Russische troepen overleven nu alleen nog dankzij drone-droppings, omdat de aanvoerlijnen zijn ingestort.

Vandaag komen de belangrijkste updates uit Rusland.

Russische troepen weigeren zich terug te trekken uit hun vooruitgeschoven posities, waardoor eenheden worden afgesneden van bevoorrading over land en afhankelijk worden van geïmproviseerde drone-afworpen van voedsel en andere benodigdheden. Deze groeiende isolatiecrisis dreigt de soldaten zowel van calorieën als van moreel te beroven, wat de kern van hun doctrine ondermijnt.

De Oekraïense dominantie op het gebied van drones heeft Russische bevoorradingsroutes op de grond veranderd in dodelijke zones, waar FPV-drones, op afstand geplaatste mijnen en loitering-munitie buggies, motorfietsen en zelfs robotkarren vernietigen voordat zij hun frontposities bereiken. Slechte tactische keuzes verergeren het probleem: commandanten sturen kleine aanvalsgroepen diep het betwiste niemandsland in zonder stabiele corridors veilig te stellen en wedden op snelheid boven duurzaamheid. Overhaaste infiltraties, bedoeld om Oekraïense versterkte punten in te nemen of achtergebieden te verstoren, raken vaak logistiek overbelast, waardoor groepen geïsoleerd achterblijven zodra tegenaanvallen de terugweg afsnijden.

Zwaar terrein, mijnenvelden en seizoensmodder isoleren eenheden verder die weigeren zich terug te trekken om geen moeizaam heroverd terrein op te geven. Tekorten aan munitie dwingen soldaten om vechtladingen te prioriteren, waardoor voedsel- en waterplanning naar de achtergrond verdwijnt. Nachtelijke bevoorradingspogingen mislukken door Oekraïense warmtedetectoren en onzichtbare mijnen in het donker, terwijl overdag bevoorraden evenzeer artillerie en drones aantrekt. Het resultaat is honderden Russische micro-pockets verspreid over de fronten in Donetsk en Zaporizja, volledig afhankelijk van luchtleveringen, waarbij soldaten bescheiden door vrijwilligers gekochte snacks rantsoeneren in afwachting van de volgende drone, hopend dat de Oekraïners hem niet neerschieten.

Russische drone-operators vormen nu de levenslijn van de grondtroepen, waarbij voedsel, water, batterijen en medicijnen worden gedropt via Mavics, FPV-drones en af en toe zware octocopters om verhongering of overgave te voorkomen. Een enkele Mavic kan nauwelijks twee energierepen en één liter water vervoeren, wat meerdere vluchten per groep vereist en piloten blootstelt aan Oekraïense onderschepping. Nauwkeurigheid lijdt onder wind, boomkruinen en stedelijke ruïnes; pakketten scheuren open bij impact, vallen in mijnenvelden of komen soms per ongeluk in vijandelijke handen terecht. Zwaardere octocopters verschijnen zelden, beperkt door lawaai, kosten en elektronische oorlogsvoering, en worden doorgaans nauwelijks door Russische troepen ingezet.

Standaardleger-rantsoenen blijken ongeschikt: een individueel pakket van 1,2 kilogram beschadigt rotors, ingeblikt stoofvlees voegt nutteloos gewicht toe, waardoor soldaten in plaats daarvan door vrijwilligers gekochte chocolade en noten ontvangen die een korte energiepiek geven gevolgd door een inzinking, zoals Russische soldaten zelf klagen. Er bestaat geen universeel loslaatmechanisme, waardoor operators pakketten met touw of tape vastbinden met risico op verlies tijdens de vlucht. Het verwisselen van batterijen voor de drones concurreert direct met het vervoeren van voedsel, wat een vicieuze cirkel van uitputting creëert.

Om deze problemen te verhelpen, worden Russische eenheden nu aangepaste geniedrones ingezet die eerder werden gebruikt voor het afleveren van mijnen, voorzien van eenvoudige drop-haken om ladingen van 1 tot 2 kilogram aan noten, energierepen en waterzakjes te vervoeren. Werkplaatsen aan het front standaardiseren loslaatmechanismen met behulp van 3D-geprinte klemmen en breekbevestigingen.

Vrijwilligers crowdfunden lichtgewicht gevriesdroogde maaltijden voor tests in de sectoren Koersk en Donetsk. Sommige brigades experimenteren met quadcopters die zijn uitgerust met cargonetten, terwijl anderen nachtdroppings trainen met zware octocopters om deze later breder in te zetten.

Russische militaire analisten pleiten voor gecentraliseerde aankoop van compacte lucht-rantsoenen en modulaire payload-pods als tegenmaatregel tegen de Oekraïense drone-superioriteit. Russische knutselaars fixeren zich op grammen en gadgets zoals 3D-klemmen, gevriesdroogde pakketten en “Baba Yaga”-droppings, terwijl het front ondertussen versplintert in honderden geïsoleerde microgarnizoenen die elk hun dagelijkse luchtbevoorrading eisen.

Deze lapmiddelen negeren de exponentiële logistiek: een enkele afgesneden grote groep heeft 6 tot 8 kilogram voedsel en water per dag nodig. Vijftig van zulke pelotons langs één brigadefront betekent ongeveer 350 kilogram, oftewel 700 Mavic-vluchten, wat neerkomt op het verbruiken van ongeveer 1.400 batterijen en het wegtrekken van honderden dronepiloten van fronttaken.

Geen enkel commando houdt het totale verbruik, batterijslijtage of droneverliezen bij, waardoor eenheden met elkaar concurreren om dezelfde vrijwilligerspakketten. Ter vergelijking: de Oekraïense 82e Luchtlandingsbrigade gebruikt speciale logistieke quadcopters met gestandaardiseerde pods van 5 kilogram, GPS-gestuurde parachutes en vooraf geplaatste voedervoorraden op bataljonsniveau. Uiteindelijk veroorzaakt Moskou’s weigering om zich terug te trekken deze crisis; het gebrek aan gecentraliseerde luchtlogistiek maakt het voortbestaan van de troepen tot een loterij.

Over het geheel genomen verandert Rusland’s weigering zich terug te trekken tactische koppigheid in een strategische bevoorradingscrisis, waarbij drone-afworpen de enige levensader worden die gefragmenteerde frontlinies in stand houdt. Zonder gestandaardiseerde FPV-loslaatsystemen en gevriesdroogde luchtrantsoenen worden geïsoleerde eenheden geconfronteerd met uitputting, afnemende gevechtskracht en mogelijk instorten onder aanhoudende Oekraïense druk. Gecentraliseerde logistiek, naar het voorbeeld van Oekraïense modulaire luchtbruggen, is noodzakelijk om de verspreiding van afgesneden posities te voorkomen en de niet-terugtrek-doctrine overeind te houden. Als deze oplossingen niet op schaal worden ingevoerd, verandert elke moeizaam veroverde meter in een valstrik van verhongering.