Oekraïense mariniers doorbreken de Russische verdediging en dringen dieper door langs de blootliggende flank

Vandaag zijn er belangrijke updates uit de richting Dnipropetrovsk.

Hier beginnen de Oekraïense strijdkrachten na een succesvolle zuiveringsoperatie op de noordelijke oever van de rivier aan hun volgende operatie om verder op te rukken. Ondanks het feit dat de Russen zo’n stap hadden voorzien, leidt het Oekraïense commando de aanval met mariniers en tanks om dieper in de Russische flank door te dringen.

Het belangrijkste doel van Oekraïne in deze sector is om op te rukken in het door Rusland bezette gebied en een geloofwaardige dreiging te creëren op de flank van het Russische offensief richting Novopavlivka. De Oekraïners moeten de druk in deze sector opvoeren om de Russische inspanning verder uit te hollen, juist op het moment dat het Russische offensief is vastgelopen en Oekraïense eenheden de kans hebben om het tij te keren. Daarmee wil het Oekraïense commando niet alleen het tempo van de Russische opmars verstoren, maar ook Russische commandanten dwingen personeel en middelen te herverdelen om hun kwetsbare flank veilig te stellen, wat hun bredere operationele houding ondermijnt.

Novopavlivka heeft strategisch belang omdat de nederzetting aan beide oevers van de rivier ligt. Als Russische troepen zelfs maar één zijde veroveren, wordt de tegenoverliggende oever voor Oekraïne aanzienlijk moeilijker te verdedigen en kan, vergelijkbaar met de situatie in Ivanivka, elk veroverd stuk terrein Rusland een verbeterd oversteekpunt bieden voor verdere offensieve operaties.

Het belangrijkste Oekraïense voordeel is dat zij nu volledige controle hebben over Ivanivka, wat de inrichting van een verzamelgebied voor verdere operaties vergemakkelijkt. Nu de nederzetting is veiliggesteld, kunnen Oekraïense troepen deze gebruiken als oversteekpunt over de Vovcha-rivier en aanvallen naar het oosten beginnen, waarbij zij verstorende operaties uitvoeren tegen vijandelijke troepen en hun voorste posities infiltreren. Slechte weersomstandigheden, zoals mist, zouden hen daarbij helpen om achter vijandelijke linies te komen, omdat Russische verkenningsdrones hen dan minder goed kunnen waarnemen.

Wanneer we naar de topografische kaart kijken, zien we dat de Oekraïense posities op het hogere terrein ook kunnen worden gebruikt ter ondersteuning van verdere Oekraïense tegenoffensieve operaties, met uitstekende posities voor mortieren en startpunten voor drones. Ivanivka ligt echter op hetzelfde niveau als de Russische posities ten oosten van de rivier, wat betekent dat Oekraïense troepen op gelijk terrein moeten aanvallen, ondanks vuursteun vanaf de hoger gelegen posities achter het dorp.

Nadat Rusland achter de rivier was teruggedrongen, heeft het nu het voordeel dat het de rivier kan gebruiken als een natuurlijke verdedigingsbarrière, die zijn troepen beschermt tegen mogelijke Oekraïense tegenaanvallen door het voor Oekraïne moeilijker te maken zijn oprukkende eenheden betrouwbaar te ondersteunen.

Geolokaliseerd beeldmateriaal laat zien hoe Oekraïense Leopard 1A5-tanks Russische versterkingen onder vuur nemen door hun kanonnen direct op deze stellingen af te vuren om vijandelijk personeel uit te schakelen en vast te pinnen terwijl de Oekraïense mariniers naderen. Na de eerste aanval trokken de tanks zich terug naar het achtergebied om Russische drones te ontwijken, terwijl de Oekraïense troepen begonnen met het zuiveren van de loopgraven.

Hun inzet werd ondersteund door een verkenningsdrone, die commandanten in staat stelde de operatie in realtime te volgen en de soldaten op de grond aan te sturen, hen te helpen mogelijke hinderlagen te vermijden en dreigingen te identificeren die vanuit hun eigen positie niet zichtbaar waren.

De soldaten manoeuvreerden voorzichtig omdat het dak van de versterking gedeeltelijk was ingestort door de vuurkracht van de tanks. Terwijl de Oekraïense troepen de tunnels binnengingen, voerden zij een systematische zuivering uit.

Als resultaat van de Oekraïense operatie werden vijf Russische soldaten uitgeschakeld en gaven er nog tien zich over, nadat zij zich realiseerden dat niemand hen zou helpen en zij omsingeld waren. De Russische krijgsgevangenen werden vervolgens ondervraagd en naar het Oekraïense achtergebied begeleid om het ruilfonds verder te vergroten.

Over het geheel genomen lijken de Oekraïense tegenoffensieve inspanningen voort te bouwen op het momentum dat werd gecreëerd door de bevrijding van Ivanivka. Zij oefenen aanhoudende druk uit op de blootgestelde Russische flank en bemoeilijken verdere Russische pogingen om op te rukken richting Novopavlivka. Door meer terreinwinst te consolideren en Russische troepen te dwingen een steeds breder front te verdedigen, stabiliseren de Oekraïense mariniers niet alleen deze sector, maar scheppen zij ook omstandigheden die het Russische commando zullen dwingen reserves af te leiden. Naarmate de situatie zich ontwikkelt, zullen vervolgstappen van Oekraïne worden beïnvloed door het vermogen van Rusland om versterkingen aan te voeren en de samenhang te behouden. Als de Russische reactie traag blijft, kan de huidige Oekraïense houding kansen openen voor diepere tactische exploitatie en verdere vooruitgang in deze sector.