Nieuwe Militaire Technologie Laat Brigades Het Commando Voor Uitrusting Ombijten

Vandaag is het grootste nieuws afkomstig uit Oekraïne.

Hier wordt een nieuw digitaal logistiek systeem getest dat kan herdefiniëren hoe soldaten aan het front wapens en uitrusting ontvangen, door deze direct bij de centrale hubs te bestellen. Door traditionele commandoketens te omzeilen en de afhankelijkheid van crowdfunding te elimineren, kan het project diepere waarheden blootleggen over wat moderne oorlog echt vereist.

Oekraïne heeft Dot-Chain Defense gelanceerd, een digitaal inkoopplatform waarmee brigades rechtstreeks bij officiële leveranciers en centrale logistieke hubs wapens, drones en elektronische oorlogvoeringstools kunnen bestellen. Elke eenheid krijgt een eigen digitaal account om uitrusting te bekijken, te bestellen en de leveringen te volgen zonder verzoeken de commandoladder op en neer te hoeven sturen. Tien brigades nemen momenteel deel aan de proeffase, met een budget van één miljard hryvnia’s (ongeveer 24 miljoen dollar) beschikbaar gesteld via het Ministerie van Defensie. In tegenstelling tot traditionele logistieke ketens, waar aanvragen omhoog en weer omlaag gaan, kunnen degenen aan de frontlinie hiermee zelf selecteren wat ze nodig hebben, reserveren en de levering volgen. Het doel is de levertijden terug te brengen van maanden naar weken en het giswerk uit inkoop te halen door de frontsoldaat tot beslisser te maken.

Dat is een scherpe afwijking van de gebruikelijke werkwijze. Under de huidige omstandigheden raken brigades vaak zonder tijd en uitrusting. De formele kanalen zijn te traag, waardoor de meeste eenheden nu afhankelijk zijn van crowdfunding via persoonlijke netwerken of vrijwilligersorganisaties.

Dit werkt het beste voor brigades met een sterke online aanwezigheid, vooral zij die dronebeelden, gevechtsupdates of aansprekende verhalen delen om een grote achterban te mobiliseren. Degenen die minder actief zijn in de media hebben vaak moeite om dezelfde donaties te ontvangen, zelfs als hun bedreigingen en behoeften identiek of groter zijn.

Het resultaat is een lappendeken van bevoorrading, waar online zichtbaarheid het verschil kan betekenen tussen het ontvangen van levensreddende elektronische oorlogsvoering en drones of helemaal niets. Als Dot-Chain doet wat het belooft, kan het die ongelijkheid oplossen door de afhankelijkheid van vrijwilligers te schrappen, de levertijden te verkorten en elke brigade een rechtstreeks kanaal te bieden voor de uitrusting die ze nodig hebben.

Maar het systeem is nog niet gereed voor grootschalige uitrol; een van de kernuitdagingen is de verdeling van het budget. Sommige brigades hebben op verschillende momenten meer uitrusting nodig, dus een gelijk bedrag toewijzen aan elke eenheid is zowel inefficiënt als potentieel gevaarlijk als het leidt tot kritieke tekorten. Aan de andere kant zou een volledig gepersonaliseerd systeem, waarin het budget continu wordt aangepast op basis van de realiteit op de grond, een nieuwe laag bureaucratie, toezicht en prioriteringslogica vereisen die enorme middelen kost en corruptie in de hand kan werken. Het vinden van de juiste balans tussen flexibiliteit en rechtvaardigheid is een van de redenen dat het programma nog in de pilotfase zit. Dot-Chain is dan wel digitaal en snel, de toewijzing van budget blijft afhankelijk van dezelfde vragen waarmee legers altijd worstelen: wie heeft wat nodig en wie krijgt het eerst?

Toch biedt het systeem al in deze vroege fase iets van onschatbare waarde, namelijk data. Dot-Chain geeft het Oekraïense leger een duidelijker beeld van wat frontlinies nodig hebben en gebruiken. Die zichtbaarheid is van belang: niet alleen stuurt het toekomstige inkoopbeslissingen, maar het helpt ook de defensieindustrie om vraag en productie af te stemmen. Eenheden kunnen via het platform reviews achterlaten, verbeteringen voorstellen en direct feedback geven. In die zin is het systeem niet alleen een marktplaats, maar ook een sensornetwerk voor de hele logistieke keten. Elke bestelling wordt een datapunt dat besluitvormers helpt middelen efficiënter toe te wijzen en de Oekraïense wapenindustrie in contact houdt met de realiteit van het slagveld.

Al met al markeert Dot-Chain een verschuiving in de manier waarop Oekraïne tegen militaire logistiek aankijkt: niet alleen als een bevoorradingskwestie, maar als een commandouitdaging. Door front-soldaten direct de inkoop te laten vormgeven, vervangt het systeem giswerk door vraaggestuurde beslissingen. Als het succesvol opschaalt, kan het Oekraïne’s afhankelijkheid van informele hulpnetwerken beëindigen en een veerkrachtiger, transparanter en adaptiever logistiek systeem creëren. De weg vooruit vergt technische optimalisaties en zorgvuldige balans in budgettoewijzing, maar de logica is helder: hoe sneller een soldaat het gereedschap krijgt dat hij nodig heeft, hoe beter hij vecht en hoe groter de kans dat hij overleeft.

‍