Ukraińskie zespoły szturmowe odzyskują centrum Pokrowska i wciągają ukraińską flagę

Dziś pojawiają się ważne informacje z kierunku Pokrowska.

Tutaj, pomimo rosyjskich twierdzeń o całkowitej kontroli nad Pokrowskiem, dowództwo ukraińskie udowodniło, że jest inaczej, oczyszczając połowę miasta. Ukraińskie wojska wkroczyły do centrum, przeprowadzając niebezpieczny rajd i kontratakując przeciwnika, co wskazuje, że bitwa jest daleka od zakończenia.

Żołnierze 425. Samodzielnego Pułku Szturmowego Skala przeprowadzili jedną z najodważniejszych i symbolicznych misji w bitwie o Pokrowsk. Operacja, prowadzona pod osłoną nocy, odbywała się w kilku etapach, z małymi zespołami szturmowymi poruszającymi się głęboko w mieście przy użyciu szybkich buggy i dronów wyposażonych w kamery termowizyjne do rozpoznania. Żołnierze infiltrując przez zniszczone ulice i ruiny, manewrowali przez sektory kontrolowane przez Rosjan, zanim dotarli do centrum miasta.

Po intensywnych walkach na bliskim dystansie oczyszczono budynek urzędu miejskiego z rosyjskich wojsk i zawieszono nad nim ukraińską flagę, sygnalizując wszystkim, że Pokrowsk pozostaje sporny i że Ukraina nadal jest w stanie walczyć z siłami rosyjskimi w całym środowisku miejskim.

Według Sztabu Generalnego Ukrainy, było to częścią szerszych działań wzmacniających front Pokrowsk–Myrnohrad i chroniących kluczowe trasy logistyczne łączące oba miasta.

Ten sukces pokazuje, że Rosjanie są dalecy od otoczenia lub przejęcia pełnej kontroli nad Pokrowskiem, ponieważ większość miasta pozostaje strefą szarą, a pozycje ukraińskie i rosyjskie rozproszone są po ruinach i oddzielone jedynie ulicami lub nawet pojedynczymi domami. W jednej dzielnicy ukraińskie jednostki wydają się odcięte i okrążone, podczas gdy w innej to rosyjskie wojska są otoczone – chaotyczna sytuacja typowa dla współczesnej wojny miejskiej, gdzie ciężkie drony-bombowce zrzucają zaopatrzenie na jednostki własne, a bomby na przeciwnika. Strefy między pozycjami są praktycznie opuszczone, patrolowane tylko przez drony uderzeniowe i rozpoznawcze, przy czym obie strony unikają zbędnego ruchu, by uniknąć wykrycia i ataków FPV.

Nagrania z kamer hełmowych ukraińskich żołnierzy ukazują brutalną rzeczywistość tych walk – oczyszczanie budynków pokój po pokoju, krótkie serie strzałów w celu zestrzelenia wrogich dronów oraz zasadzki na rosyjską piechotę w półzawalonych klatkach schodowych. Żołnierze działają pod stałym nadzorem powietrznym, przy wsparciu dronów rozpoznawczych przekazujących obraz na żywo i dronów FPV wykonujących precyzyjne uderzenia.

Materiał filmowy jest kluczowy w zwalczaniu dezinformacji rozpowszechnianej przez Rosjan, którzy twierdzą, że mają pełną kontrolę nad Pokrowskiem. Choć rosyjskie wojska rzeczywiście są obecne w częściach miasta i sprowadziły znaczne siły rezerwowe, ich panowanie jest znacznie słabsze, niż chcieliby pokazać. W rzeczywistości siły rosyjskie kontrolują części południowych i centralnych sektorów, ale ich uchwyt jest niestabilny. Ukraińskie wojska nadal nacierają, ponownie wkraczając do spornych obszarów, wyzwalając i umacniając punkty oporu, udowadniając, że rosyjska dominacja w Pokrowsku nie jest absolutna. Powrót ukraińskiej flagi do centrum miasta nie tylko podnosi morale, ale stanowi niepodważalny dowód, że miasto nadal jest zacięcie sporne.

Pomimo tych głębokich rajdów oczyszczających, ukraiński cel nie zmienił się – utrzymać siły rosyjskie poniżej linii kolejowej przecinającej Pokrowsk i uniemożliwić im dostęp do północnej części miasta. Linia kolejowa ma znaczenie taktyczne, ponieważ oferuje otwartą przestrzeń wizualną, umożliwiając łatwiejszą obserwację i rozpoznanie ruchów Rosjan dronami, w porównaniu z gęsto zniszczonymi domami blisko siebie.

Jej strefy widoczności zmniejszają ryzyko niespodziewanej infiltracji i pozwalają ukraińskim posterunkom oraz operatorom dronów monitorować każdą trasę podejścia. Utrzymując Rosjan na południe od torów, ukraińskie siły chronią północny korytarz logistyczny w kierunku Myrnohradu, co obecnie jest ich najważniejszym zadaniem.

Działania te, w tym rajdy, wpisują się w szerszy strategiczny plan, który ma na celu zdobycie czasu na oczyszczenie rosyjskiego wyłomu w rejonie Dobropillia. Sukces tam spowodowałby załamanie północnego skrzydła Rosji i stabilizację logistyki do Myrnohradu, czyniąc miasto twierdzą obronną. Jednocześnie utrzymanie bezpiecznego korytarza poprzez kontrolę północnego Pokrowska zapewnia elastyczność – umożliwia dalszą obronę Myrnohradu lub ewentualny szybki odwrót. Biorąc pod uwagę ogromne liczby żołnierzy i sprzętu skoncentrowanych przez Rosję w tym rejonie, sytuacja pozostaje płynna i nieprzewidywalna.

Ogólnie rzecz biorąc, trwające ukraińskie kontrakcje wewnątrz Pokrowska pokazują, że los miasta jest nadal nierozstrzygnięty. Nagrania ukazujące ponowne powiewanie narodowej flagi nad głównym placem, wraz ze scenami operacji oczyszczających w mieście, przeczą rosyjskim twierdzeniom o zwycięstwie. Po ponad roku walk Pokrowsk pozostaje niezdobyty, a jego obrońcy adaptują się i kontratakują mimo przytłaczających przeciwności. Wizyta prezydenta Wołodymyra Zełenskiego na linii frontu, gdzie spotkał się z dowódcami i wręczył nagrody żołnierzom broniącym linii, dodatkowo podkreśla determinację ukraińską.