Kreml W Szoku! Putin Prosi O Negocjacje!

Dziś ważne informacje napływają z Ukrainy.

Tu, w tle prowadzone są negocjacje dotyczące dostawy pocisków Tomahawk na Ukrainę, jeśli spotkanie z Putinem okaże się bezowocne, a pierwsze cele potężnej broni zostały już publicznie potwierdzone. Przy tysiącach takich pocisków — niektóre z nich uderzyłyby w obiekty kluczowe dla rosyjskich działań przeciw Ukrainie, ale też dla utrzymania porządku wewnętrznego — potencjalna dostawa wywiera ogromną presję na kierownictwo Rosji przed zaplanowanymi rozmowami.

Pierwszym potwierdzonym celem Tomahawka jest fabryka Shahedów w Jelabudze w Tatarstanie, ogromny kompleks montażowy dronów-samobójców produkujący tysiące jednostek zasysających rosyjską kampanię ostrzałów ukraińskich miast i infrastruktury.

Uderzenie Tomahawkami w Jelabugę różniłoby się jakościowo od ukraińskich ataków dalekiego zasięgu dronami, ponieważ Tomahawki niosą znacznie większe głowice — 450 kilogramów wobec typowych 80–120 kilogramów stosowanych przez drony. Tomahawki latają nisko, wykorzystując nawigację z podążaniem za terenem i sterowanie satelitarne, a w locie można je przekierowywać lub przeprogramowywać.

Kilka dobrze wymierzonych pocisków manewrujących mogłoby zniszczyć hale produkcyjne, zapasy i przerwać krytyczne ciągi produkcyjne w sposób, którego nawet najbardziej zaawansowane drony nie potrafią osiągnąć. To uderzenie destrukcyjnej siły jest powodem, dla którego Jelabuga jest wskazywana jako priorytetowy cel, jeśli Tomahawki trafią na Ukrainę.

Ważne jest jednak zaznaczyć, że Stany Zjednoczone jeszcze nie przekazały Tomahawków, lecz sygnały publiczne i dyplomatyczne sprawiają, że możliwość ich dostawy stała się realna — zwłaszcza gdyby rozmowy okazały się niesatysfakcjonujące. Amerykańscy i sojuszniccy urzędnicy ważą polityczne ryzyko eskalacji wobec strategicznej wartości osłabienia zdolności rosyjskiej machiny wojennej.

Politycznie ruch taki miałby ogromne znaczenie, gdyż dostarczenie Tomahawków Ukrainie sygnalizowałoby, że najsilniejszy kraj NATO jest gotów umożliwić uderzenia strategiczne głęboko na terytorium Rosji, nie ograniczając się jedynie do dotychczas dominującego wsparcia taktycznego.

Tomahawki są skuteczne dzięki kombinacji ładunku, zasięgu i profilu lotu, dając Ukrainie zdolność uderzenia, której obecnie nie posiada. Pojedynczy pocisk może nieść głowicę zdolną zniszczyć utwardzone obiekty przemysłowe z końcową precyzją na dystansie od około 1 600 do 2 500 kilometrów w zależności od wariantu. Jednocześnie Tomahawki nie są niewrażliwe — ich poddźwiękowe prędkości i trasy lotu mogą być przeciwstawione przez warstwowe systemy obrony powietrznej i przeciwrakiety, jeśli systemy wczesnego ostrzegania pozostaną nienaruszone. Dlatego ukraińska kampania mająca na celu eliminację rosyjskich radarów, systemów walki elektronicznej i wyrzutni obrony przeciwlotniczej jest kluczowa, by uczynić ataki Tomahawków wykonalnymi i zmniejszyć prawdopodobieństwo przechwycenia.

Gdyby zostały dostarczone i użyte, Tomahawki nie ograniczyłyby się do jednej fabryki — Instytut Studiów nad Wojną wskazał 1 655 celów wojskowych mieszczących się w zasięgu 1 600 kilometrów wariantów Tomahawka, które Ukraina miałaby otrzymać. Nawet zniszczenie części z nich wywołałoby kaskadę załamującą logistykę: główne węzły kolejowe i stacje rozrządowe, kluczowe mosty i śluzy rzeczne, istotne podstacje transformatorowe i elektrownie zasilające okręgi wojskowe, wielkie składy amunicji oraz zakłady remontowe i produkcyjne.

Analityczne centrum Hudson sporządziło listę najbardziej krytycznych obiektów, które Ukraina powinna uderzyć w pierwszej kolejności. Pozbawienie lub degradacja kilku takich węzłów we właściwym momencie mogłaby zdusić przepływ paliwa, naboi i części zamiennych umożliwiających prowadzenie masowego natarcia rosyjskiego.

Kolejnym strategicznym celem powinien być przepływ materiałów do Rosji. Zakłócanie kluczowych węzłów transportowych w promieniu około 150 km od głównych przejść granicznych — mostów, sortowni kolejowych, węzłów i koncentracji transportu — osłabiłoby zaopatrzenie linii frontu. Trasy przez Krym mają szczególne znaczenie: uszkodzenie krytycznych łączy takich jak Most Krymski czy przeprawa geniczeskaja wywierałoby nieproporcjonalnie duży wpływ na logistykę południową. Podobnie przerwanie ważnych arterii kolejowych w Zachodnim Okręgu Wojskowym — w tym głównych mostów, podstacji trakcyjnych i transformatorów — ograniczyłoby przemieszczanie sił i uzupełnienia.

Również obiekty morskie, jak zaplecze Floty Czarnomorskiej w Abchazji, mogą zostać pośrednio dotknięte przez uderzenia w infrastrukturę energetyczną i kolejową regionu. Ukraińscy planiści już uwzględniają wiele z tych węzłów w cyklach celowania i wykorzystywali krajowe systemy dalekiego zasięgu do ich uderzeń. Wprowadzenie większych, dłuższego zasięgu pocisków podniosłoby skalę zniszczeń, które można by osiągnąć.

Ogólnie rzecz biorąc, Tomahawki nie zakończą wojny same w sobie, ale znacząco rozszerzyłyby arsenał Ukrainy do osłabiania podstaw rosyjskiej kampanii wojennej, umożliwiając uderzenia w tysiące celów głęboko na terytorium przeciwnika. To, czy pociski dotrą, zależy od decyzji politycznych, dostępności zapasów i negocjacji dyplomatycznych, lecz Ukraińcy już mają długą listę priorytetów — a fabryka dronów w Jelabudze znajduje się na jej szczycie.

‍