Russische golven storten in terwijl lichamen zich ophopen in antitankgreppels onder voortdurende aanvallen!

Vandaag zijn er belangrijke updates vanuit de richting van Pokrovsk.

Hier, in het noordoosten, is het slagveld veranderd in een gruwelijke patstelling, waarbij het Russische commando duizenden soldaten inzet om te voorkomen dat de Oekraïners meer terrein heroveren. Golf na golf heeft het slagveld in een dodenzone veranderd, waarbij Russen over hun eigen lijken lopen om één meter verder te komen.

Nadat Oekraïne de vijandelijke troepen had teruggedrongen van hun poging tot een doorbraak richting Dobropillia, zijn de Russen overgegaan van offensieve manoeuvres naar een obsessie om koste wat het kost de noordelijke lijn te behouden, waarbij zij lichamen in de velden blijven werpen zolang ze het idee van een mogelijke omsingeling kunnen handhaven.

Het Russische commando blijft het slagveld elke dag met honderden mannen voeden om te voorkomen dat Oekraïne terrein herwint, terwijl de Oekraïners deze golven voortdurend moeten onderdrukken. Anders zouden Russische troepen de verdediging kunnen overspoelen, hun uitstulping kunnen herstellen en opnieuw de dreiging kunnen vormen om de ring rond Pokrovsk vanuit het noorden te sluiten. Daarom is de strijd bijna statisch maar onvoorstelbaar dodelijk geworden. Beide partijen zijn op hun plaats vastgenageld, maar Rusland kiest ervoor deze fixatie te betalen met catastrofale verliezen aan mensenlevens.

Oekraïense dronebeelden uit de ruïnes van Volodymyrivka illustreren de gevechten die nu het gebied bepalen. In één fragment proberen twee Russische soldaten vooruit te komen door ingestorte gebouwen terwijl ze van bovenaf worden gevolgd door een Oekraïense drone. Een eenzame Oekraïense parachutist duikt plotseling op van achter puin en opent op korte afstand het vuur met handvuurwapens.

De Russen vluchten achter een ingestorte muur, maar de Oekraïner zet agressief de achtervolging in en manoeuvreert door het puin, terwijl de droneverkenning hem kan vertellen dat hij niet in een hinderlaag zal lopen. Binnen enkele seconden na de aanval schakelt hij de eerste Rus uit, en even later valt ook de commandant van de aanvalsgroep.

Dergelijke scènes spelen zich tientallen keren per dag af: snelle, dodelijke, lokale gevechten waarin kleine Oekraïense teams, numeriek in de minderheid maar gecoördineerd met drones, Russische infiltranten uitschakelen voordat ze zich kunnen groeperen tot een bedreiging. De Oekraïners houden stand omdat hun verdedigers nauwkeurige drone-overwatch combineren met efficiënte, vastberaden tactiek en gecontroleerde agressie op de grond.

Voor de Russische aanvallers is de opmars richting Pokrovsk veranderd in een mars door wat soldaten nu de greppels van de dood noemen. Dronebeelden van Magyar’s Birds, een van Oekraïnes elite-drone-eenheden, tonen de omvang van het bloedbad. In een segment van 200 vierkante meter nabij een antitankgracht zijn meer dan dertig Russische lichamen zichtbaar.

Meer Russische soldaten worden gezien terwijl ze de kill zone naderen en door een FPV-drone worden geraakt. De Oekraïners blijven observeren, en meer Russen komen alleen om vernietigd te worden in een constante cyclus van droneaanvallen. Uiteindelijk is de gracht verstopt met lijken, verbrijzelde motorfietsen en brandende wrakstukken, maar de Russen blijven doorgaan. Een gewonde Rus probeert over de doden te kruipen om te ontsnappen, terwijl het perspectief overschakelt naar een Oekraïense FPV-drone die nadert. Terwijl de gewonde Rus uitrusting probeert te bemachtigen en met een andere gewonde soldaat dieper in de loopgraaf spreekt, slaat de drone toe en wordt hij teruggeslingerd in de massa lichamen.

Een andere clip, gefilmd vanuit Russische zijde, is nog verontrustender: drie Russische soldaten schuiven langzaam voort door dichte mist, terwijl om de paar meter nieuwe lijken verschijnen. Tegen de tijd dat ze de greppel bereiken, is de grond volledig bedekt met opeengestapelde lichamen, een geconcentreerde slachting die vergelijkingen oproept met Stalingrad.

De Russen slagen er af en toe in enkele honderden meters de grijze zone binnen te dringen, zich in te graven en te consolideren. Maar door de enorme omvang van Oekraïnes dronecontingent is onopgemerkt blijven onmogelijk. FPV- en bomdrones vliegen snel binnen om de Russische positie met de grond gelijk te maken; welk steunpunt ze ook veroverd hadden, wordt uitgewist, en het landschap keert terug naar de vorige staat, nu met nieuwe lichamen toegevoegd aan de lagen eronder. Elke dag stuurt het Russische commando meer troepen, en ze sterven zonder dat de frontlinie verandert. Hun enige beloning is een kortstondige markering op een kaart, een vermeende winst om tegen het hoogcommando op te scheppen, die instort zodra de Oekraïense drones weer volledige zichtbaarheid krijgen.

In het algemeen is de enige Russische strategie hier volume: de menselijke transportband blijft naar voren bewegen. Zolang deze stroom doorgaat, moet Oekraïne schaarse mankracht inzetten om hem te stoppen, waardoor Oekraïense brigades worden verhinderd hun inspanningen te richten op offensievere acties. Voor nu houdt deze sombere rekensom de linie statisch, maar nu het aantal slachtoffers in dit gebied niveaus bereikt die nergens anders aan het front worden gezien, is de vraag of Rusland dit nog lang kan volhouden.