Vandaag is er opvallend nieuws uit de richting van Koersk.
Hier hebben de Oekraïners opnieuw een verrassende grensoverschrijdende aanval uitgevoerd. Deze actie zet extra druk op de Russische reserves en zou hen kunnen dwingen tot een overreactie, wat voor Rusland tot nog ernstigere problemen kan leiden en mogelijk resulteert in een operationele doorbraak en crisis.
Oekraïne heeft een nieuwe aanval gelanceerd als onderdeel van haar bredere grenscampagne, met als duidelijk doel het openen van een nieuw front, het verder oprekken van de Russische verdediging, en het uitbuiten van kwetsbaarheden—zeker nu Russische troepen nog steeds verwikkeld zijn in eerdere Oekraïense operaties in Belgorod en bij de eerste aanval op Koersk.

Het Oekraïense plan is erop gericht om meerdere gelijktijdige dreigingen langs de grens te creëren en voorkomt strategisch dat Rusland zich volledig kan richten op haar zomeroperatie in de Donbas. Door de Russische strijdkrachten te lokken in kostbare verdedigende operaties in Koersk, probeert Oekraïne hun capaciteit uit te putten.

De aanval begon met goed getimede voorbereidende aanvallen. De Oekraïense luchtmacht trof een Russisch dronecommandocentrum nabij het dorp Tyotkino, waarbij naar verluidt tot twintig Russische personeelsleden werden gedood, onder wie drone-operators en bevelhebbers. Deze aanval verstoorde waarschijnlijk de lokale Russische dronecoördinatie, essentieel voor verkenning en tegenaanvallen. Tegelijkertijd beschoten Oekraïense eenheden Tyotkino en vonden er gevechten plaats bij het spoorwegstation, terwijl Oekraïense luchtvaart een brug vernietigde nabij het dorp Zvannoe om de Russische verdedigers te isoleren. Deze acties verstoorden de Russische mobiliteit en communicatie, en legden zo de basis voor de hoofdaanval.

Richting Tyotkino voerden de Oekraïners een uitgekiende manoeuvre uit om Russische voorposten te isoleren, die al kwetsbaar waren door hun blootstelling van drie kanten. Er werd een pontonbrug geplaatst en genie-eenheden slaagden erin Russische versterkingen te doorbreken. Deze eerste aanval leek op een verkenningsaanval met geweld (reconnaissance-in-force), bedoeld om Russische vuurposities bloot te leggen voor Oekraïense FPV-drones, die nu het gebied domineren en Russische logistiek aanvallen. De beslissing van Oekraïne om grensnederzettingen te evacueren, wijst op plannen voor intensievere gevechten met zwaardere troepen, en duidt erop dat Oekraïne zich voorbereidt om zijn terreinwinst vast te houden en uit te breiden.

In de volgende fase van de operatie, in de richting van Novi Put, werden de lokale “drakentanden”-verdedigingen al in september vorig jaar doorbroken, waardoor Oekraïense pantservoertuigen na mijnenruimacties konden doorstoten via een bestaand gat, zonder een volledige stormaanval te hoeven uitvoeren. Dit zorgde voor een snelle penetratie en bemoeilijkte de Russische tactische respons.

Aangezien Russische posities in Tyotkino van het begin af aan vrijwel omsingeld zijn, zou het vasthouden van deze posities tegen elke prijs en vervolgens het proberen te heroveren ervan kunnen leiden tot zware Russische verliezen. Russische analisten suggereren dat dit mogelijk niet Oekraïne’s hoofdoffensief is, maar eerder een afleidingsmanoeuvre bedoeld om Russische operationele reserves weg te trekken en de echte klap op een totaal andere plaats toe te dienen.

Als Oekraïense troepen Tyotkino veiligstellen en er versterkte posities inrichten, verkrijgen zij een belangrijk steunpunt om Russische aanvoerlijnen diep in vijandelijk gebied te verstoren en mogelijk het logistieke hart van dit deel van de regio Koersk te bedreigen. Aangezien Oekraïense eenheden die zich eerder terugtrokken uit de eerste Koersk-aanval niet vernietigd zijn, maar nog steeds gevechtsklaar zijn, kunnen zij nu opnieuw in actie worden gebracht, wat Oekraïne het initiatief geeft.

Dit zou de druk op het Russische commando nog verder opvoeren om een tegenaanval in te zetten—een actie die vrijwel zeker rampzalig zou eindigen door het terreinvoordeel van Oekraïne en de dominantie van hun drones.

Een logische volgende stap voor Oekraïne, als deze operatie succesvol blijkt, zou een opmars richting Glushkovo zijn. Grondgebied veroveren langs de rivier de Seym zou Russische communicatie met het westen kunnen doorsnijden, meerdere posities isoleren en de weg vrijmaken voor een bredere Oekraïense aanwezigheid in de oblast Koersk. Als dit gebeurt voor of tijdens de Overwinningsdag op 9 mei, zou dit niet alleen een militaire klap voor Rusland betekenen, maar ook een psychologische, die een symbolische datum overschaduwt. Succes in Koersk zou de Russische winsten van maart en april ongedaan maken en een morele opsteker zijn voor de Oekraïense strijdkrachten.

Samenvattend: de nieuwste inval in Koersk is geen op zichzelf staande actie, maar een weloverwogen voortzetting van Oekraïne’s grensdrukcampagne. Samen met de eerdere operatie in Belgorod vormt het een duidelijke poging om de Russische militaire capaciteit te overbelasten, versterkingen naar Oost-Oekraïne te verstoren en het Russische commando geen adempauze te gunnen.

Opmerkingen