.svg){kind=small}
Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit Oekraïne.
In de loop van de oorlog hebben Oekraïense verdedigers Rusland gedwongen hun tactieken te wijzigen van grote, geconcentreerde gemechaniseerde aanvallen naar een groot aantal infiltratie-aanvallen. Nu is het Russische tempo van oprukken gehalveerd, terwijl het aantal aanvallen op een recordhoogte blijft.
De Russische opmars is in september gedaald tot het laagste niveau sinds mei, omdat ze slechts 259 vierkante kilometer Oekraïens grondgebied hebben weten te veroveren. Dat is 44 procent minder dan in augustus, wat neerkomt op ongeveer 0,04 procent van het totale grondgebied van het land.
In de Sumy-richting zijn de gevechten nog steeds aan de gang, maar de Russen hebben geen terrein weten te veroveren. Kupiansk, met de derde meeste door Rusland gecontroleerde gebieden, is recentelijk een brandpunt geworden, aangezien Rusland geleidelijke, maar belangrijke vooruitgangen boekte in het noordelijke deel van de stad en woonhuizen innam.
Tien procent van de aanvallen vond plaats in de Liman-richting, wat leidde tot het op één na meeste veroverde gebied voor de Russen. In deze sector is een toename van gevechtsoperaties zichtbaar, maar de Russen zijn nog ver verwijderd van volledige controle over de stad. Verder naar het zuiden zijn maanden van onophoudelijke gevechten gaande in de Toretsk-richting, maar hier vonden slechts acht procent van de aanvalsacties plaats; Russische troepen wisten slechts vier procent van het totaal aan Oekraïens gebied dat in september werd veroverd, in te nemen.
Statistieken tonen ook aan dat Rusland als hoofdobjectief Pokrovsk nastreeft, aangezien een derde van hun aanvallen op deze stad was gericht. Pokrovsk is van drie zijden omsingeld, maar de verdediging blijft effectief, door aanvallen uit het zuiden af te slaan en tegelijkertijd tegenaanvallen noordelijk van de stad uit te voeren. In het Dnipropetrovsk-sector had Rusland het meeste succes, met 53 procent van alle veroverde vierkante kilometers, terwijl slechts 16 procent van de aanvalsacties tijdens de maand daar plaatsvond, wat aangeeft dat hun veroveringen aanzienlijk hoger zijn dan hun daadwerkelijke aanvalsacties.
De Russische aanvalstactieken zijn verschoven van mechaniseerde aanvallen naar infiltratie met een klein aantal infanterie. Aanvallen met gepantserde voertuigen werden moeilijker, omdat constante dronebewaking de verdedigers in staat stelt de aanvallende troepen kilometers achter de frontlinie te detecteren en aan te vallen voordat ze Oekraïense posities kunnen bereiken.
Kleine infanteriegroepen van twee tot vier soldaten zijn moeilijker te detecteren, omdat ze dekens gebruiken om hun warmtehandtekening te verminderen of burgerkleding dragen om niet op te vallen. Beide aanvallen tellen echter slechts als één in de statistieken, wat betekent dat de kracht van de aanvallen aanzienlijk is afgenomen, terwijl het aantal hetzelfde blijft, wat aantoont dat Rusland zijn vermogen om aanzienlijke terreinwinst te boeken verliest.
Dit betekent dat Russische infiltratietactieken uiterst vatbaar zijn voor slechts incrementele vooruitgang, terwijl geen enkele significante beweging of doorbraak kan worden gerealiseerd. Naast het drastisch afgenomen offensieve vermogen van het Russische leger, hebben ze vorige maand ook enorme hoeveelheden middelen verspild in Dobropillia bij pogingen om contact te maken met ingesloten troepen. Deze mislukte pogingen hebben geleid tot ongeveer 12.000 slachtoffers en 400 vernietigde gepantserde voertuigen.
Evenzo verliezen de Russen in de Sumy-richting veel mannen bij pogingen om eerdere veroveringen in Oleksiivka vast te houden, zelfs als de situatie praktisch onhoudbaar is geworden.
Oekraïne maakt gebruik van de constante offensieve filosofie van het Russische leger, waardoor ze gedeeltelijk meer troepen in de “kill zones” over verschillende sectoren kunnen leiden, aangezien deze pogingen in meerdere delen van de frontlinie effectief blijken te zijn. Opvallend is dat de meeste van deze funnel-operaties volledig of gedeeltelijk worden uitgevoerd door Oekraïense aanvalsregimenten en bataljons, die onlangs zijn samengevoegd onder een gecombineerde aanvalseenheid, wat helpt hun middelen, kennis en inspanningen te coördineren, zelfs over meerdere fronten tegelijk.
Onder deze nieuwe eenheid draagt het vermogen van Oekraïne om effectief te verdedigen tegen de Russische aanval ook bij aan het afgenomen succes van de Russen.
Over het geheel genomen nemen de Russische terreinwinsten af, terwijl de intensiteit van hun aanvallen hetzelfde blijft. Hun nieuwe tactiek van kleine infanteriegroepen stelt hen in staat een offensieve houding te behouden, lang nadat hun capaciteiten in feite zijn uitgeput, wat verklaart waarom het Russische tempo van oprukken gehalveerd is, nog voordat het modderseizoen begint.
.jpg)
Opmerkingen