.svg){kind=small}
Vandaag is er belangrijk nieuws uit de richting van Orikhiv.
Hier hebben de Russische strijdkrachten golf na golf van gemotoriseerde aanvallen gelanceerd om het dorp van alle kanten binnen te dringen. Met de toegangswegen bezaaid met uitgebrande wrakken en lichamen, probeerden de Russische commandanten de verdedigers eerst af te leiden, om vervolgens te zien hoe ze werden uitgeschakeld terwijl ze verblind werden door het vertrouwen in hun eigen plan.
Het doel van Rusland hier is om de Oekraïense verdedigers in Orikhiv vast te zetten, zodat andere troepen de grotere verdedigingslinies van Zaporizhia vanuit het oosten kunnen flankeren. Bovendien moet Rusland Orikhiv veroveren om verdere aanvallen naar het noorden te kunnen uitvoeren. Door Orikhiv onder controle te krijgen, kan Rusland het als verzamelpunt gebruiken om troepen en materieel te concentreren en het dorp als springplank inzetten voor een aanval richting Komyshuvakha.
Rusland voert gemotoriseerde aanvallen in deze richting uit langs meerdere vectoren. Hun eerdere aanvallen richting Mala Tokmachka mislukten, dus besloot het Russische commando de tactiek te wijzigen en tegelijk van twee kanten aan te vallen; één afleidingsaanval in het zuiden, terwijl de hoofdaanval in het oosten doorgang probeert te vinden. In dit geval was de Russische aanval vanuit het zuiden primair bedoeld als afleiding, om de Oekraïense aandacht en middelen weg te trekken van het gebied en zo de landing van extra Russische troepen bij Mala Tokmachka te vergemakkelijken, zodat ze de verdediging van de stad konden overweldigen.
Kijkend naar de topografische kaart zien we dat het belangrijkste voordeel van Rusland in deze richting is dat hun troepen de sleutelhoogtes ten zuiden van Orikhiv controleren. Deze bieden betere signaaloverdracht voor de Russische drones, waardevolle observatiepunten en verbeterde vuurrichtingen op de Oekraïense verdedigers in Novodanylivka en Mala Tokmachka, die op lager gelegen terrein liggen.
De Oekraïense 65e en 118e Gemotoriseerde Brigades zijn ten zuiden van Orikhiv ingezet; echter, ze kunnen hun troepen niet direct op de frontlinie concentreren, omdat de Russen hen onophoudelijk zouden bombarderen met drone-aanvallen.
Door hun vertrouwen dat hun plan zou slagen, gingen de Russen ervan uit dat ze ongedeerd Mala Tokmachka zouden bereiken en wijzigden ze hun aanvalstactieken nauwelijks. In dit sector bestaat het terrein uit uitgestrekte open velden met verspreide bomenrijen, die, samen met een hoge dichtheid aan loopgraafversterkingen, de Oekraïense troepen in staat stellen zich te verspreiden in plaats van te concentreren langs de frontlinie. Bovendien houden de Oekraïners veel van hun troepen verborgen terwijl hun eenheden aan de frontlinie zich schuilhouden om Russische aanvallen te vermijden. Hoewel het terrein beperkte natuurlijke dekking voor de verdedigers biedt, laat het ook de oprukkende Russische troepen blootgesteld achter. Ten slotte zijn de open velden bezaaid met landmijnen als gevolg van de belangrijkste Oekraïense tegenaanval in 2023, waardoor de Russen gedwongen zijn op de wegen te blijven, en door het gebrek aan dekking kunnen de Oekraïense verkenningsdrones de Russen kilometers achter de frontlinie detecteren.
Beelden vastgelegd door Oekraïense FPV-drones geven een duidelijk beeld, waaruit blijkt dat de Russen er niet in slaagden de Oekraïense drones goed te storen. De Russische afleidingsaanval in het zuiden vormde geen significante bedreiging, omdat het bestond uit één tank en een MTLB, waardoor het aanvankelijk werd doorgelaten.
Vooral omdat de Oekraïense drone-verkenning de veel grotere gemotoriseerde aanval vanuit het oosten al op komst detecteerde, bestaande uit meerdere gepantserde voertuigen, kreeg deze aanval de volledige aandacht van de Oekraïense drone-operators. Nadat de hoofdaanval in het oosten werd gestopt en vervolgens vernietigd door FPV-drones, heroriënteerden de drone-eenheden zich en richtten ze zich op het terugtrekkende pantser in het zuiden zodat het niet opnieuw in verdere aanvallen kon worden ingezet.
Hoewel de zuidelijke aanval werd doorgelaten en erin slaagde troepen in te zetten, bestond het vanwege de afleiding slechts uit een kleine aanvalsgroep. Daardoor konden Oekraïense eenheden in de achterhoede snel elke troep uitschakelen die door de aanval werd ingezet. Aan het einde van de dag wisten de Oekraïners 8 stukken materieel en 28 vijandelijke soldaten uit te schakelen, terwijl veel Russische soldaten van de oostelijke aanval onmiddellijk terugtrokken nadat hun voertuigen waren vernietigd, nog kilometers verwijderd van hun uiteindelijke doel.
Al met al hebben de Russen hun aanpak ten opzichte van eerdere aanvallen veranderd en eerst een afleidingsaanval gelanceerd, maar ze werden door de Oekraïners te slim af en vielen uiteindelijk ten prooi aan hun eigen arrogantie. Als de Russen blijven te veel verliezen lijden in het zuiden, zal hun vastzettingspoging instorten voordat de flankeringsoperatie al haar doelen kan bereiken. Als dat gebeurt, zal het hele plan uiteenvallen en kunnen de Oekraïners al hun troepen concentreren om de tweeledige Russische aanval stuk voor stuk te verslaan. Opmerkelijk is dat als ofwel de vastzettings- of de flankeringsoperatie faalt, de andere hetzelfde lot zal ondergaan en vervolgens wordt geneutraliseerd, waardoor de Russische verliezen verdubbelen.
.jpg)
Opmerkingen