Met Spikes Gepantserde Voertuigen Markeren De Nieuwste Stap In De Antidroneverdediging.

Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit Oekraïne.

Op de slagvelden verschijnen vreemde nieuwe gepantserde silhouetten, bedekt met verwarde kaders van stalen staven en bewapening die ze een duidelijk stekelig uiterlijk geven. Deze zogenaamde egeltanks zijn de nieuwste aanpassing in de voortdurende strijd om te overleven in de droneoorlog, voortgekomen uit de eerdere schildpadtanks die ooit improvisatie aan het front symboliseerden en nu een aanwijzing geven voor de volgende fase van pantserverbetering.

De opkomst van egeltanks en gepantserde voertuigen is een natuurlijke evolutie van eerdere anti-drone pantserontwerpen. Schildpadtanks boden sterke bescherming, maar waren zwaar, traag en moeilijk te manoeuvreren, terwijl hun afgesloten koepels infanterie verhinderden om op binnenkomende drones te schieten. Dit gaf drone-operators meer tijd om zwakke punten zoals het motordek of luiken te raken.

Om dit tegen te gaan, voegden ingenieurs spikes toe die drones op afstand hielden en precieze aanvallen verstoorden, waarmee de volgende stap in het aanpassen van gepantserde voertuigen aan moderne droneoorlogvoering werd gezet. De opkomst van egeltanks kwam dus voort uit een directe evolutie van eerdere anti-drone pantserontwerpen.

Toen platte schilden en kooi-structuren op schildpadtanks onvoldoende bleken tegen vaardige drone-operators die door openingen konden sturen, zochten ingenieurs naar een nieuwe oplossing. Het toevoegen van spikes rond het voertuig creëerde een extra verdedigingslaag die de nadering van een drone verstoorde, wat de volgende stap markeerde in de voortdurende inspanning om gepantserde voertuigen aan te passen aan moderne droneoorlogvoering.

Deze aanpassingen worden meestal aan het front geproduceerd in plaats van in fabrieken, waarbij eenheden stalen staven en bewapening op bestaande koepels lassen en lengtes en hoeken aanpassen via snelle veldtesten. Bemanningen testen deze opstellingen direct in gevecht, observeren hoe de structuren presteren onder drone-aanvallen en verfijnen de configuratie snel.

Voor de soldaten die op deze voertuigen vertrouwen, zijn de praktische voordelen duidelijk, aangezien de spikes vaak een aanvallende drone de controle doen verliezen voordat deze het hoofd pantser bereikt, waardoor schade aan het voertuig wordt beperkt en de overlevingskans toeneemt. Het web van staven verstoort ook de vluchtpaden, waardoor nauwkeurige aanvallen op zwakke punten veel moeilijker worden uitgevoerd.

In tegenstelling tot de zware schildpadschalen waarop ze meestal zijn gebouwd, voegen de spikes slechts een kleine extra massa toe, waardoor de mobiliteit van de tank niet significant afneemt, terwijl ze toch een merkbare verbetering in bescherming en overlevingskansen bieden. Rapporten vanaf het front geven aan dat zulke egels verrassend veel drone-aanvallen hebben overleefd voordat ze verloren gingen of zich moesten terugtrekken. Hoewel dit hen niet onkwetsbaar maakt, toont het aan dat eenvoudige improvisatie de levensduur van gepantserde voertuigen in de meest drone-verzadigde gevechtszones van de moderne oorlog kan verlengen.

Ondanks het nut brengt het egeldesign serieuze nadelen met zich mee, waarvan veel vergelijkbaar met of zelfs erger zijn dan die van schildpadtanks. Het duidelijkste probleem is mobiliteit, omdat de spikes kunnen blijven haken aan bomen, draden, puin of zelfs eigen personeel, waardoor beweging door bossen of stedelijke gebieden moeilijk of onmogelijk wordt. Ze beperken ook de toegang tot bruggen en tunnels en bemoeilijken het slepen of reparaties in het veld, omdat men rekening moet houden met de stekelige uitsteeksels. Onderhoud en evacuatie worden veel moeilijker omdat de staven luiken en toegangspanelen blokkeren, en het doolhof van staal rond de tank kan de bemanning gemakkelijk binnen opsluiten. Het stekelige profiel verhoogt bovendien de zichtbaarheid, waardoor deze voertuigen prominente doelen worden voor verkenningsdrones en artillerie.

Sommige analisten hebben zelfs gesuggereerd dat de dichte metalen staven de communicatie- of elektronische verstoringssystemen aan boord zouden kunnen beïnvloeden, waardoor de ene verdedigingslaag wordt verzwakt terwijl een andere wordt versterkt. En hoewel de spikes kleinere FPV-drones kunnen afbuigen of verstoren, bieden ze geen bescherming tegen elk type aanval. Vakkundige operators kunnen nog steeds zwakke hoeken vinden of zwaardere explosieven gebruiken om een egeltank uit te schakelen, en dronebemanningen mikken vaak op de rupsbanden, omdat een onbeweeglijk voertuig blootstaat aan artillerie-aanvallen.

Al met al benadrukt het verschijnen van egeltanks de constante strijd tussen de voortschrijdende droneoorlogvoering en de inspanningen om de overlevingskansen van gepantserde voertuigen op het slagveld te behouden. Deze stekelige voertuigen markeren een praktische stap vooruit in de evolutie van pantser, door bescherming naar buiten uit te breiden om drone-trajecten te verstoren en de overlevingskansen te verbeteren wanneer ze worden gecombineerd met schildpadschilden en elektronische tegenmaatregelen. Hun zware structuur, beperkte zichtbaarheid en beperkte mobiliteit blijven echter de effectiviteit beperken, en nieuwe drone-tactieken ontstaan al om dergelijke verdedigingen te omzeilen. Uiteindelijk staan egeltanks als een inventieve maar tijdelijke oplossing, waarvan de nalatenschap zal afhangen van de vraag of ze daadwerkelijk meer bemanningen in leven houden of vervagen als een ander geïmproviseerd experiment in een slepende oorlog.