Dochody Z Ropy Tak Niskie, Że Rosjanie Stawiają Na Kryptowaluty!

Dziś najważniejsze wiadomości napływają z Federacji Rosyjskiej.

Przychody z rosyjskiej ropy gwałtownie spadają szybciej niż oczekiwano — ponad jedna trzecia z nich wyparowała wskutek spadku światowych cen energii i zaostrzenia sankcji. W odpowiedzi Kreml zwrócił się ku offshore’owym schematom kryptowalutowym w desperackiej próbie utrzymania się finansowo na powierzchni, co jest nietypowym i wymownym sygnałem niestabilności jego sytuacji finansowej.

Przychody Rosji z ropy spadły w czerwcu niemal o 30 procent w porównaniu z tym samym miesiącem roku poprzedniego, osiągając nieco poniżej 5,4 miliarda dolarów, a całkowite wpływy z ropy i gazu zmniejszyły się o jedną trzecią. Ten gwałtowny spadek wynika z malejących cen ropy, kurczącego się udziału Rosji na rynku oraz zmniejszających się eksportów, ponieważ szlaki tzw. floty cieni podlegają coraz większym zakłóceniom.

Te dane to nie tylko kwestia techniczna — obnażają załamanie strumienia dochodów, który kiedyś finansował niemal połowę budżetu narodowego Rosji. Jako gospodarka oparta na eksporcie surowców, czyli petro-państwo, Rosja od dawna polegała na przychodach z eksportu ropy i gazu, finansując za ich pomocą wszystko — od świadczeń socjalnych po zakupy wojskowe. W warunkach wojennych, przy rosnących sankcjach i wzrastających kosztach operacyjnych, rosyjski budżet federalny nie będzie w stanie długo absorbować tych strat.

Roczny deficyt szacowany jest obecnie na ponad 2,5 procent PKB Rosji, co przekłada się na około 45 miliardów dolarów. Aby zrekompensować tę lukę, Moskwa spala rezerwy i zwiększa zadłużenie wewnętrzne, ale nie może prowadzić tych działań bez końca. Bez znalezienia nowych źródeł dochodu zdolność Rosji do prowadzenia intensywnych działań wojennych na Ukrainie oraz jednoczesnego funkcjonowania państwa zacznie się załamywać.

Aby temu przeciwdziałać, władze rosyjskie uruchomiły projekt kryptowalutowy mający generować przychody i omijać sankcje. Kryptowaluta A7A5, stworzona w Kirgistanie, jest podobno wspierana przez Promswiazbank — główny rosyjski bank powiązany z sektorem obronnym — oraz Ilana Shora, zbiegłego oligarchę znanego z miliardowego oszustwa w Mołdawii. System generuje dochody ze sprzedaży tokenów, pobierania opłat transakcyjnych i zachęt dla użytkowników. Naśladuje działającą sieć płatniczą, umożliwiając Kremlowi czerpanie wartości od użytkowników lub kontrolowanych pośredników.

Ponadto pomaga omijać sankcje, ukrywając tożsamość nadawców i odbiorców pieniędzy. Portfele kryptowalutowe nie wymagają weryfikacji tożsamości, a płatności mogą być kierowane przez anonimowe kanały poza międzynarodowym systemem bankowym SWIFT. Daje to rosyjskim podmiotom możliwość pozyskania towarów objętych restrykcjami lub płacenia zagranicznym aktorom bez narażania się na zachodnią kontrolę i sankcje.

Chociaż już zgłoszono transakcje na kwotę ponad 9 miliardów dolarów, większość tego wolumenu jest prawdopodobnie sztucznie zawyżona — poprzez przenoszenie środków między kontami kontrolowanymi przez tę samą osobę, symulując rzeczywiste użycie i tworząc iluzję popularności oraz masowego wykorzystania.

Nawet jeśli platforma działa, jest daleka od tego, czego potrzebuje Rosja. Jedna kryptowaluta nie zastąpi dziesiątek miliardów dolarów utraconych wpływów z ropy i gazu w tym roku, ani nie zapewni niezawodności formalnych szlaków handlowych. Aby znacząco zmniejszyć deficyt, Rosja musiałaby osiągnąć znacznie większe wykorzystanie oraz mieć partnerów handlowych skłonnych akceptować tę walutę na dużą skalę, a wszystko to bez ryzyka konsekwencji prawnych ze strony zachodnich regulatorów, którzy teraz będą bacznie przyglądać się wszelkim podejrzanym transakcjom kryptowalutowym. Brak jasnego wejścia na stabilne rynki i brak realnego zabezpieczenia wartości sprawiają, że projekt pozostaje marginalny pod względem ekonomicznym, a jednocześnie politycznie radioaktywny ze względu na zagrożenie sankcjami wtórnymi ze strony Zachodu.

Jeśli Rosja nie rozszerzy znacznie tej kryptowaluty lub nie stworzy wielu równoległych sieci do prania i transferu pieniędzy, obsługujących organizacje przestępcze, pozostanie ona narzędziem marginalnym, a nie kołem ratunkowym. W praktyce oznaczałoby to, że Rosja zacznie działać jako bankier handlarzy bronią, syndykatów przestępczych i sieci terrorystycznych, które już są przyzwyczajone do poruszania się po nieśledzonych systemach finansowych.

To może utrzymać przepływ pieniędzy na krótką metę, ale jednocześnie pogłębi izolację Rosji na arenie międzynarodowej wśród jej sojuszników.

Podsumowując, zwrot Rosji ku kryptowalutom to raczej improwizacja i desperacja niż strategia. Luka budżetowa spowodowana załamaniem wpływów z ropy jest zbyt duża, by mogła ją wypełnić kryptowalutowa inicjatywa. Choć pomysł kreatywny, jest on skonstruowany bardziej pod kątem omijania kontroli niż budowania odporności. Jeśli Moskwa nie znajdzie realnej alternatywy dla dawnych dochodów z surowców energetycznych, presja zacznie się rozlewać nie tylko na polu bitwy na Ukrainie, ale w całej rosyjskiej gospodarce wojennej. To, co obserwujemy, to nie nowy model finansowy, lecz państwo próbujące utrzymać się na powierzchni za pomocą narzędzi stworzonych do unikania kontroli i handlu na czarnym rynku, a nie do przetrwania.

‍