.svg){kind=small}
Vandaag zullen we bespreken hoe Donald Trump mogelijk door de façade van Vladimir Poetin’s eindeloze blufspel heen heeft gekeken tijdens de onderhandelingen met de Verenigde Staten. Ondanks zijn pogingen om vooruitgang te boeken, lijkt Trump nu te begrijpen dat Rusland’s werkelijke bedoeling is om de onderhandelingen zo lang mogelijk te verlengen totdat het zijn doelen op het slagveld heeft bereikt.
In de vroege maanden van 2025 presenteerde Rusland een façade van bereidheid om vrede te onderhandelen met Oekraïne, wat de Trump-administratie een openheid voor dialoog signaleerde. Achter gesloten deuren introduceerde Rusland echter consequent nieuwe voorwaarden, waardoor het vredesproces effectief werd stilgelegd. Deze strategie leek gericht op tijd winnen om militaire doelstellingen op de grond te bereiken, in plaats van een oprechte oplossing voor de oorlog na te streven.
Rusland verlengt mogelijke onderhandelingen met nieuwe excuses, omdat het vóór een definitief vredesakkoord verschillende doelen wil bereiken. Het eerste doel is om controle te krijgen over Pokrovsk, ondanks de moeilijkheden die ze ondervinden, en zich recentelijk op het zuiden te concentreren. Ten tweede zou een opmars naar de Oskil-rivier Rusland meer verdedigbare posities bieden en Oekraïense uitvalsbases elimineren die als startpunten voor toekomstige tegenoffensieven in de regio's Charkov en Loehansk kunnen dienen. Ten derde zou het veroveren van sleutelsteden, zoals Kostiantynivka, de Russische controle over Donetsk Oblast verder versterken.
Ondanks eerdere optimisme begon president Donald Trump zijn frustratie over de Russische aanpak van de onderhandelingen te uiten. In een openhartig moment erkende hij dat Rusland wel eens de tijd rekende, en suggereerde hij dat Rusland niet in goede trouw onderhandelde. Trump's ongeduld nam toe naarmate de druk om zijn verkiezingsbelofte van het snel beëindigen van de oorlog steeds groter werd.
Het breekpunt kwam nadat de door Trump zelf opgelegde 100-dagendeadline voor het bemiddelen van een vredesakkoord was verstreken zonder significante vooruitgang. Na een privégesprek van 15 minuten met de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy tijdens de uitvaart van paus Franciscus in Rome, gaf Trump openlijk toe dat hij geloofde dat Poetin de onderhandelingen vertraagde. Hij bekritiseerde recente Russische raket- en droneaanvallen op Oekraïense steden en de burgerbevolking, die de geloofwaardigheid van Rusland’s toewijding aan vrede ondermijnden. Trump is niet de enige die door Russische misleidingen heen kijkt, ook senatoren uit Trump’s Republikeinse partij waarschuwden dat Poetin de Verenigde Staten voor de gek houdt, wat leidde tot een wetsvoorstel om zware secundaire sancties tegen Rusland op te leggen. Als reactie op deze openbare ontevredenheid probeerde Rusland de situatie te redden door in een bijeenkomst met Trump’s gezant Steve Witkoff te communiceren dat ze bereid zouden kunnen zijn om zonder voorwaarden in vredesonderhandelingen te stappen.
De volgende Russische poging om Trump te behagen werd later aangekondigd met een tijdelijke wapenstilstand van 8 tot 10 mei, die samenvalt met de vieringen van de Russische Dag van de Overwinning in de Tweede Wereldoorlog. Poetin verklaarde opnieuw de vermeende bereidheid voor vredesonderhandelingen “zonder voorwaarden”, maar waarschuwde voor vergelding bij Oekraïense schendingen van de wapenstilstand.
Veel Oekraïense functionarissen, waaronder president Zelenskyy, verwierpen de wapenstilstand echter als een misleidende tactiek, die opnieuw gericht was op het misleiden van de Verenigde Staten. Zelenskyy herhaalde Oekraïne’s acceptatie van een 30-dagen wapenstilstandvoorstel van de VS, dat door Rusland was verworpen door uitgebreide voorwaarden te stellen.
Ondanks de schijnbare Russische stappen richting een wapenstilstand, suggereerden veel militaire analisten dat het voorstel van de Dag van de Overwinning een tactische zet was om potentiële vernedering tijdens ceremoniële evenementen te vermijden en verlichting te bieden aan de Russische troepen, in plaats van een oprechte stap richting vrede. Het goed gedocumenteerde patroon van Rusland’s gedrag, waarbij tijdelijke wapenstilstanden worden geaccepteerd om ze kort daarna te schenden, ondermijnt verder het vertrouwen in het onderhandelingsproces.
Naarmate de situatie zich verder ontwikkelt en Rusland zijn voorwaarden blijft herhalen, wordt het steeds duidelijker dat Rusland’s primaire doel is om de oorlog te verlengen om zijn militaire doelen te bereiken, in plaats van oprechte vredesgesprekken aan te gaan. Trump’s aanvankelijke geloof in Poetin’s toewijding aan een overeenkomst vervaagt, naarmate bewijs van Rusland’s bedrog zich elke week opstapelt zonder echte vooruitgang. De Amerikaanse administratie staat nu voor een kritieke beslissing: doorgaan met onderhandelen met een partner die niet in goede trouw handelt, of haar benadering heroverwegen om Oekraïne te steunen.
Al met al is de strategie van Rusland om valse interesse in vredesonderhandelingen te tonen terwijl het agressieve militaire doelstellingen nastreeft, steeds transparanter geworden. Trump’s groeiende frustratie en publieke kritiek op Poetin’s tactieken benadrukken de uitdagingen van onderhandelen met een regime dat consequent elke poging om in goede trouw te onderhandelen ondermijnt.
.jpg)
Opmerkingen