Vandaag zijn er veel belangrijke updates uit de richting van Lyman.
Hier intensiveert de strategische strijd om Lyman, nu Russische troepen proberen de rivier de Zjerebets over te steken en westwaarts op te rukken om de stad in te nemen. Maar terwijl hun aanvoerlijnen worden overbelast en hun infanteriekolonnes worden blootgesteld aan aanhoudende Oekraïense drone-aanvallen, dreigt hun offensief in te storten nog voor het echt kan doorbreken.

De Russische logistiek in dit deel van het front staat zwaar onder druk, nu de Russische troepen de oostelijke oever van de rivier de Nitrjoes bereiken, meer dan dertig kilometer verwijderd van hun enige logistieke knooppunt in Kreminna. Bovendien wordt de bevoorrading bemoeilijkt door de moeilijke oversteek van de rivier de Zjerebets, waardoor Rusland slechts infanteriegroepen zonder gepantserde ondersteuning kan inzetten voor aanvallen.
Oekraïense troepen daarentegen behouden stabiele logistieke aanvoer via de grotere steden Lyman en Izjoem, die veel dichter bij het front liggen. Dit stelt hen in staat om snel grote hoeveelheden voorraden, munitie en versterkingen in te zetten tijdens Russische aanvallen.

Daarnaast maken steden en grote dorpen zoals Drobysjeve, Sviatohirsk, Jampil en Oskil het mogelijk om actieve Oekraïense troepen dicht bij de frontlinie te concentreren en onmiddellijk te reageren zodra Rusland zijn aanvallen begint. Rusland daarentegen beschikt over nauwelijks geschikte verzamelplaatsen. Geolokaliseerde beelden tonen aan dat Russische soldaten te voet moeten oprukken, waarbij ze kwetsbaar zijn voor detectie en vernietiging door Oekraïense FPV-drone-operators. Russische infanteristen moeten vijftien kilometer lopen van de rivier de Zjerebets naar de frontposities, wat leidt tot enorme verliezen door langdurige blootstelling en gebrek aan bescherming. Hierdoor kunnen Oekraïners de overstrekte Russische troepen beter afslaan, terwijl deze overbelasting op zichzelf al de intensiteit van de Russische aanvallen afremt.


Deze overextensie en minimale vooruitgang, met zware verliezen tot gevolg, zijn het resultaat van het Russische onvermogen om direct vanuit het oosten op te rukken. Russische commandanten overdreven bewust hun vermeende vooruitgang bij het naburige Jampoliwka en beweerden ten onrechte dat het volledig was ingenomen.

Daardoor verwachtten aanvalseenheden die Torske moesten aanvallen een gecoördineerde tweezijdige aanval—vanuit Jampoliwka én vanuit het oosten—maar ontdekten al snel dat ze alleen oprukten. Door deze ongecoördineerde aanpak konden de Oekraïense verdedigers hun vuur concentreren en elke aanval afzonderlijk afslaan. Het probleem werd nog verergerd door het open terrein in het oosten, dat wordt gedomineerd door Oekraïense drones en precisievuur, waarmee al honderden Russische pantservoertuigen zijn vernietigd en duizenden soldaten zijn uitgeschakeld.

Ondertussen verandert de strijd in het Serebrjanskibos in het zuiden snel door de opmars van glasvezelgestuurde drones, die zowel door Russische als Oekraïense eenheden worden gebruikt. Dichte bossen verstoren het signaal van draadloze drones, waardoor deze nieuwe technologie hier noodzakelijk is geworden.


Het gebruik van deze drones is inmiddels zo wijdverbreid dat het bos bedekt is met een dunne, spinnenwebachtige laag glasvezeldraad bovenop de boomtoppen. Gevechtsbeelden tonen aan hoe deze drones Oekraïense operators in staat stellen om zonder signaalverlies door dicht bos te navigeren en Russische soldaten uit te schakelen.


Door de toename van glasvezeldrone-aanvallen zijn ook ongebruikelijke tegenmaatregelen ontwikkeld, zoals soldaten van beide zijden die met eenvoudige scharen de glasvezeldraden doorknippen om het signaal te verbreken en drones neer te halen.


Het wijdverbreide gebruik van glasvezeldrones heeft Oekraïne bovendien in staat gesteld om de Russische logistiek in alle drie de frontsectoren te verstoren. Oekraïners gebruiken deze drones om onder Russische antidrone-netten door te vliegen en bevoorrading en versterkingen uit Kreminna te vernietigen.


Over het geheel genomen raken Russische troepen in de richting van Lyman in elk segment van het front overstrekt. Hoe verder ze oprukken, hoe sterker de Oekraïense logistiek en verdediging wordt, terwijl hun eigen bevoorradingslijnen verzwakken.

Nu de Russische verliezen toenemen als gevolg van lange aanvoerroutes en intensief gebruik van glasvezeldrones door de Oekraïners, loopt het Russische offensief opnieuw vast.

In het verleden hebben Oekraïense troepen vaak van dergelijke momenten geprofiteerd om steunpunten te heroveren of offensieve voorbereidingen te verstoren met verrassingsaanvallen. De huidige toestand van de Russische troepen zou opnieuw een venster van gelegenheid kunnen openen voor Oekraïense tegenaanvallen tegen de overstrekte Russische frontlinie.

Opmerkingen