.svg){kind=small}
Dziś pojawiły się interesujące informacje z kierunku Kupiańska.
Tutaj ofensywa Rosji przeciwko Kupiańskowi przekształciła się w jedną z największych katastrof wojny – mozolną kampanię, która pochłania całe brygady, nie przynosząc przy tym żadnych znaczących efektów. Fakt, że te bezowocne, lecz krwawe wysiłki odbywają się pod dowództwem generała, który kiedyś był ukraińskim oficerem, budzi w rosyjskich szeregach straszliwe podejrzenia.
Od momentu odparcia rosyjskich wojsk po ukraińskiej kontrofensywie pod koniec 2022 roku, armie Rosji rzucały się na ukraińskie umocnienia na kilku kierunkach w pobliżu Kupiańska, lecz każdy z tych ataków stał się cmentarzem dla rosyjskich żołnierzy.
W pobliżu Synkiwki kolumny pancerne próbowały kiedyś przełamać linie, ale kontrataki i ogień artylerii ukraińskiej zmusiły większość z nich do odwrotu. Pasy leśne nadal są pełne zniszczonych pojazdów i zabitych Rosjan, podczas gdy rajdy ukraińskich sił specjalnych utrzymują Rosjan w miejscu. Na południu, w rejonie Piszczanego, rosyjska próba podziału sił ukraińskich w dwa ugrupowania zamieniła się w strefę śmierci poprzez niesławny „lejek”. Rosjanie wpychają piechotę w wąski korytarz, by ta została wymordowana przez ukraińską artylerię, drony FPV i zasadzki z trzech stron. Każda próba poszerzenia korytarza kończy się niepowodzeniem, pozostawiając rosyjskie jednostki bez zaopatrzenia, wyczerpane i łatwe do zniszczenia. Na północ od Kupiańska, w rosyjskim przyczółku, Rosjanie zdobyli Dworićną po miesiącach wyczerpujących ataków, lecz zdobycz okazała się pusta: pojazdy opancerzone nie mogą przekroczyć rzeki Oskil i wspierać natarcia, a ukraiński ogień blokuje wszelkie dalsze próby przebicia. Rezultatem jest statyczny przyczółek, gdzie piechota jest wprowadzana i niszczona, bez perspektyw operacyjnych pomimo niektórych postępów na południowy zachód, przy czym większość Rosjan pada, próbując wejść do miasta.
Łącznie Rosja straciła 22 miesiące, co najmniej 2 armie zmechanizowane i 13 000 żołnierzy na kierunku kupiańskim, osiągając jedynie krew i popiół. Ukraińska artyleria, lotnictwo i drony uderzają nie tylko w linię frontu, lecz także w węzły logistyczne za nią, a wydłużone linie zaopatrzenia dodatkowo duszą rosyjską ofensywę. To, co miało być szybkim natarciem w celu zagrożenia obwodowi charkowskiemu i likwidacji głównego ukraińskiego przyczółka na wschód od rzeki Oskil, zamieniło się w przedłużającą się masakrę, ze stratami rosnącymi z dnia na dzień.
Katastrofa ta wywołała dziwne spekulacje: czy dowódca tej ofensywy, generał porucznik Serhij Storozhenko, nie jest przypadkiem najlepszym szpiegiem Ukrainy? Storozhenko był kiedyś odznaczonym ukraińskim oficerem, dowódcą 36. Brygady Piechoty Morskiej. Jednak podczas rosyjskiego przejęcia Krymu w 2014 roku zbuntował się, a świadkowie wspominają, że namawiał swoich ludzi do oddania broni i opowiedzenia się po stronie Rosji, choć później twierdził, że po prostu zrezygnował.
Tydzień po fałszywym referendum otrzymał rosyjski paszport i wkrótce dowodził nową brygadą po stronie wroga. Do 2022 roku dowodził 35. Armią w regionie Charkowa, która doznała upokarzającej klęski pod Izyum.
Zamiast kary, w 2023 roku awansowano go na generała porucznika po wybieleniu kilku raportów powykonawczych i powierzono dowództwo nad 6. Armią rosyjską, która obecnie jest powoli wykrwawiana pod Kupiańskiem. Pod nadzorem Storozhenki straty rosyjskie są naprawdę katastrofalne. Jego 6. Armia była wielokrotnie rzucana do frontalnych ataków, które Ukraińcy określają jako bezsensowne „mięsne natarcia”.
Straty rosły tak gwałtownie od początku ofensywy kupiańskiej, że niektórzy rosyjscy analitycy szepczą o celowym sabotażu. Jego dotychczasowe osiągnięcia tylko wzmacniają te podejrzenia: porażki pod Izyum, impas w Kursku i teraz całkowita katastrofa w Kupiańsku.
Ukraińcy żartują, że jeśli nie jest ich szpiegiem, to przynajmniej nadal pozostaje w kontakcie z ukraińskim wojskiem, ponieważ dziwne jest, aby rosyjski dowódca zadawał tak duże straty własnym siłom z taką konsekwencją.
Ogólnie rzecz biorąc, generał, który kiedyś był uznawany przez Rosjan za lojalnego dezertera na rzecz Rosji, teraz przewodniczy katastrofie tak poważnej, że rosyjscy żołnierze nie wiedzą, czy kwestionować jego kompetencje, czy lojalność.
Ironia jest gorzka: człowiek, który zdradził Ukrainę w 2014 roku, może okazać się najskuteczniejszym instrumentem obrony Ukrainy, organizującym rosyjskie porażki od wewnątrz łańcucha dowodzenia. Ofensywa kupiańska trwa nadal, a Rosja wciąż próbuje posuwać się naprzód, ale wraz ze wzrostem strat spekulacje rosną: Generał Storozhenko jest albo jednym z najbardziej niekompetentnych dowódców Rosji, albo najskuteczniejszym podwójnym agentem Ukrainy.
.jpg)
Komentarze