Kremlin In Schok! Poetin Vraagt Om Onderhandelingen!

Vandaag zijn er belangrijke updates uit Oekraïne.

Hier, met onderhandelingen achter de schermen over de levering van Tomahawk-raketten aan Oekraïne mocht de bijeenkomst met Poetin vruchteloos blijken, zijn de eerste doelwitten van dit krachtige wapen openbaar bevestigd. Met duizenden exemplaren, sommige cruciaal voor de Russische operaties tegen Oekraïne maar ook voor het behoud van interne rust, zet de mogelijke levering enorme druk op de Russische leiding voorafgaand aan de geplande gesprekken.

Het eerste bevestigde Tomahawk-doelwit is de Shahed-fabriek in Jelabuga in Tatarstan, een gigantisch drone-assemblagecomplex dat duizenden zelfmoorddrones produceert die de Russische campagne tegen Oekraïense steden en infrastructuur voeden.

Een aanval op Jelabuga met Tomahawk-kruisraketten zou kwalitatief anders zijn dan Oekraïens langeafstandsdroneschade, aangezien Tomahawks veel grotere koppen dragen — 450 kilogram vergeleken met de gebruikelijke 80–120 kilogram bij drones. Tomahawks vliegen laag met terreinafwijkende navigatie en satellietgeleiding en kunnen tijdens de vlucht worden gestuurd of hergeprogrammeerd.

Een handvol goed geplaatste kruisraketten zou productiehallen kunnen doen instorten, voorraden vernietigen en kritieke productielijnen doorsnijden op een manier waartoe zelfs de meest geavanceerde drones niet in staat zijn. Die vernietigende slagkracht is de reden dat Jelabuga als prioriteitdoel wordt genoemd voor het moment dat Tomahawks Oekraïne bereiken.

Het is belangrijk op te merken dat de Verenigde Staten de Tomahawks nog niet hebben overgedragen, maar publieke hints en diplomatiek verkeer hebben de mogelijkheid reëel gemaakt, vooral als de gesprekken onbevredigend blijken. Amerikaanse en bondgenootschappelijke functionarissen wegen politieke escalatierisico’s af tegen de strategische waarde van het aantasten van Rusland’s oorlogs­capaciteit.

Politiek zou de stap ingrijpend zijn, omdat het leveren van Tomahawks aan Oekraïne zou signaleren dat het sterkste NAVO-land bereid is strategische aanslagen diep binnen Russisch grondgebied mogelijk te maken, niet alleen meer tactische steun zoals in eerdere pakketten is gebeurd.

Tomahawks zijn effectief door hun combinatie van lading, bereik en vlieggedrag, waardoor Oekraïne een slagkracht krijgt die het nu niet bezit. Een enkele raket kan een kernkop dragen die verstevigde industriële faciliteiten met terminale nauwkeurigheid kan vernietigen op afstanden van meer dan 1.600 tot 2.500 kilometer, afhankelijk van het type. Toch zijn Tomahawks niet onkwetsbaar: hun subsonische snelheden en vluchtprofielen kunnen worden bestreden door gelaagde luchtafweer en onderscheppers indien vroegwaarschuwingssystemen intact zijn. Daarom is Oekraïne’s campagne om Russische radars, elektronische oorlogsmiddelen en luchtafweer­lanceerinrichtingen uit te schakelen extreem belangrijk: dat maakt Tomahawk-aanvallen haalbaarder en verkleint de kans op onderschepping.

Indien geleverd en ingezet, zouden Tomahawks niet tot één fabriek beperkt blijven; het Institute for the Study of War rapporteert 1.655 militaire doelwitten binnen het bereik van ongeveer 1.600 kilometer van de Tomahawk-varianten die Oekraïne mogelijk ontvangt. Zelfs de vernietiging van enkele daarvan zou in logistieke instorting kunnen escaleren: grote spoorhubs en rangeringen, kritieke bruggen en sluizen, belangrijke transformatorstations en energiecentrales die militaire districten voeden, grote munitiedepots en hoofdreparatie- of productiecentra.

Analisten hebben lijsten samengesteld met de meest kritieke objecten die Oekraïne idealiter eerst zou treffen. Het uitschakelen of aantasten van een handvol van die knooppunten op het juiste moment kan de toevoer van brandstof, munitie en reserveonderdelen die een massale Russische aanval mogelijk maken ernstig belemmeren.

Een verdere strategische focus zou moeten liggen op de doorvoer van materieel in Rusland. Het verstoren van belangrijke transportknooppunten binnen ruwweg 150 km van grote grensovergangen — zoals bruggen, spoor­rangeringen, knooppunten en concentratiepunten voor transport — zou de bevoorrading aan de frontlijn ondermijnen. Routes via de Krim zijn bijzonder consequential: schade aan cruciale verbindingen zoals de Krimbrug of de Henichesk-oversteek zou onevenredig grote effecten hebben op de zuidelijke logistiek. Evenzo zou het onderbreken van vitale spooraders in het Westelijk Militair District — inclusief grote bruggen, tractiestations en stroomtransformatoren — de verplaatsing en herbevoorrading van troepen beperken.

Zelfs maritieme faciliteiten zoals die van de Zwarte Zeevloot in Abchazië kunnen indirect worden geraakt, bijvoorbeeld door aanvallen op regionale elektriciteits- en spoorinfrastructuur. Oekraïense planners rekenen veel van deze knooppunten al mee in hun doelwitcycli en hebben binnenlands geproduceerde langeafstandssystemen gebruikt om ze aan te vallen. Het inzetten van grotere, langeafstandsraketten zou de schaal van vernietiging die zulke aanvallen kunnen bereiken aanzienlijk vergroten.

Al met al zullen Tomahawks de oorlog mogelijk niet beëindigen, maar ze zouden Oekraïne’s instrumentarium voor het aantasten van de basis van Rusland’ oorlogsvoering materieel uitbreiden door de mogelijkheid te bieden duizenden doelen diep in vijandelijk gebied te raken. Of de raketten arriveren hangt af van politieke beslissingen, voorraad­beperkingen en diplomatieke onderhandelingen, maar de Oekraïners hebben al een lange lijst met prioriteitsdoelen, met de Jelabuga-dronefabriek bovenaan.

‍