WSZYSTKO NA SZALI! AZOW PILNIE ROZMIESZCZONY, ABY URATOWAĆ LINIĘ DONBASU!

Dziś pojawiają się niebezpieczne wiadomości z kierunku Pokrowska.

Tutaj Rosjanie przeprowadzili przełomowy atak na wschodnim skrzydle w niespodziewanym kierunku, stawiając nową ukraińską linię obrony Donbasu na północny zachód w krytycznym niebezpieczeństwie, zanim mogła zostać w pełni obsadzona. Wykorzystując już lukę stworzoną przez wroga, ukraińskie dowództwo ma teraz krótkie okno czasowe, by naprawić sytuację, przesuwając swoje najbardziej śmiercionośne jednostki – Korpus Armii Azow.

Po początkowym rosyjskim natarciu na wschodnim skrzydle oczekiwano, że siły rosyjskie spróbują powtórzyć scenariusz z Awdijiwki, okrążając Pokrowsk od wschodu poprzez stopniowe zwężanie flank.

Zamiast tego rosyjscy dowódcy podjęli ostrzejszy i bardziej odważny ruch, identyfikując słabo obsadzony odcinek ukraińskiej linii na północy i uderzając w niego, zanim mogła zostać ustanowiona odpowiednia obrona i koordynacja. Atak miał na celu nie tylko zagrożenie Pokrowskowi, ale także podważenie nowo zbudowanej linii obrony Donbasu, warstwowego systemu okopów, punktów fortyfikacyjnych i naturalnych przeszkód, zaprojektowanego w celu spowolnienia napastników, aż operatorzy dronów i mobilne rezerwy będą mogły odpowiedzieć.

Przez kilka dni rosyjskie siły posuwały się naprzód między Szakhowym a Dobropillia, stosując taktykę infiltracji, by przejąć lub kontrolować kilka miejscowości. Rosyjscy żołnierze wykorzystywali linie drzew do infiltracji osiedli, gdzie zaczęli gromadzić siły. Zdobyli kilka z nich, dokonując postępów i przebijając się na głębokość prawie 13 kilometrów w ciągu około 3–4 dni. Niepokojąco, następnie posunęli się dalej, z łatwością omijając nowo zbudowane ciężkie fortyfikacje pozostawione bez obsady, grożąc przekształceniem tych punktów w zagrożenie dla ukraińskich obrońców. Obecnie starają się umocnić przy Nowowodiane, naciskając w kierunku autostrady Dobropillia–Kramatorsk.

Postęp ten był częściowo możliwy dzięki załamaniu koordynacji ukraińskiej. Chociaż Siły Zbrojne w dużej mierze przezwyciężyły wcześniejsze problemy z komunikacją i przejrzystością, na tym najważniejszym odcinku frontu stare słabości pojawiły się ponownie. Dowódcy jednej brygady raportowali do wyższych sztabów, że sytuacja jest pod kontrolą, twierdząc, że wszystkie siły wroga zostały zneutralizowane, podczas gdy żołnierze na ziemi pilnie zgłaszali trwające infiltracje Rosjan i gromadzenie sił. Niedobór siły roboczej oznaczał, że nawet dobrze przygotowane pozycje obronne pozostawały słabo obsadzone, podczas gdy zintegrowana odpowiedź, łącząca drony, artylerię i lotnictwo, nie została wdrożona z wymaganą szybkością i spójnością, aby zatrzymać postęp wroga.

Rosyjscy analitycy powiązani z rządem publicznie bagatelizowali zdobycze, nazywając je operacjami rozpoznawczymi i infiltracyjnymi, a nie przełomem, co dodatkowo sprzyjało ukraińskiemu niedoszacowaniu zagrożenia ze strony Rosjan. W rzeczywistości jednak, gdy luka została odnaleziona, rosyjskie dowództwo wysłało rzeczywiste siły szturmowe, a nie tylko małe grupy sabotażowe. Pokazuje to również niedociągnięcia ukraińskiego wywiadu i rozpoznania, ponieważ gdyby nadzór dronowy był tu wystarczająco wielowarstwowy i stały, takie ruchy prawdopodobnie zostałyby wykryte i zaatakowane znacznie wcześniej, zanim osiągnęły tak niebezpieczną głębokość.

Pilność sytuacji podkreśla publiczny list od prominenta dowódcy Brygady Azow do prezydenta Zełenskiego. Ostrzegał, że gdy Rosjanie przejmą kontrolę nad ukraińskimi strukturami obronnymi, ich usunięcie będzie prawie niemożliwe. Jedyną wykonalną odpowiedzią jest natychmiastowy manewr obustronny, aby odciąć czubek natarcia od posiłków, a następnie operacja oczyszczania. Jednak taki kontratak jest ryzykowny, ponieważ rosyjskie dowództwo niemal na pewno go przewiduje i może szykować pułapkę.

Alternatywa w postaci pozwolenia Rosjanom na dalsze umocnienie się mogłaby być znacznie gorsza, dlatego czas zdecyduje o wszystkim. Szybki, skoordynowany kontratak, gdy Rosjanie wciąż konsolidują pozycje, może odnieść sukces, ale wahanie niemal na pewno oznaczałoby długoterminową utratę terenu.

W rezultacie Korpus Armii Azow został teraz przesunięty na sektor Pokrowska, co wskazuje na zamiar ukraińskiego dowództwa, aby działać zdecydowanie, ponieważ stawka wykracza daleko poza Pokrowsk.

Rosyjskie zdobycze zagrażają nie tylko miastu, ale także szerszej linii obrony Donbasu i wielu miejscowości w kontrolowanej przez Ukrainę części obwodu donieckiego. Jeśli nie zostaną powstrzymane, ta penetracja mogłaby zniweczyć miesiące pracy nad fortyfikacjami i otworzyć drogę do głębszych postępów Rosjan.

Czas ma także wymiar polityczny, ponieważ przełom następuje zaledwie kilka dni przed ogłoszonym spotkaniem Putina i Trumpa na Alasce, co zwiększa pilność potrzeby Ukrainy stabilizacji frontu.

Ogólnie rzecz biorąc, poprzez przesunięcie jednej z najbardziej doświadczonych i budzących respekt formacji do sektora Pokrowska, Ukraina uznaje zarówno niebezpieczeństwo, jak i konieczność naprawienia wcześniejszych błędów i porażek. Nadchodzące dni będą decydujące, ponieważ jeśli ukraińskie siły będą w stanie odciąć i zniszczyć rosyjski czubek natarcia, nie tylko uratują Pokrowsk, ale także zachowają integralność systemu obrony Donbasu.

‍