armię, która psychicznie pęka pod ciężarem wojny. Władze rosyjskie tłumaczą to odosobnionymi incydentami stresowymi, lecz relacje żołnierzy i ich rodzin przedstawiają inną rzeczywistość — prześladowania, niedobory i beznadzieję. Pomimo cenzury i propagandy, młodzi poborowi nie są ślepi. Widzą nagrania z frontu, słuchają powracających żołnierzy i wiedzą, co ich czeka na Ukrainie. Wielu próbuje uciec, ale surowe nowe przepisy uznają nawet internetowe wyszukiwania informacji za „ekstremizm” — pojęcie, które wygodnie obejmuje również krytykę wojny.

Ci, którzy jednak trafiają na front, często zmagają się z dramatycznym brakiem wyposażenia, który przybrał absurdalne rozmiary. Żołnierze są wysyłani do walki bez lub z tanimi, ledwie ochronnymi kamizelkami i plastikowymi hełmami, a brakuje im butów, rękawic czy podstawowego sprzętu. Szokujące nagranie pokazuje rosyjskiego żołnierza, który z uśmiechem plądruje rzeczy swoich poległych towarzyszy, nagrywając, jak zdejmuje z ciała hełm i kamizelkę, dziękując sarkastycznie zmarłemu za „dar”. Jego cynizm ukrywa desperację — został wysłany do walki bez ochrony i był wdzięczny, że mógł ją znaleźć na trupie. Ta scena doskonale pokazuje, jak korupcja i zaniedbanie w armii rosyjskiej zamieniły grabież w sposób na przetrwanie.

Braki sięgają jednak znacznie dalej niż tylko sprzętu osobistego. Wideo opublikowane przez 225. pułk szturmowy Ukrainy pokazuje niemieckie zapalniki z czasów II wojny światowej, znalezione w przejętym rosyjskim magazynie amunicji. Te relikty paktu Ribbentrop-Mołotow między ZSRR a Niemcami, oznaczone typowymi niemieckimi symbolami z tamtego okresu, stanowią gorzki paradoks dla reżimu, który twierdzi, że „walczy z faszyzmem” na Ukrainie. Jednocześnie ujawniają one przerażające wyczerpanie rosyjskich zapasów amunicji — Rosja sięga po stuletnie rezerwy, by utrzymać machinę wojenną w ruchu.

Nawet ci poborowi, którzy nie zostali jeszcze wysłani na Ukrainę, odczuwają już zagrożenie. Oficjalnie rosyjscy poborowi nie mogą być kierowani do aktywnych działań bojowych, ale zasada ta została po cichu nagięta i złamana. Tysiące z nich stacjonuje w przygranicznych regionach — Biełgorodzie, Briańsku i Kursku — gdzie niemal codziennie są ostrzeliwani przez ukraińskie drony i artylerię.

Strach przed kolejnym ukraińskim wtargnięciem, takim jak to w obwodzie kurskim latem ubiegłego roku, kiedy setki poborowych zostało wziętych do niewoli lub zaginęło, prześladuje wielu z nich. Wielu jest też zmuszanych do podpisywania tak zwanych kontraktów ochotniczych — często pod groźbą kary lub nękania przez resztę służby. Jeden podpis pozwala armii rosyjskiej wysłać ich prosto na front.

Pomimo wysiłków władz rosyjskich, by ukryć skalę katastrofy, prawda stopniowo się przebija. Miliony Rosjan znają już kogoś, kto został bezpośrednio dotknięty wojną — martwego przyjaciela, zaginionego syna, rannego brata. Z tą świadomością rośnie strach i cicha wściekłość, bo mit „czasu bohaterów” głoszony przez państwo rosyjskie się rozpada, zastępowany ponurym zrozumieniem, że żołnierze są wrzucani do mięsnej maszynki.

Dla wielu poborowych, pozbawionych perspektyw ucieczki z wojny, oznacza to desperacką próbę samookaleczenia lub trafienie do więzienia w kraju — albo śmierć bezimiennego żołnierza w statystyce bezsensownych zdobyczy terytorialnych ich dowódców.