Oekraïne misleidt de Russen met een valse aanval terwijl het de helft van zijn troepen uit Myrnohrad terugtrekt

Vandaag is er belangrijk nieuws vanuit de richting Pokrovsk.

Hier lanceerden Oekraïense eenheden een enorme golf van gecoördineerde tegenaanvallen langs de hele frontlinie bij Dobropillia om de Russische tangbeweging boven Myrnohrad te blokkeren en af te snijden. Terwijl de Russen gedwongen werden snel te reageren op de zich ontwikkelende gebeurtenissen, gaf het Oekraïense commando het bevel om de belangrijkste zet van de hele Pokrovsk-operatie uit te voeren.

Oekraïense eenheden voerden een tegenaanval uit nabij Dobropillia, waarbij ze luchtaanvallen, tanks en precisiewapens combineerden in een gesynchroniseerde slag die de Russische posities in groot gevaar bracht.

De operatie begon toen luchtverkenning Russische drone-operators ontdekte die zich vestigden op het terrein van een lokale mijn ten oosten van Rodynske. Binnen enkele minuten werden de coördinaten doorgegeven en leverde een Oekraïense Su-27 een precieze aanval met een GBU-62 Jdam-bom, die de lanceerlocatie volledig vernietigde. Even later spotten Oekraïense verkenningsdrones Russische troepen die een gebouw aan de rand van Rodynske probeerden te versterken. Een nieuwe luchtaanval volgde, opnieuw met een Jdam-bom, die de infiltranten en meerdere Russische officieren die de operaties in dat gebied leidden, uitroeide.

Later identificeerden Oekraïense drones nieuwe groepen Russische soldaten die probeerden zich te hergroeperen in een ander gebouw binnen Rodynske, maar een Oekraïense tank opende het vuur op een structuur en ruimde deze van vijandelijke troepen. In een nabijgelegen industrieel complex werden meer Russen gespot, waarna Oekraïense vliegtuigen opnieuw Jdams lanceerden, waarbij de eerste iets miste door Russische elektronische oorlogsvoering, terwijl de tweede het doel succesvol verwoestte. Deze luchtaanvallen maakten deel uit van een zorgvuldig geplande inleiding op de hoofdgrondtegenaanval, gericht op het beveiligen van de noordelijke flank van Myrnohrad en het verder wegduwen van Russische troepen om omsingeling te voorkomen.

Oekraïense troepen gebruikten het momentum van de luchtaanvallen en grondtroepen om een massale aanval vanaf alle kanten te simuleren, waardoor de aandacht van de Russische verkenning werd getrokken en zij gedwongen werden van offensief naar defensief te schakelen. De vijand staakte tijdelijk pogingen om de omsingelde eenheden te bereiken en concentreerde zich in plaats daarvan op het vasthouden van de linie.

Later werd duidelijk dat de Oekraïense tegenaanval een goed georkestreerde afleidingsmanoeuvre was. Terwijl het Russische commando al zijn aandacht concentreerde op Dobropillia, overtuigd dat de noordelijke flank het hoofddoel was, voerden Oekraïense commandanten stilletjes een gedeeltelijke rotatie van troepen in Myrnohrad uit. Deze operatie maakte de veilige evacuatie van gewond personeel en de levering van vitale voorraden en munitie aan degenen die de stad nog verdedigden mogelijk. Het was een schoolvoorbeeld van een misleidingsmanoeuvre: druk creëren op één sector, de vijand dwingen reserves te verleggen en het gewonnen venster gebruiken om troepen uit een andere richting te versterken of te evacueren.

Deze eerste fase van het plan werd uitgevoerd met opmerkelijke coördinatie. Oekraïense troepen voerden de rotatie en gedeeltelijke terugtrekking uit uit de semi-omringde stad zonder verliezen. De tegenaanval naar het noorden trok Russische verkenningstroepen weg, waardoor evacuatieconvooien veilig konden passeren onder elektronische tegenmaatregelen. Een deel van de soldaten werd veilig achter de frontlinie geëvacueerd, terwijl de resterende verdedigers in Myrnohrad werden bijgevuld en zich voorbereidden om de nieuwe linie vast te houden.

Tegelijkertijd was dit niet de enige afleiding voor de Russen. Terwijl de tegenaanval bij Dobropillia hun reserves bezig hield, werden zij ook gedwongen om hun aandacht op Pokrovsk te blijven richten, waar Oekraïense troepen de vijand ten zuiden van de spoorlijn blijven vasthouden door voortdurende opruimoperaties tegen Russische infiltranten. Deze voortdurende verdediging, het hoofddoel van Oekraïne’s Pokrovsk-operatie, werkt precies zoals generaal Syrskyi had gepland. Het vermogen om troepen uit Myrnohrad terug te trekken, te roteren en te evacueren zou onmogelijk zijn geweest als Pokrovsk gevallen was of als Russische eenheden door de noordkant van de spoorlijn waren gebroken. Oekraïense troepen verdedigen dus niet alleen twee steden, maar coördineren ook tussen hen op een manier die beide strategisch levensvatbaar houdt en verbonden via gecontroleerde logistieke corridors.

Al met al onthullen de laatste gebeurtenissen rond Dobropillia, Pokrovsk en Myrnohrad een gelaagde Oekraïense strategie om de Russische opmars te beteugelen, Myrnohrad om te vormen tot een vesting en Rusland te dwingen tot een nieuwe langzame, uitputtende strijd die duizenden levens kost voor minimaal terreinwinst. De succesvolle tegenaanval bij Dobropillia heeft Oekraïne al kostbare tijd gekocht, de Russische planning verstoord en de veiligheid van de noordelijke toegangswegen verbeterd. Als Oekraïne de spoorlijn in Pokrovsk blijft vasthouden en Myrnohrad blijft bevoorraden, zullen de Russen maandenlange bloedige stilstand tegemoet zien, die Oekraïne zal gebruiken om zijn nieuwe verdedigingslinies achter de belegerde steden te versterken.