Ogromne Rosyjskie Zapas y Amunicji i Dronów Zniszczone!

Dziś najważniejsze wiadomości płyną z Ukrainy.

Tutaj ukraińskie drony dalekiego zasięgu zaatakowały i zatopiły rosyjski statek towarowy przewożący irańskie drony Shahed, zanim zdążono je rozładować. Był to dopiero pierwszy krok w szerszej kampanii, w której Ukraina zaczęła atakować wszystko, co było związane z irańskimi dronami Shahed – od miejsc startowych, przez ogromne magazyny, aż po zakłady montażowe.

Pierwszym celem Ukrainy został port Olya nad Morzem Kaspijskim, gdzie zaatakowano statek o ogromnym znaczeniu, załadowany amunicją i częściami do irańskich dronów Shahed. Nagrania pokazują jednostkę przechyloną na burtę, z mostkiem spalonym i częściowo zatopionym kadłubem, co przeczy rosyjskim twierdzeniom o lekkich uszkodzeniach. Olya to główny rosyjski port na Morzu Kaspijskim, łączący Iran ze szlakami lądowymi, a uderzenie w to miejsce zakłóciło kluczowy korytarz, którym irańskie drony trafiały do Rosji na nocne ataki na ukraińskie miasta.

Atak pokazał, że dostawy mogą być niszczone już w punkcie wejścia, daleko od frontu, i dla Ukrainy stanowi to precedens dla uderzania w trasy logistyczne, które zasilają rosyjską kampanię dronową.

Ukraina rozpoczęła metodyczną kampanię przeciwko każdemu etapowi programu Shahed, mającą na celu niszczenie kolejno transportu, miejsc startowych, magazynów i zakładów produkcyjnych.

Kolejny atak uderzył w lotnisko w Primorsko-Achtarsku w Kraju Krasnodarskim, znane miejsce startu Shahedów nad Morzem Azowskim. W nocy drony trafiły w obszary startowe, a dane satelitarne potwierdziły pożary krótko po wykryciu aktywności rosyjskich wyrzutni. Ponieważ to lotnisko było kluczowe dla rosyjskich ataków rojowych, wcześniejsze dane satelitarne pokazują, że było ono wielokrotnie celem w celu stopniowego ograniczania zdolności operacyjnych. Każdy atak zmusza Moskwę do większego polegania na mobilnych wyrzutniach, co zmniejsza skalę i osłabia skuteczność ich ataków saturacyjnych.

Ukraina uderzyła również w magazyny w Tatarstanie, ponad 1300 kilometrów od granicy. W Kzyl-Jul drony dalekiego zasięgu trafiły w magazyny przechowujące gotowe do użycia Shahedy i importowane części, wywołując pożary, które strawiły obiekt.

Rosyjskie media próbowały minimalizować skutki, ale ukraiński wywiad potwierdził, że zniszczono dużą liczbę dronów, zanim mogły zostać przesunięte do przodu. Zdjęcia udostępniane przez rosyjskie źródła podobnych magazynów sugerują, że pojedynczy obiekt może mieścić cały pakiet uderzeniowy, często liczony w setkach. Nie był to odosobniony przypadek, ponieważ Ukraina ponownie uderzyła w ten sam magazyn niedługo później, czekając, aż zostanie uzupełniony, zanim ponowiła atak.

Fabryka w Jelabudze w Tatarstanie również pozostaje pod ukraińskim ostrzałem, ponieważ zakład ten jest największy i kluczowy dla rosyjskich wysiłków montażu Shahedów na miejscu, aby zmniejszyć zależność od dostaw z Iranu. Wcześniejsze ataki uszkodziły warsztaty i spowodowały pożary, a ostatnie uderzenia ponownie dotarły do tego miejsca.

Dla Rosji utrzymanie pracy fabryki jest kluczowe, by podtrzymać produkcję, ale każde trafienie opóźnia wytwarzanie i podnosi koszty znalezienia techników gotowych pracować pod ciągłym zagrożeniem. Po powtarzających się atakach niewielu chce podjąć zatrudnienie w zakładzie będącym głównym celem Ukrainy, którego rosyjski rząd również nie jest w stanie chronić. Dla Ukrainy ataki na Jelabugę uderzają w sedno rosyjskiego montażu dronów, a powracanie do tego miejsca po wcześniejszych uderzeniach pokazuje, że Kijów potrafi monitorować i zakłócać produkcję cyklicznie, a nie tylko jednorazowo.

Sekwencja ataków – od statku zniszczonego w Astrachaniu, przez lotnisko w Kraju Krasnodarskim, po płonące magazyny w Tatarstanie i wielokrotnie atakowaną fabrykę – odzwierciedla przemyślaną strategię. Ukraina nie tylko przechwytuje drony w powietrzu, lecz atakuje cały ekosystem umożliwiający ich użycie, ponieważ walka przeszła z obrony do ofensywy. Uderzając w łańcuch dostaw od punktu wejścia, przez magazyny i miejsca startowe, aż po końcowy montaż, Kijów pokazał, że każdy etap jest podatny na atak i że odległość nie gwarantuje już ochrony.

Ogólnie rzecz biorąc, ataki znacząco podniosły koszt użycia Shahedów przez Rosję, zmuszając ją do obrony szlaków zaopatrzenia i fabryk rozciągniętych na tysiące kilometrów. Moskwa musi rozpraszać ograniczoną obronę przeciwlotniczą, zmieniać trasy transportów z Iranu i ponosić straty w obiektach produkcyjnych, których nie da się łatwo zastąpić. Każdy atak osłabia zdolność Rosji do prowadzenia masowych ataków dronowych, dowodząc, że ukraińskie drony mogą skutecznie uderzać w głąb rosyjskiego terytorium.

W wojnie na wyniszczenie ta równowaga ma znaczenie: im dalej Ukraina może uderzać w rosyjskie terytorium, tym mniej Moskwa może liczyć na irańskie drony, by podtrzymywać swoją kampanię presji.

‍