Zdesperowani Rosjanie stosują kamikaze – strategię niszczenia bunkrów!

Dziś pojawiły się interesujące informacje z kierunku Lymanu.

Tutaj rosyjska frustracja rośnie z każdym dniem z powodu braku postępów, niedoboru zaopatrzenia oraz katastrofalnego stosunku zabitych do strat własnych. To zmusiło rosyjskich dowódców do wydawania rozkazów na jeszcze bardziej desperackie ataki, podczas których rosyjscy żołnierze nieświadomie stają się samobójcami, nosząc na sobie praktycznie kamizelki wybuchowe podczas szturmów.

Na kierunku lymanskim rosyjskie siły utknęły beznadziejnie, niezdolne do posunięcia się naprzód mimo nieustannych ataków piechoty. Powtarzające się frontalne ataki stały się katastrofalnie kosztowne, prowadząc do ogromnych strat na niespotykaną skalę. Ponadto jednostki frontowe są pozbawione zaopatrzenia, co uniemożliwia prowadzenie efektywnych działań bojowych.

W wielu starciach operatorzy ukraińskich dronów zaobserwowali, jak rosyjscy żołnierze są wysyłani do przodu z indywidualnymi pociskami moździerzowymi, które mają dostarczyć do załóg moździerzy zmierzających na linię frontu — jest to desperacki krok świadczący o całkowitym załamaniu logistyki i ukazujący tragiczne warunki, z jakimi borykają się rosyjskie wojska na tym odcinku.

Lokalizowane nagrania wideo szeroko dokumentują, jak rosyjskie siły stale ugrzęzły przed ukraińskimi umocnieniami, unieruchomione przez gęste pola minowe, starannie rozmieszczone kolce (caltrops) oraz nieustające ataki dronów. Operatorzy dronów z 63. Brygady Zmechanizowanej osiągnęli wyjątkową biegłość w polowaniu i neutralizacji izolowanych grup szturmowych Rosjan w nocy — jedna załoga zlikwidowała 23 żołnierzy w ciągu jednej nocy.

Za każdym razem, gdy rosyjskie wojska zdołają tymczasowo zająć nowe pozycje, szybkie ukraińskie kontrataki i bombardowania dronów natychmiast wypierają je lub eliminują. Ten cykl wyniszczenia wprawia rosyjską piechotę w bezsensowną pętlę nieudanych i śmiertelnych ataków.

Ta skrajna frustracja doprowadziła rosyjskich dowódców i żołnierzy do coraz bardziej desperackich i lekkomyślnych działań. Jednym z uderzających zjawisk wielokrotnie uwiecznionych na nagraniach jest niezamierzone pojawienie się rosyjskich „kamikaze”. W opublikowanym filmie rosyjski żołnierz biegł, by zaatakować ukraińskie pozycje z granatem w ręku, ale gdy spotkał się z ostrzałem, zaczął się wycofywać, potknął się o własny granat i wysadził się w powietrze.

Zamiast zrewidować swoje ryzykowne taktyki, rosyjskie dowództwo podwoiło postawę. Wkrótce żołnierze zostali zauważeni w specjalnie zaprojektowanych kamizelkach do przenoszenia min przeciwpancernych, które miały być praktycznym sposobem na transport min na front i szybkie zdetonowanie ich po dotarciu do ukraińskich pozycji, pozwalając jednocześnie pozostać uzbrojonym.

Jednak te kamizelki zamieniły się w śmiertelne pułapki — gdy noszący je żołnierze zostają trafieni przez ukraiński ogień, ich kamizelki detonują, natychmiast zabijając nosiciela oraz znajdujących się w pobliżu towarzyszy. Choć nie były one przeznaczone jako kamizelki samobójcze, praktyczny efekt ironicznie sprowadza rosyjskich żołnierzy do roli mimowolnych samobójców, co jest ponurym dowodem na skrajną desperację panującą na rosyjskich liniach frontu.

Poza absurdami na polu walki, ta desperacja przejawia się także w okrutnej przemocy wobec ukraińskich cywilów. Najnowsze nagrania z wsi Torske pokazują rosyjskich żołnierzy okrutnie strzelających do cywila jadącego na rowerze, co jest ewidentnym i wstrząsającym zbrodnią wojenną. Choć desperacja tłumaczy sytuację, nie usprawiedliwia tak barbarzyńskiej i niepotrzebnej przemocy. Niestety, takie incydenty są systematycznie dokumentowane na wielu odcinkach frontu, ukazując szerszy wzorzec brutalności i indyscypliny w rosyjskich siłach.

Jednak operatorzy ukraińskich dronów i zespoły artyleryjskie szybko reagują na takie okrucieństwa. Po zauważeniu zabicia cywila na rowerze w Torske, Ukraińcy metodycznie wyśledzili i wyeliminowali odpowiedzialnych rosyjskich żołnierzy, wymierzając sprawiedliwość i pokazując zdecydowanie Ukrainy w ochronie życia swoich obywateli.

Ogólnie takie niepokojące przykłady podkreślają głęboko niepokojący trend napędzany przez rosyjską desperację i załamanie logistyki. Niemożność odpowiedniego zaopatrzenia wojsk na linii frontu stworzyła absurdalną sytuację, w której żołnierze posuwają się naprzód z minami przeciwpancernymi na sobie, zmieniając się w ruchome cele wybuchowe.

Tak groteskowe improwizacje podkreślają, jak bardzo rosyjscy dowódcy oderwali się od rzeczywistości pola walki, gotowi chwytać się nawet najniebezpieczniejszych i najbardziej nierozsądnych taktyk tylko po to, by osiągnąć jakikolwiek, choćby minimalny postęp. Ponad połowa sezonu letniej ofensywy już minęła, a w okolicach Lymanu nie osiągnięto praktycznie żadnych postępów, a w rejonie Torske — żadnych wcale. Teraz rosyjskie siły uciekają się do samobójczych i absurdalnych metod, co wyraźnie pokazuje katastrofalną porażkę ich ofensywnych ambicji.

‍