Kompleksowa Analiza Linii Frontu: Strategiczne Spojrzenie Na Każdy Front

Dziś omówimy najciekawsze wydarzenia na linii frontu, koncentrując się na kierunkach Sumy, Toreck, Pokrowsk i Nowopawliwka.

Na sektorze sumskim siły ukraińskie nadal wykorzystują swoją przewagę po odbiciu Andrijiwki. Niedawne rosyjskie kontrataki mające na celu odzyskanie tej miejscowości zakończyły się katastrofą, a zlokalizowane nagrania ukazały pola pełne rosyjskich strat i zniszczonych pojazdów. Ukraińscy analitycy wojskowi potwierdzili, że te nieudane ataki jeszcze bardziej osłabiły zasoby ludzkie Rosjan i zmniejszyły ich zdolności na linii frontu.

Tymczasem ukraińskie wojska przeprowadziły szybki i skoordynowany manewr okrążający w Kindratiwce. Po intensywnych uderzeniach dronów i rakiet HIMARS, które wyeliminowały główny opór, siły ukraińskie wkroczyły i zabezpieczyły miejscowość przy minimalnym oporze. Operacja ta pozwoliła także Ukrainie częściowo kontrolować lokalną drogę prowadzącą do pobliskiej granicy. Sukces ten oznacza kolejny krok w stabilizacji północnej granicy i utrzymaniu rosyjskich sił z dala od stolicy regionu.

Na kierunku toreckim rosyjskie wojska nadal naciskają na ukraińską obronę z wielu stron, stopniowo wypierając strefę szarą dalej od miasta. Chociaż kontrola ognia ukraińskiego pozostaje, stała się mniej kluczowa, ponieważ głównym celem powstrzymania rosyjskiego przebicia z Torecka w kierunku Kostiantynówki stały się nowe naciski wroga z innych stron.

Dowództwo ukraińskie odpowiednio przenosi zasoby, gdy rosyjskie jednostki nasilają ataki na zachodnich obrzeżach, szczególnie celując w obszar broniony przez brygadę Azow. Rosyjscy dowódcy zdają się skupiać na osłabieniu najbardziej doświadczonych ukraińskich sił, by osłabić szerszą obronę w tym rejonie. Jednak ze względu na odporność Azowa szybkie zdobycze pozostają mało prawdopodobne. Oczekiwane są ciężkie i przedłużone walki, gdy obie strony wzmacniają pozycje i przygotowują się do długotrwałego starcia.

Na wschód od Pokrowska rosyjskie wojska przekroczyły rzekę i zajęły pewne tereny, rozszerzając działania w pobliżu Fedorówki, starając się naciskać na kluczowe hałdy odpadów kopalnianych od północy i wschodu. Jednocześnie rosyjskie oddziały nacierają na północ, prawdopodobnie próbując obejść ukraińskie linie od zachodu. Powoduje to powstawanie stref szarych, zwłaszcza w okolicy sąsiednich miejscowości po Fedorówce.

Podobnie jak na innych kierunkach, walki w tym rejonie koncentrują się obecnie na infiltracji, a nie frontalnych atakach. Małe rosyjskie grupy starają się przeniknąć za ukraińskie pozycje i zakotwiczyć głęboko w tyłach. Większość z nich jest eliminowana przez drony lub artylerię, ale ich obecność zmusza ukraińskie siły do rozciągnięcia linii, aby je wykrywać i niszczyć. Przy trwających brakach kadrowych taktyka ta tworzy luki, które Rosja nadal wykorzystuje na tym dynamicznym froncie.

Na zachód od Pokrowska okolice Zwiorowego weszły w strefę szarą z powodu niedoboru piechoty w ukraińskiej brygadzie ją utrzymującej, co pozwoliło rosyjskim grupom sabotażowo-rekonansansowym przeniknąć części miasta. Jedna z takich grup miała wykorzystać teren terrikonu do zasadzki na ukraińskich żołnierzy w pojeździe, wykorzystując lokalne luki spowodowane wyczerpaniem piechoty i niejasną sytuacją. 155. Brygada Zmechanizowana oraz 68. Samodzielna Brygada Jägerów zostały szybko skierowane do powstrzymania zagrożenia i zapobieżenia szerszemu załamaniu. Operacje poszukiwawcze trwają nadal, niektórzy rosyjscy infiltratorzy zostali wyeliminowani, inni wciąż się ukrywają. Ich celem wydaje się być opanowanie lokalnych ulic i utrzymanie ich do czasu nadejścia posiłków. Zamieszanie co do pozycji wroga doprowadziło do kilku przypadków ostrzału własnych sił podczas trwających walk miejskich, a ukraińscy żołnierze raportują, że przeciwnik nasycił strefę śmierci grupami szturmowymi, bardziej aktywnymi pieszo w nocy, z zadaniem dostać się do Pokrowska i siać chaos za liniami ukraińskimi.

Przechodząc do sektora nowopawliwskiego, rosyjskie siły utrwaliły kontrolę nad Oleksjiwką, wcześniej częścią strefy szarej, co przyniosło tymczasowe wyrównanie linii frontu. Jednak ta konsolidacja nie przełożyła się na impet, ponieważ ukraińska obrona wokół Dachnego pozostaje nienaruszona i odporna na ciągłe naciski.

Dalsze rosyjskie działania w okolicach Zelenego Haju i na północ od Zirki przyniosły jedynie marginalne zdobycze przy wysokich kosztach. Postępy są powolne, a straty znaczące z powodu eksponowanych taktyk szturmowych i skutecznych ukraińskich działań wyniszczających, które drenują rosyjskie rezerwy. W odpowiedzi siły ukraińskie przeprowadziły lokalny kontratak w kierunku Jałty, mający na celu zakłócenie ruchów Rosjan poprzez atak na ich flankę. Manewr ten odzwierciedla proaktywną strategię mającą zapobiec głębszym rosyjskim posunięciom i utrzymać kontrolę nad tym spornym odcinkiem frontu.

Podsumowując, w rejonie Sumy siły ukraińskie kontynuują natarcie w kierunku granicy, odbijając kolejną miejscowość.

Tymczasem w sektorze toreckim rosyjskie wojska przesunęły strefę szarą, lecz teraz napotykają na swojej drodze jedne z najlepszych ukraińskich jednostek walczących.

W pobliżu Pokrowska Rosjanie zbliżyli się od wschodu i próbują infiltrować od południa, podczas gdy Ukraińcy starają się utrzymać linię i wyczerpać rosyjskie rezerwy jak najbardziej.

Na południe od Nowopawliwki ukraińska obrona na granicy regionów dniepropietrowskiego i donieckiego stoi mocno, a rosyjskie zdobycze są minimalne.

‍