De Russen Hebben Zich Vergist! WESTELIJKE WAPENS STROMEN BINNEN!

Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit de Verenigde Staten.

Hier heeft president Donald Trump, na weken van ongekende Russische aanvallen, zijn koers gewijzigd en de Amerikaanse militaire steun aan Oekraïne hervat. Deze beslissing maakte een einde aan een drie weken durende pauze die de levering van cruciale defensiesystemen vertraagde, precies op het moment dat de Oekraïense luchtverdediging tot het uiterste werd gedwongen.

Die piek werd slechts enkele dagen geleden bereikt, toen Rusland de grootste luchtaanval van de oorlog tot nu toe uitvoerde. In één nacht werden meer dan 700 drones en raketten afgevuurd, gericht op energievoorzieningen, luchtmachtbases en munitievoorraden.

De Russische staatsmedia beweerden dat de aanval een gecoördineerde operatie was om de Oekraïense oorlogsinspanningen te ondermijnen, maar het meeste daadwerkelijke leed werd toegebracht aan civiele infrastructuur. Verschillende Oekraïense vliegvelden liepen lichte schade op, maar veel van de beoogde militaire doelen werden gemist of onderschept. De Oekraïense luchtverdediging claimde meer dan 500 inkomende projectielen te hebben neergehaald, waaronder vrijwel elke Shahed-drone. Hoewel sommige ballistische en kruisraketten toch doel troffen, bleef de omvang van de vernietiging ver onder wat het Kremlin waarschijnlijk had beoogd.

En die miscalculatie zou wel eens averechts kunnen hebben gewerkt. Oorspronkelijk had de VS de militaire steun opgeschort om ruimte te geven voor de-escalatie en om hun eigen slinkende voorraad onderscheppingsraketten te behouden. Maar Rusland koos ervoor te escaleren in plaats van af te schalen. Zoals je je misschien herinnert uit een eerder verslag, voert Rusland de productie van drones en raketten dramatisch op, met als doel de Oekraïense verdediging te overweldigen en het geduld van het Westen uit te putten.

Maar door precies op het moment dat de onderhandelingen vastliepen de grootste aanval van de oorlog te lanceren, maakte het Kremlin duidelijk dat het geen vrede zoekt, maar vernietiging. Deze strategie lijkt president Trump te hebben overtuigd dat verdere uitstel enkel tot meer bloedvergieten zou leiden. Uiteindelijk maakte de Russische agressie een einde aan de pauze en dwong het de kwestie weer op tafel.

Daarop volgde een snelle goedkeuring van nieuwe wapenleveringen, met hernieuwde focus op Amerikaanse Patriot-systemen. Deze systemen zijn niet bedoeld voor het onderscheppen van drones, maar worden ingezet tegen ballistische en kruisraketten, waaronder Iskander-M, Kinzjal, Kalibr en andere supersnelle wapens. Hoewel Patriots tot de meest capabele onderscheppers ter wereld behoren, ligt de uitdaging bij de productie: de VS produceert momenteel ongeveer 550 Patriot-raketten per jaar en werkt eraan om dat aantal volgend jaar te verdubbelen.

Bij recente aanvallen had Rusland maar een paar raketten per aanvalsgolf nodig om door de verdediging te breken. Met de Oekraïense luchtverdediging al zwaar belast, zijn het vooral de ballistische en kruisraketten die echte schade aanrichten, door energiecentrales, commandoposten en vliegvelden gericht te raken.

Daarom is het zo belangrijk om genoeg Patriots te hebben, want zelfs als er maar één raket doorbreekt, kan die een elektriciteitscentrale of commandocentrum uitschakelen. Maar ook Rusland vergroot zijn raketproductie. De werkelijke wedloop draait om hoeveel geavanceerde raketten Rusland kan afvuren en hoeveel onderscheppingsraketten Oekraïnes bondgenoten op tijd kunnen leveren. Als die verhouding in Russisch voordeel uitvalt, zullen vitale infrastructuren bezwijken en groeit de kans op Russische luchtmeerderheid.

Voorlopig heeft de VS nog steeds het voordeel op vlak van kwaliteit en productiecapaciteit. NAVO-landen schalen hun productie op, terwijl Oekraïne zijn verdediging aanpast door goedkopere systemen zoals Gepards en lasergeleide korteafstandsraketten te combineren met hoogwaardige Patriots. Maar het probleem blijft de aantallen: als de VS 100 onderscheppers stuurt en Rusland 150 kruis- of ballistische raketten afvuurt, kan Oekraïne maar zoveel verdedigen. Het nieuwe hulppakket draait dus niet alleen om het afslaan van de volgende aanval, maar ook om genoeg tijd en vuurkracht te kopen om de verhouding te verschuiven voordat de winter begint.

Ruslands strategie is meedogenloos maar allesbehalve subtiel: druk opvoeren, vertraging in westerse steun uitlokken, en vervolgens het ontstane gat benutten met geconcentreerde vuurkracht. Maar deze keer lijkt de aanval van ongekende omvang averechts te hebben gewerkt. Door toe te slaan terwijl het Westen nog twijfelde, heeft Moskou mogelijk zijn hand overspeeld en Washington en zijn bondgenoten aangezet tot een krachtiger hernieuwde inzet. Voor Oekraïne betekent dit een tijdelijke reddingslijn, maar ook een waarschuwing: zolang Rusland kan blijven aanvallen, zal geen enkele steunpauze ooit lang standhouden.

‍