.svg){kind=small}
Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit de richting van Zaporizja.
Na een periode van relatieve rust werden de Russen zelfgenoegzaam en onvoorzichtig. Oekraïense commandanten maakten hiervan gebruik en lanceerden een reeks bliksemsnelle aanvallen die de Russen uit drie nederzettingen in de richting van Zaporizja hebben verdreven.
Het doel van de Oekraïense troepen hier is om hun tactische posities te verbeteren en opnieuw controle te krijgen over belangrijk terrein, zodat zij beter voorbereid zijn op de naderende Russische aanvallen. Door met name Mali Shcherbaky, Shcherbaky en delen van Stepove te bevrijden, staan de Oekraïense soldaten nu gunstiger om verdere actieve defensieve of tegenaanvalsoperaties uit te voeren. Deze drie dorpen zijn cruciaal om de belangrijkere nederzetting Orikhiv in de regio Zaporizja te verdedigen. Ze liggen langs de T0812-snelweg, die Luhove met Orikhiv verbindt en Rusland een belangrijke logistieke route biedt. De Russen konden in deze dorpen troepen verzamelen en uitrusting en bevoorrading opslaan, terwijl de weg hen een snelle opmarsroute naar Orikhiv bood voor gepantserde colonnes.
Als we naar de topografische kaart kijken, zien we dat alle dorpen zich op belangrijke heuvelruggen bevinden die uitkijken op Russische posities verder naar het zuiden en westen. Deze hoogtes bieden observatiepunten, controle over toegangswegen en betere mogelijkheden voor vuurleiding.
De Oekraïense strategie is om de frontlijn naar het zuiden te verschuiven met goed gecoördineerde aanvallen van kleine eenheden, bestaande uit doorgewinterde gevechtstroepen. De openheid van het gebied, in combinatie met uitgebreide mijnenvelden en Russische dominantie met drones, beperkt de mogelijkheid van gepantserde aanvallen sterk. Daarom vertrouwde de operatie op verrassing en snelle uitvoering, waarbij quads en motorfietsen werden gebruikt om de doelen te bereiken voordat Russische troepen effectief konden reageren. Voorafgaand aan de aanval werd de Russische verdediging verzwakt door Oekraïense artillerie, terwijl drones nauwkeurige vuursteun leverden om Russische infanterie en uitrusting uit te schakelen.
De belangrijkste Oekraïense voordelen hier zijn hun uitgebreide versterkingen, die niet alleen dekking bieden voor verdediging maar ook als uitvalsbasis voor tegenaanvallen. De Oekraïense aanvoerlijnen zijn in dit gebied kort, wat het mogelijk maakt de heroverde posities te behouden en te versterken.
Daarnaast beheersen de Oekraïense troepen belangrijke posities op hoog terrein, waardoor zij de laatste nadering van de aanval vanaf gelijk niveau kunnen uitvoeren. Bovendien is de Oekraïense drone-dekking zeer uitgebreid: verkenningsdrones geven livebeelden door aan de commandanten, terwijl gevechtsdrones vijandelijke troepen en pantservoertuigen tot 15 kilometer achter de frontlijn kunnen uitschakelen om tegenaanvallen te voorkomen.
De Russen bevinden zich hier op een nadeel omdat sommige van hun eenheden naar andere fronten zijn verplaatst, waardoor hun posities onderbezet waren en de Oekraïense troepen hiervan konden profiteren. Dit gebied was grotendeels rustig geweest sinds het Oekraïense tegenoffensief van 2023, waardoor de Oekraïense aanval onverwacht kwam.
Videobeelden tonen hoe Oekraïne de Russische verdediging bombarderen met artillerie en FPV-drones om de verdedigers te desorganiseren en chaos te veroorzaken voordat de aanvalseenheden werden ingezet. Elitetroepen van het 33e Aanvalsregiment en het 24e “Aidar”-bataljon naderden de nederzettingen met quads en motorfietsen om snel te manoeuvreren en Russische FPV-drones te ontwijken. Terwijl de doorgewinterde strijders van Aidar de aanval leidden, leverde het 33e Regiment gemechaniseerde ondersteuning en coördineerde infanterie-aanvallen met andere eenheden.
Na het afstijgen begonnen deze eenheden de gedesorganiseerde Russische verdedigers te flankeren en in te sluiten, waarop zij zich terugtrokken naar versterkte posities in de dorpen. De Oekraïense troepen gebruikten de flanken bij Kamianske en omsingelden Russische groepen in Shcherbaky en Stepove. Daarna ruimden Oekraïense soldaten systematisch gebouwen en loopgraven op van de overgebleven Russen die weigerden zich over te geven, terwijl omsingelde troepen werden krijgsgevangen genomen om het uitwisselingsfonds uit te breiden.
Als resultaat van de succesvolle Oekraïense tegenaanval hebben zij tot 3,5 kilometer diepte en meer dan 5 kilometer lengte langs de frontlijn terrein heroverd en Mali Shcherbaky en Shcherbaky onder controle gebracht, terwijl de gevechten om Stepove doorgaan.
In het algemeen was het de bedoeling van Rusland om terrein te winnen in de sector Zaporizja en druk op Oekraïne uit te oefenen vanuit het zuiden. De Oekraïense troepen wachtten echter niet passief in hun versterkingen totdat de Russen zouden aanvallen; in plaats daarvan kozen zij voor actieve verdediging en voerden zij een gedurfde tegenaanval uit die tot een tactisch succes leidde. Met deze posities heroverd kan Oekraïne toekomstige Russische aanvallen beter afslaan, aangezien Rusland eerst deze drie nederzettingen opnieuw zou moeten veroveren voordat het verder naar het noorden kan oprukken.
.jpg)
Opmerkingen