Oekraïners Dringen Vooruit! Russische Posities Vallen Uit Elkaar!

Vandaag is er belangrijk nieuws uit de richting van Soemy.

Hier werpt de Oekraïense tactiek van het afsnijden en uithongeren van Russische posities voordat ze worden uitgeschakeld zijn vruchten af met de voortdurende inname van dorp na dorp. Nu staat het laatste Russische bolwerk in dit gebied op het punt te vallen, waarbij honderden vijandelijke soldaten de keuze krijgen om te sterven of zich over te geven.

Oekraïense troepen in Soemy benutten met succes methodische manoeuvre-oorlogvoering door nederzetting voor nederzetting vooruit te dringen en Russische posities om te vormen tot beheersbare doelen. In plaats van levens op te offeren in kostbare frontale gevechten, isoleren Oekraïense commandanten vijandelijke detachementen, snijden hun aanvoerlijnen af en trekken de strop steeds strakker totdat die posities onhoudbaar worden. Meedogenloze luchtaanvallen en drone-aanvallen hebben Russische eenheden blootgelegd, waardoor velen al wekenlang onderbevoorraad en niet afgelost zijn.

Door steunpunten te omzeilen en saillanten stuk voor stuk in te laten storten, is Oekraïne erin geslaagd om ten noorden van Kindrativka door te drukken en zelfs weer in Koersk te prikken, terwijl beide kanten van de grens in een flexibel slagveld zijn veranderd. Een nieuwe opmars naar het noorden vanuit Andriivka leidde ertoe dat Oleksiivka aan drie kanten werd afgesneden en de Russen daar in een steeds gevaarlijkere situatie terechtkwamen.

De omsingeling is het resultaat van gecoördineerde Oekraïense manoeuvres, constante vuurbeheersing en aanhoudende druk, waarbij Oekraïense eenheden nu flankerende aanvallen uitvoeren om laterale routes af te sluiten.

Tegelijkertijd bestoken Oekraïense drone-eenheden Russische concentraties en wegen in de omgeving met honderden aanvallen. Dit ontneemt de Russen elke mogelijkheid om zich vrij te bewegen en ondermijnt alle pogingen tot versterking. Met slechts één bruikbare weg naar Oleksiivka is het brengen van voorraden, evacueren van gewonden of aflossen van troepen feitelijk onmogelijk geworden, omdat iedereen die de benadering probeert lang vóór het bereiken van de buitenrand van de nederzetting wordt gedetecteerd en aangevallen.

Russische soldaten ter plaatse waarschuwen nu openlijk dat Oleksiivka hetzelfde lot tegemoet gaat als Kindrativka, tenzij het Russische commando de positie opgeeft in plaats van er nog meer troepen te begraven. Ze melden dat de semi-omsingeling zich snel verandert in een slachting.

In plaats daarvan hebben Russische officieren gereageerd met paniekerige hergroeperingen in een poging de omsingeling te doorbreken, aangezien het uitgeputte 382e Afzonderlijke Infanteriebataljon van de 810e Russische Mariniersbrigade in actie werd geduwd bij Kindrativka. Deze eenheid zou een tegenaanval moeten uitvoeren en de omsingeling bij Oleksiivka moeten verlichten. Normaal gesproken zou deze formatie ongeveer duizend soldaten tellen, maar onder de huidige omstandigheden komt ze slechts op zo’n vijfhonderd uit.

Opmerkelijk is dat een groot deel daarvan naar verluidt pas gemobiliseerde, slecht opgeleide en slecht uitgeruste soldaten zijn, die alleen worden ingezet om het bataljon op papier op een hogere gevechtsgereedheid te brengen. Russische bronnen bevestigen dat alle gevechtsklare reserves zijn overgebracht naar Pokrovsk, waardoor alleen tweederangs- en onderbezette eenheden overblijven om een volledige instorting te voorkomen.

Een Russische officier meldde zelfs dat ze alleen oudere mensen, randfiguren en simpelweg niet gevechtsklare rekruten in slechte fysieke conditie ontvangen. Hij voegde eraan toe dat om desertie of het neerschieten van officieren te voorkomen, ze voortdurend in de gaten worden gehouden door de militaire politie en pas vlak voor gevechtsmissies wapens krijgen uitgereikt, met munitie beperkt tot twee magazijnen per persoon.

De gehaaste poging om Kindrativka aan te vallen om de druk op Oleksiivka te verlichten, was voorspelbaar en gedoemd te mislukken. Vervangingen arriveerden onder vuur en werden onmiddellijk doelwitten voor Oekraïense drone- en artilleriemiddelen, terwijl uitgeputte Russische eenheden er niet in slaagden coherente aanvalslinies te vormen. In plaats van de omsingelde formaties te redden, verhoogden deze haastige acties alleen maar het aantal Russische verliezen dramatisch.

De poging om gaten te vullen met onderbezette bataljons benadrukt een operationeel dilemma, waarbij Rusland’s concept van lichamen ruilen voor terrein rechtstreeks botst met Oekraïne’s weloverwogen tactiek van isolatie, uithongering en uitputting.

Al met al, nu de Oekraïners de druk handhaven door vuurbeheersing over de toegangswegen te behouden, dagelijkse drone-aanvallen voort te zetten en weigeren zich te laten verleiden tot kostbare frontale gevechten, zal het lot van Oleksiivka een weerspiegeling zijn van eerdere Russische ineenstortingen in de regio. Het voordeel van Oekraïne is beslissend, met zijn troepen die in de aanval zijn en kunnen kiezen waar en wanneer ze vechten.

De val van Oleksiivka zou het westelijke deel van de Russische inval in Soemy doen splijten, het moreel schaden, en de overgebleven soldaten zouden ofwel gevangen genomen of geneutraliseerd worden. Dit zal de nabije oostelijke saillant in gevaar brengen en leiden tot een herhaling van de gebeurtenissen met hetzelfde catastrofale resultaat voor Rusland.

‍