Dat Menen Ze Niet! Slechtste Stealth-Missie In De Geschiedenis!

Vandaag zijn er veel interessante updates vanuit de richting Lyman.

Hier raken Russische troepen in de buurt van Lyman steeds wanhopiger om te ontsnappen aan het groeiende netwerk van Oekraïense thermische drones, die elke beweging en poging tot infiltratie detecteren. Hun nieuwste poging tot camouflage – primitief, geïmproviseerd en bijna ongelooflijk – eindigde precies zoals je zou verwachten.

Het doel van de Russische troepen in dit gebied is om de stad Liman in te nemen, zodat Oekraïense controle ten oosten van de rivieren Donets en Oskil wordt uitgeschakeld, en om toekomstige grootschaligere operaties in de Donbas mogelijk te maken. Aan het noordelijke front proberen de Russen hun positie over de Zherebets-rivier uit te breiden. Ondertussen zitten ze in het zuiden vast in het Serebryanski-bos vanwege een dicht netwerk van Oekraïense bunkers. In het centrum echter heeft de 60e gemechaniseerde brigade al twee jaar standgehouden, terwijl de Russen wanhopig proberen door te breken voor een directe aanval op Liman.

Om de linie te houden, gebruikten de soldaten van de 60e gemechaniseerde brigade op afstand bestuurde mijnverspreiding om antitankmijnen te verspreiden op de Russische aanvalswegen, waardoor hun logistiek ernstig werd verstoord en gemechaniseerde aanvallen vaak al vroeg werden tegengehouden.

Bovendien voeren elite-infanterie-eenheden, in combinatie met droneverkenning, raids uit om Russische troepen in versterkte loopgraven te detecteren en uit te schakelen, nog voordat ze kunnen aanvallen. Daarom zijn de Russen steeds meer aangewezen op kleine infanteriegroepen die via bossen, boomlijnen en bebouwde gebieden proberen te infiltreren, waardoor ze moeilijker te detecteren zijn.

Om dit tegen te gaan, gebruiken Oekraïense troepen drones met infrarood- en thermische camera’s om Russische troepenbewegingen te detecteren op basis van hun warmtebeeld, zelfs onder bosbedekking of andere natuurlijke camouflage. Deze drones bieden overdag én ’s nachts een groot voordeel in verkenning, waardoor conventionele Russische camouflage nutteloos wordt.

Ondanks Russische pogingen om warmtebeeldverhulling te gebruiken via speciale dekens en pakken, hebben Oekraïense drones bewezen dat ze deze soldaten toch kunnen opsporen. Hoewel deze dekens het warmtebeeld verminderen, blijft de omtrek vaak zichtbaar als een koude silhouet – waardoor detectie mogelijk blijft zodra Oekraïense operators alert genoeg zijn.

Hoewel dergelijke tegenmaatregelen effectief kunnen zijn, beschikken de meeste Russische eenheden niet over thermische camouflage. Hierdoor moesten ze creatief worden, met bizarre en wanhopige pogingen om onopgemerkt Oekraïense linies te bereiken.

Sommige Russische soldaten grepen naar het uiterste en camoufleerden zich met simpele vuilniszakken — een recept voor rampen. Het front, vooral rond loopgraven, ligt bezaaid met afval van beide zijden, dus vuilniszakken zijn geen vreemd gezicht. Maar menselijke figuren in vuilniszakken die zich verplaatsen in open terrein vallen wél op en trokken meteen de aandacht van Oekraïense drone-operators. Omdat de vuilniszakken hun zicht volledig belemmerden, merkten ze niet dat ze al waren gespot en dat Oekraïense FPV-drones onderweg waren. Beide werden vrijwel gelijktijdig uitgeschakeld.

De detectie en vernietiging van deze twee soldaten waarschuwde de Oekraïners terecht dat er meer aanvallen konden volgen. Toen Oekraïense drones opstegen, ontdekten ze al snel meer Russische soldaten die onder plastic bedekking rondrenden, vrijwel blind en doof voor wat er boven hen gebeurde. Ze vormden makkelijke doelen voor door drones afgeworpen granaten.

Uiteindelijk wist de 60e gemechaniseerde brigade 14 Russische soldaten in vuilniszakken uit te schakelen in velden en boomlijnen. Wederom mislukte een Russische poging om door de linies te breken.

Over het geheel genomen hebben de Oekraïense drones met thermische beeldvorming de Russen gedwongen tot de meest wanhopige maatregelen – zoals vuilniszakken – om ongemerkt door de grijze zone te geraken en Oekraïense posities aan te vallen.

Hun poging tot camouflage veranderde echter snel in een fiasco, toen Oekraïense troepen de ‘lopende vuilniszakken’ verdacht vonden, ze opspoorden en andere aanvalsgroepen tijdig wisten te lokaliseren. Terwijl de 60e gemechaniseerde brigade haar positie blijft houden, worden Russische eenheden gedwongen hun aanvallen voort te zetten in gebieden met overbelaste aanvoerlijnen of verborgen Oekraïense bunkers in het bos.