Strategische fout: Russische soldaten sterven bij honderden in Poetins nieuwe offensief op Charkiv

Vandaag zijn er belangrijke updates uit de richting van Charkov.

Hier heeft Rusland zijn derde offensief op Charkov gelanceerd, waarmee een campagne wordt heropend die al twee keer was mislukt, maar nu met nog hogere inzet en veel zwakkere vooruitzichten. Gevormd door propaganda en gedreven door politieke wanhoop, valt deze nieuwe aanval nu al uiteen en onthult een strategische misrekening op het hoogste niveau van het Kremlin.

Onlangs haastte Rusland zich om de overwinning op te eisen en kondigde aan dat Vovchansk was ingenomen, maar de werkelijkheid op het terrein vertelt een heel ander verhaal. In een mislukte poging om symbolisch beeldmateriaal te produceren dat volledige controle zou aantonen, stuurden Russische troepen een vlaggendrager op wat in feite een zelfmoordmissie was. De soldaat probeerde de Russische vlag naast een verwoest huis te planten, maar werd onmiddellijk uitgeschakeld door nauwkeurig Oekraïens vuur.

Wanhopig om het beeld te fabriceren, stuurden commandanten even later een tweede vlaggendrager, maar hij ondervond hetzelfde lot. Gekenmerkt door Oekraïense waarnemers, gevolgd door drones en uitgeschakeld voordat hij het symbolische gebaar kon uitvoeren. De Russen wilden een triomfantelijke foto; in plaats daarvan produceerden ze opnieuw een voorbeeld van zinloos verlies. Het beeld dat Poetin wilde presenteren, viel uiteen, vervangen door beelden van gevallen vlaggendragers in het puin dat Rusland niet kan innemen.

Ondanks het falen om foto’s te maken in Vovchansk, besloten Russische commandanten nog steeds aan Poetin te melden dat Vovchansk was ingenomen, en Poetin versterkte onmiddellijk de claim. De timing was politiek berekend, waarbij Moskou probeerde de volgende ronde van VS-Rusland onderhandelingen in te gaan, zogenaamd met een grote overwinning in het noordoosten van Oekraïne. De poging om een vlag te hijsen werd zo niet alleen een stunt op het slagveld, maar ook een diplomatiek wapen.

Poetin gebruikte dit voorval om opnieuw het creëren van een “bufferzone” langs de grens te bevelen, maar dit initiatief weerspiegelt meer politieke wanhoop dan militaire logica. Hiermee is de laatste Russische aanval richting Vovchansk in feite een derde poging tot een Charkov-offensief, en het heeft zich al bewezen als een strategische blunder, gebaseerd op de leugen van de mislukte vlagplantingsoperaties.

Door het idee van de “bufferzone” opnieuw in te voeren, probeert Rusland ook een berekend doel te bereiken: Oekraïne dwingen zijn reserves te verspreiden. De Russische Noord-groep van troepen heeft de opdracht gekregen om langs de hele grens druk uit te oefenen. Als dit lukt, zou dit de Oekraïense verdediging oprekken, waardoor Kiev troepen van kritieke punten zoals Pokrovsk moet afleiden. Het Kremlin hoopt dat deze manipulatie de Oekraïense mankracht en logistiek overbelast en effectief het derde Russische Charkov-offensief lanceert.

Desondanks hervatten de Russische troepen, op bevel van Poetin, hun aanvallen rond Vovchansk met dodelijke gevolgen, aangezien de Oekraïense verdediging hier al meer dan een jaar is versterkt. De toegangswegen zijn dicht gemijnd, gedekt door thermische drones, FPV-teams en infanterie-ambushes. Oekraïense verkenning stopt niet, en Russische aanvalseenheden die met minimale ondersteuning vooruit worden gestuurd, worden herhaaldelijk gedetecteerd en uitgeschakeld.

Drone-operators hebben de harde realiteit vastgelegd. In één geval bewegen Russische troepen zich voorzichtig vooruit, voordat ze op mijnen stappen en ontploffen. Bij een andere aanval lopen anderen rechtstreeks in een hinderlaag van Oekraïense infanterie en worden onmiddellijk uitgeschakeld door vuur van lichte wapens.

Degenen die erin slagen door te breken, worden verder achtervolgd door FPV-drones in de ruïnes. Zelfs wie probeert dekking te zoeken bij bomen of langs de rivieroevers, vindt geen bescherming.

Ondanks het verlies van nog honderden mannen, is de enige meetbare territoriale verandering een lichte Russische opmars naar het westelijke deel van de nederzetting ten zuiden van de rivier, een marginaal winstpunt behaald tegen enorme verliezen.

Al met al is Poetin’s verklaring van overwinning in Vovchansk, gebaseerd op mislukte symbolische vlagplantingen, losgezongen van de feiten op het slagveld. Deze beweringen dienen alleen om druk uit te oefenen op Oekraïne voor onderhandelingen en om Rusland te presenteren als opmars, terwijl de troepen in werkelijkheid niets effectief hebben bereikt. De Russische leiding hoopt dat iemand in Washington deze proclamaties serieus zal nemen, maar het record van herhaalde mislukkingen spreekt voor zich.

Het Charkov-offensief, al twee keer verslagen, is opnieuw een zelf toegebracht fiasco geworden. In plaats van voordeel te behalen, heeft Rusland honderden extra soldaten in de maalstroom gegooid voor het maken van een symbolisch beeld, met niets om te tonen behalve dode vlaggendragers.