.svg){kind=small}
Vandaag is er gevaarlijk nieuws vanuit de richting van Pokrovsk.
Hier hebben de Russen hun doorbraak op de oostelijke flank in een onverwachte richting ingezet, waardoor de nieuwe Oekraïense Donbas-verdedigingslinie in het noordwesten in kritieke gevaar kwam voordat deze volledig bemand kon worden. Met de reeds door de vijand geëxploiteerde opening, heeft het Oekraïense commando nu een korte tijdspanne om de situatie te herstellen door hun meest dodelijke eenheid, het Azov Army Corps, opnieuw in te zetten.
Na de eerste Russische aanval op de oostelijke flank werd verwacht dat de Russische troepen hun Avdiivka-strategie zouden herhalen, Pokrovsk van het oosten zouden omsingelen door een langzaam aanscherpen van de flanken.
In plaats daarvan maakten de Russische bevelhebbers een scherpere en gedurfde zet, doordat zij een dun bezet deel van de Oekraïense linie in het noorden identificeerden en dit snel aanvielen voordat een degelijke verdediging en coördinatie kon worden opgebouwd. De aanval was niet alleen gericht op het bedreigen van Pokrovsk, maar ook op het ondermijnen van de pas aangelegde Donbas-verdedigingslinie, een gelaagd systeem van loopgraven, versterkte punten en natuurlijke barrières, ontworpen om aanvallers te vertragen totdat drone-operators en mobiele reserves konden reageren.
Gedurende meerdere dagen rukten de Russische troepen op tussen Shakhove en Dobropillia, waarbij ze infiltratietactieken gebruikten om meerdere nederzettingen in te nemen of te bestrijden. Russische troepen maakten gebruik van boomlijnen om de nederzettingen binnen te dringen, waar ze hun troepen opbouwden. Ze drongen enkele van deze plaatsen binnen, boekten terreinwinst en braken bijna 13 kilometer diep door in ongeveer 3 tot 4 dagen. Alarmwekkend is dat ze vervolgens doorstoomden en de pas gebouwde zware fortificaties moeiteloos omzeilden terwijl deze onbezet waren, waardoor deze sterke punten tegen de Oekraïense verdedigers konden worden gebruikt. Nu proberen ze zich in te graven nabij Novovodiane en rukken op richting de Dobropillia–Kramatorsk-snelweg.
Deze opmars was deels mogelijk door een storing in de Oekraïense coördinatie. Hoewel de strijdkrachten grotendeels eerdere communicatie- en transparantieproblemen hebben overwonnen, dook in dit meest kritieke sector van het front de oude zwakte opnieuw op. Bevelhebbers van één brigade meldden aan het hogere hoofdkwartier dat de situatie onder controle was en beweerden dat alle vijandelijke troepen waren uitgeschakeld, terwijl soldaten op de grond dringend melding maakten van aanhoudende Russische infiltratie en troepenopbouw. Een tekort aan personeel betekende dat zelfs goed voorbereide verdedigingsposities onderbemand bleven, terwijl de geïntegreerde respons, die drones, artillerie en luchtmacht combineerde, niet snel en gecoördineerd genoeg werd ingezet om de vijandelijke opmars te stoppen.
Aan de andere kant bagatelliseren door de regering gelinkte Russische analisten publiekelijk de terreinwinst, waarbij ze het omschrijven als verkennings- en infiltratieoperaties en niet als een doorbraak, wat de Oekraïense onderschatting van de Russische dreiging verder versterkt. In werkelijkheid stuurde het Russische commando, zodra de opening werd gevonden, echter echte aanvalstroepen en niet slechts kleine sabotage-eenheden. Dit wijst ook op een falen van Oekraïense verkenning en inlichtingen, aangezien als dronesurveillance hier voldoende gelaagd en continu was geweest, zulke bewegingen waarschijnlijk al lang tevoren zouden zijn gedetecteerd en bestreken.
De urgentie van de situatie wordt benadrukt door een openbare brief van een prominente commandant van de Azov Brigade aan president Zelensky. Hij waarschuwde dat zodra de Russen controle over de Oekraïense verdedigingsstructuren krijgen, het bijna onmogelijk zal zijn om deze te verwijderen. De enige haalbare respons is een onmiddellijke tangbeweging om de spits van versterking te isoleren, gevolgd door een zuiveringsoperatie. Zo’n tegenaanval is echter riskant, aangezien het Russische commando deze waarschijnlijk al verwacht en mogelijk een val zet.
Toch kan het alternatief om de Russen verder in te graven veel erger zijn, dus timing zal alles bepalen. Een snelle, gecoördineerde tegenaanval terwijl de Russen zich nog consolidateren, kan slagen, maar aarzeling zou vrijwel zeker leiden tot langdurig verlies van het gebied.
Als gevolg van het gevaar is het Azov Army Corps nu opnieuw ingezet in het Pokrovsk-segment, wat de intentie van het Oekraïense hoge commando aangeeft om daadkrachtig op te treden, aangezien de inzet verder reikt dan alleen Pokrovsk.
De Russische terreinwinst bedreigt niet alleen de stad, maar ook de bredere Donbas-verdedigingslinie en meerdere nederzettingen in het door Oekraïne gecontroleerde deel van de oblast Donetsk. Als de penetratie ongemoeid blijft, kan dit maanden van fortificatiewerk tenietdoen en de weg openstellen voor diepere Russische opmars.
De timing is ook politiek beladen, aangezien de doorbraak slechts enkele dagen voor de aangekondigde bijeenkomst tussen Poetin en Trump in Alaska plaatsvindt, wat de noodzaak voor Oekraïne om het front te stabiliseren, verhoogt.
Al met al erkent Oekraïne door een van de meest ervaren en gevreesde formaties in het Pokrovsk-segment in te zetten zowel het gevaar als de noodzaak om eerdere fouten en tekortkomingen te corrigeren. De komende dagen zullen beslissend zijn, want als de Oekraïense troepen de Russische spits kunnen afsluiten en vernietigen, zullen ze niet alleen Pokrovsk redden, maar ook de integriteit van het Donbas-verdedigingssysteem behouden.
.jpg)
Opmerkingen