22 Maanden Slachting! Russisch Kupiansk-Desaster!

Vandaag zijn er interessante updates vanuit de richting Kupiansk.

Hier is het Russische offensief tegen Kupiansk veranderd in een van de grootste rampen van de oorlog, een uitputtingscampagne die volledige brigades verslindt maar geen betekenisvolle winst oplevert. Het feit dat deze vruchteloze maar bloedige inspanningen plaatsvinden onder het bevel van een generaal die ooit een Oekraïense officier was, wekt angstaanjagend wantrouwen binnen de Russische gelederen.

Sinds zij na het Oekraïense tegenoffensief eind 2022 werden teruggedrongen, hebben de Russische legers zich op meerdere assen tegen de Oekraïense verdediging bij Kupiansk gegooid, maar elk daarvan is een kerkhof voor Russische troepen geworden.

Bij Synkivka probeerden pantsercolonnes ooit door te breken, maar Oekraïense tegenaanvallen en artillerievuur dwongen de meesten terug. De bosgordels liggen nog steeds bezaaid met vernietigde voertuigen en dode Russen, terwijl invallen van Oekraïense speciale eenheden de Russische troepen vastpinnen. Ten zuiden, bij Pischane, is de Russische poging om de Oekraïense troepen in tweeën te splitsen veranderd in een dodelijke zone via de beruchte trechter. Hier sturen de Russen infanterie een smalle corridor in, om vervolgens te worden afgeslacht door Oekraïense artillerie, FPV-drones en hinderlagen van drie kanten. Elke poging om de corridor te verbreden is ingestort, waardoor Russische eenheden onderbevoorraad, uitgeput en makkelijke prooi zijn geworden. Ten noorden van Kupiansk, in het Russische bruggenhoofd, namen Russische troepen na maanden van uitputtingsaanvallen weliswaar Dvorichna in, maar de buit bleek hol: pantservoertuigen kunnen de Oskil niet oversteken om een opmars te ondersteunen, en Oekraïense vuurkracht blokkeert elke verdere uitbraak. Het resultaat is een statisch bruggenhoofd waar infanterie wordt ingezet en vernietigd zonder enig vooruitzicht op operationeel succes, ondanks enkele beperkte vorderingen in zuidwestelijke richting, waar de meeste Russische soldaten worden neergehaald zodra zij proberen de stad binnen te komen.

Al met al heeft Rusland 22 maanden, minstens twee gecombineerde legers en 13.000 soldaten in de richting Kupiansk verspild voor niets anders dan bloed en as. Oekraïense artillerie, luchtmacht en drones treffen niet alleen de frontlinies maar ook de logistieke knooppunten daarachter, waarbij de lange aanvoerlijnen de Russische offensieven verder verstikken. Wat bedoeld was als een snelle opmars om Charkiv Oblast te bedreigen en het grote Oekraïense bruggenhoofd ten oosten van de Oskilrivier uit te schakelen, is veranderd in een uitgerekt bloedbad, met dagelijks oplopende verliezen.

Deze ramp heeft een merkwaardige speculatie aangewakkerd: zou de Russische bevelhebber van dit offensief, luitenant-generaal Serhiy Storozhenko, in werkelijkheid Oekraïnes beste spion kunnen zijn? Storozhenko was ooit een gedecoreerde Oekraïense officier, commandant van de 36e Mariniersbrigade. Maar tijdens de Russische overname van de Krim in 2014 liep hij over, en getuigen herinneren zich hoe hij zijn mannen aanspoorde hun wapens neer te leggen en zich aan te sluiten bij Rusland, hoewel hij later beweerde dat hij gewoon ontslag had genomen.

Een week na het schijnreferendum dat daarop volgde, kreeg hij een Russisch paspoort en werd hij al snel het hoofd van een nieuwe brigade voor de vijand. Tegen 2022 voerde hij het bevel over het 35e leger in de regio Charkiv, dat een vernederende ineenstorting meemaakte bij Izjoem.

In plaats van bestraft te worden, werd hij in 2023 bevorderd tot luitenant-generaal nadat hij meerdere naoorlogse rapporten had opgepoetst, en kreeg hij het bevel over het Russische 6e leger, dat nu bij Kupiansk doodbloedt. Onder Storozhenko’s leiding zijn de Russische verliezen werkelijk catastrofaal. Zijn 6e leger is herhaaldelijk in frontale aanvallen gestuurd die door de Oekraïners worden omschreven als zinloze vleesaanslagen.

De verliezen zijn zo sterk gestegen sinds het begin van het offensief bij Kupiansk dat sommige Russische analisten fluisteren over opzettelijke sabotage. Zijn staat van dienst versterkt dit vermoeden: nederlagen bij Izjoem, een patstelling in Koersk, en nu een complete ramp bij Kupiansk.

Oekraïners maken de grap dat als hij geen spion is, hij net zo goed nog steeds verbonden zou kunnen zijn met het Oekraïense leger, omdat het vreemd is dat een Russische bevelhebber zijn eigen troepen zo consequent zulke schade toebrengt.

Al met al leidt een generaal die door de Russen ooit werd bestempeld als een loyale overloper naar Rusland nu een catastrofe die zo ernstig is dat Russische soldaten niet weten of zij zijn competentie of zijn loyaliteit in twijfel moeten trekken.

De ironie is bitter: een man die Oekraïne in 2014 heeft verraden, zou uiteindelijk wel eens het meest effectieve instrument van Oekraïnes verdediging kunnen zijn geworden, door Russische nederlagen vanuit hun eigen commandostructuur te orkestreren. Het offensief bij Kupiansk sleept voort, met Rusland dat nog steeds probeert door te malen, maar naarmate de verliezen oplopen groeit enkel de speculatie dat generaal Storozhenko ofwel een van de meest incompetente bevelhebbers van Rusland is, of Oekraïnes meest succesvolle dubbelagent.

‍