Oekraïense aanvalsploegen heroveren het centrum van Pokrovsk en hijsen de Oekraïense vlag

Vandaag zijn er belangrijke updates vanuit de richting van Pokrovsk.

Hier heeft het Oekraïense commando, ondanks Russische claims van volledige controle over Pokrovsk, bewezen dat dit niet klopt door de helft van de stad te zuiveren. Oekraïense troepen drongen het centrum binnen tijdens een gevaarlijke raid en voerden een tegenaanval uit op de vijand, wat aangeeft dat de strijd nog lang niet voorbij is.

Soldaten van het 425e Gescheiden Aanvalsregiment Skala hebben een van de meest gedurfde en symbolische missies in de strijd om Pokrovsk uitgevoerd. Onder de dekking van de duisternis vond de operatie plaats in meerdere fasen, waarbij kleine aanvalsteams diep de stad binnendrongen met snelle buggies en drones met thermische camera’s voor verkenning. De soldaten infiltreerden door de gebroken straten en ruïnes, manoeuvreerden door door de Russen gecontroleerde sectoren en bereikten uiteindelijk het stadscentrum.

Na intens gevecht op korte afstand hebben ze het gemeentehuis van Russische troepen gezuiverd en de Oekraïense vlag erop gehesen, als teken dat Pokrovsk nog steeds betwist wordt en dat Oekraïne in staat blijft om Russische troepen in het stedelijke gebied te bestrijden.

Volgens het Oekraïense Stafhoofd was dit onderdeel van een bredere versterkingsoperatie bedoeld om het front Pokrovsk–Myrnohrad te stabiliseren en de vitale logistieke routes tussen de twee steden te beschermen.

Dit succes laat zien dat de Russen nog lang niet in staat zijn Pokrovsk volledig te omsingelen of over te nemen, aangezien het grootste deel van de stad een grijze zone blijft, met Oekraïense en Russische posities verspreid over de ruïnes en slechts gescheiden door straten of zelfs individuele huizen. In de ene wijk lijken Oekraïense eenheden afgesneden en omsingeld, terwijl in een andere Russische troepen worden ingesloten, een chaotische situatie typisch voor moderne stedelijke oorlogsvoering, waarbij zware bommenwerpende drones bevoorrading op eigen eenheden laten vallen en bommen op de vijand. De interpositiezones zijn praktisch verlaten en worden alleen gepatrouilleerd door aanval- en verkennings-UAV’s, waarbij beide partijen onnodige beweging vermijden om detectie en FPV-droneaanvallen te ontlopen.

Beelden van helmcamera’s van Oekraïense soldaten tonen de brute realiteit van dit gevecht: het kamer voor kamer zuiveren van gebouwen, korte vuurstoten om vijandelijke drones neer te schieten en hinderlagen tegen Russische infanterie in half ingestorte trappenhuizen. De soldaten opereren onder constante luchtovervloed, waarbij verkenningsdrones live feedback geven en FPV-drones nauwkeurige aanvallen uitvoeren.

Deze beelden zijn essentieel om de desinformatie van de Russen tegen te spreken, die volledige controle over Pokrovsk claimen. Hoewel Russische troepen inderdaad in delen van de stad aanwezig zijn en aanzienlijke versterkingen hebben binnengebracht, is hun greep veel zwakker dan zij willen doen lijken. In werkelijkheid controleren Russische troepen delen van de zuidelijke en centrale sectoren, maar hun grip is instabiel. Oekraïense troepen blijven terugduwen, betreden betwiste gebieden opnieuw, bevrijden en versterken strategische punten, en bewijzen dat Russische dominantie in Pokrovsk niet absoluut is. Het terugkeren van de Oekraïense vlag naar het stadscentrum dient niet alleen als een morele boost, maar ook als onweerlegbaar bewijs dat de stad nog steeds fel wordt betwist.

Ondanks deze diepe zuiveringsraids is het Oekraïense doel niet veranderd: Russische troepen onder de spoorlijn die door Pokrovsk loopt houden en hen de toegang tot het noordelijke deel van de stad ontzeggen. De spoorlijn is tactisch belangrijk omdat deze open zichtlijnen biedt, waardoor het eenvoudiger is om Russische bewegingen te observeren en drones in te zetten, vergeleken met series van dicht op elkaar gebouwde huizen.

De open zones verkleinen het risico van verrassingsinfiltraties en stellen Oekraïense posten en drone-operators in staat om elke toegangsroute te monitoren. Door de Russen ten zuiden van de spoorlijn te houden, beschermen de Oekraïense troepen de noordelijke logistieke corridor richting Myrnohrad, hun belangrijkste taak op dit moment.

Deze inspanningen, inclusief de raids, maken deel uit van een groter strategisch kader, waarmee tijd wordt gekocht om de vijandelijke salient nabij Dobropillia te zuiveren. Succes daar zou de noordelijke flank van Rusland doen instorten en de logistiek naar Myrnohrad stabiliseren, waardoor het een verdedigingsfort wordt. Tegelijkertijd zorgt het handhaven van de veilige corridor door Noord-Pokrovsk vast te houden voor flexibiliteit, ofwel om Myrnohrad te blijven verdedigen of om indien nodig een snelle terugtrekking uit te voeren. Gezien het enorme aantal troepen en materieel dat Rusland hier heeft geconcentreerd, blijft de situatie vloeibaar en onvoorspelbaar.

Al met al laten de voortdurende Oekraïense tegenacties binnen Pokrovsk zien dat het lot van de stad nog steeds onbeslist is. De beelden van de nationale vlag die opnieuw boven het centrale plein wappert, naast scènes van stedelijke zuiveringsoperaties, weerleggen de Russische claims van overwinning. Na meer dan een jaar vechten blijft Pokrovsk ongebroken, met verdedigers die zich aanpassen en terugvechten ondanks de overweldigende odds. Het bezoek van president Volodymyr Zelensky aan het front, waar hij commandanten ontmoette en soldaten die de lijn vasthielden beloonde, onderstreept deze vastberadenheid nog eens extra.