.svg){kind=small}
Vandaag is er interessant nieuws uit het Midden-Oosten.
Hier heeft OPEC een beslissende stap gezet om lidstaten die productiequota overtreden te straffen, door de productie op te voeren en de olieprijzen naar nieuwe dieptepunten te duwen. Terwijl de wereldmarkten reageren, voelt Rusland de schok het hardst: zijn economie, al verstikt door sancties en inflatie, snakt nu naar adem onder het gewicht van instortende inkomsten en een tanende invloed binnen het oliekartel.
Recent kondigde OPEC+ plannen aan voor een aanzienlijke verhoging van de olieproductie in juli, met een toename van 411.000 vaten per dag. Dit is de derde opeenvolgende maandelijkse verhoging. De maatregel is bedoeld om marktaandeel terug te winnen en overproducerende leden zoals Rusland, Irak en Kazachstan te disciplineren. Ondanks het risico op overaanbod, kiest de groep onder leiding van Saoedi-Arabië ervoor om volume boven prijs te stellen, om zo zijn invloed op de wereldoliemarkt te herbevestigen, voortbouwend op een eerdere beslissing om prijzen niet te verhogen.
Het onmiddellijke effect van deze beslissing is een duidelijke daling van de olieprijzen geweest. Brent-olie, gewonnen uit de Noordzee, is gedaald tot ongeveer 65 dollar per vat, terwijl de West Texas Intermediate, geproduceerd in de Verenigde Staten, rond de 63 dollar handelt — het laagste niveau sinds begin 2021.
Analisten verwachten dat deze trend zich kan voortzetten. Voorspellingen suggereren dat Brent-olie het hele jaar op dit verlaagde niveau kan blijven. Goldman Sachs schat dat olieprijzen dit jaar gemiddeld rond de 60 dollar per vat kunnen liggen en mogelijk zelfs zakken naar 56 dollar in 2026. In extremere scenario’s, waarin de wereldeconomie significant verslechtert, kunnen prijzen zelfs onder de 50 dollar per vat duiken.
Voor Rusland brengen deze ontwikkelingen aanzienlijke uitdagingen met zich mee. Begin juni 2025 is de prijs van Russische Urals-olie gedaald tot onder de 50 dollar per vat — het laagste niveau sinds juni 2023. In april werd Urals verhandeld rond de 47,50 dollar. Dit ligt ver onder de 70 dollar die werd aangehouden in de oorspronkelijke Russische begrotingsplanning voor dit jaar. Geschat wordt dat elke daling van 10 dollar per vat Rusland ongeveer 17 miljard dollar per jaar kost. Het daaruit voortvloeiende inkomstenverlies van zo'n 40 miljard dollar zal het begrotingstekort waarschijnlijk vergroten tot 10% van de geplande jaarlijkse Russische staatsbegroting van ongeveer 415 miljard dollar.
Bovendien staat Rusland’s positie op de Aziatische oliemarkt onder druk. Hoewel Rusland olie met korting exporteert naar landen als India en China, richten andere OPEC+-leden zich door de massale productiestijging ook op deze markten. Dit vergroot de concurrentie en kan de prijzen nog verder doen dalen, terwijl zij tegelijkertijd olie van betere kwaliteit aanbieden dan de Russen. Deze toegenomen concurrentie in Azië kan Rusland marktaandeel kosten en zijn olie-inkomsten verder schaden.
Daarnaast lijkt Rusland's invloed binnen OPEC+ af te nemen. De recente productieverhogingen zijn voornamelijk gedreven door Saoedi-Arabië, terwijl Rusland naar verluidt ontevreden is over deze stappen. Deze verschuiving suggereert dat de Golfstaten het beleid steeds meer bepalen volgens hun eigen belangen, waarbij Rusland mogelijk opzij wordt geschoven in het besluitvormingsproces.
Voor Rusland is het onwaarschijnlijk dat het van de hogere productie kan profiteren, omwille van meerdere factoren. Steeds strengere sancties, prijsplafonds die de Russische olie-inkomsten moeten ondermijnen, en beschadigde raffinagecapaciteit door Oekraïense precisie-aanvallen beperken Rusland’s vermogen om hogere productie te benutten. Bovendien zijn de productiekosten van Urals-olie hoger dan die van Brent, en is Brent van hogere kwaliteit en makkelijker te raffineren tot benzine en diesel. Er is ook voortdurende onzekerheid over nieuwe sancties, waaronder een secundair invoertarief van 500% dat actief wordt besproken in de Amerikaanse Senaat, gericht op landen die olie en andere natuurlijke hulpbronnen van Rusland kopen. Dit alles maakt Russische olie minder concurrerend op de wereldmarkt en ondermijnt alle begrotingsplannen, die al onder zware druk staan door de voortdurende oorlogsinspanningen in Oekraïne.
Al met al heeft Rusland op papier wel inspraak in het verhogen van de OPEC+-productie, maar in werkelijkheid lijkt het eerder een gedwongen stap te zijn onder druk van invloedrijkere leden die er meer voordeel bij hebben, voornamelijk de Golfstaten. Door de sancties, de lage prijs, en de hogere productiekosten van Urals-olie, staat Rusland onder steeds grotere druk om nog grotere kortingen aan te bieden, wat zijn begroting verder schaadt. Aangezien OPEC+-leden van plan zijn de productie in de komende maanden nog verder op te voeren, kunnen er nog moeilijkere tijden aankomen voor Rusland.
.jpg)
Opmerkingen