.svg){kind=small}
Vandaag zijn er veel interessante ontwikkelingen vanuit de richting Kupjansk.
Hier, langs de rivier de Oskil nabij Kupjansk, hebben Oekraïense speciale eenheden zojuist een van de stoutmoedigste operaties van de oorlog uitgevoerd. In een verrassingsaanval met helikopters diep achter de Russische linies landden ze onopgemerkt en sloegen ze toe op schuilplaatsen, veilige huizen en verzamelzones, waarmee ze de Russische voorbereidingen verstoorden nog vóór hun offensief kon beginnen.
De Russische troepen in dit gebied houden een zeer smal bruggenhoofd op de westelijke oever van de rivier de Oskil, waar de controle over het stadje Dvoritsjna hen in staat stelt om troepen samen te trekken en over de rivier te verplaatsen. De Russen zijn van plan dit bruggenhoofd te gebruiken om Oekraïense troepen in Kupjansk vanuit het noorden tactisch te flankeren, evenals als springplank voor aansluiting op hun andere offensief richting Charkiv. De Oekraïners begrijpen dat het bruggenhoofd bij Dvoritsjna een belangrijk verzamelpunt zal zijn voor het Russische zomeroffensief in Charkiv, en weten dat ze snel moeten handelen om elke toekomstige Russische inspanning hier te ondermijnen.
De belangrijkste Russische zwakte hier is dat hun troepen de Oskil moeten oversteken per boot om hun bruggenhoofd op de westelijke oever te bereiken, wat hun logistiek aanzienlijk bemoeilijkt. Dit belemmert hen in het inzetten van grote aantallen zware wapens zoals antitankraketten of draagbare luchtafweersystemen (MANPADS). Het gebrek aan dergelijke luchtverdedigingssystemen maakt het Russische bruggenhoofd bijzonder kwetsbaar voor luchtaanvallen die de Oekraïners kunnen uitvoeren.
Daarom bedacht het Oekraïense commando voor speciale operaties een gedurfd en onconventioneel plan: het uitvoeren van de eerste luchtlandingsoperatie in meer dan drie jaar oorlog. Ze planden om over de Russische linies te vliegen en verschillende teams van speciale troepen te droppen in de rug van de vijand, waar ze raids zouden uitvoeren, inlichtingen verzamelen en vuurleiding zouden geven op verborgen Russische posities.
De Oekraïense speciale eenheden die deelnamen aan deze operatie werden ingezet met Amerikaanse UH-60 Black Hawk-helikopters, die laag vlogen om detectie door de Russen te vermijden. Ze drongen diep door achter de vijandelijke linies en konden daar meerdere tientallen Oekraïense operators afzetten, waarna de helikopters veilig terugkeerden naar eigen gebied.
Eenmaal op de grond bewogen de Oekraïense troepen zich snel en doelgericht. Na het bereiken van hun doelen voerden ze een reeks uiterst effectieve en dodelijke aanvallen uit op Russische eenheden.
Ze zuiverden bosstroken en woongebieden van vijandelijke soldaten die zich voorbereidden op een oversteek van de rivier. Russische troepen werden volledig overrompeld en verwachtten geen aanval vanuit hun achterhoede. Verschillende schuilplaatsen werden snel omsingeld, en talrijke Russische soldaten werden gevangen genomen in de verwarring. Oekraïense operators maakten optimaal gebruik van de verrassing en het terrein, en verborgen zich in beboste gebieden, wachtend op kleine Russische infanteriegroepen die ofwel naar hen op zoek waren, of zich nietsvermoedend naar nieuwe posities begaven. Deze hinderlagen waren snel en dodelijk: de Oekraïners schakelden vijandelijke soldaten uit op korte afstand met handvuurwapens, terwijl ze onopgemerkt bleven in de dichte bosbedekking.
Het hoge niveau van coördinatie en voorbereiding van de Oekraïners omvatte ook meerdere gepantserde voertuigen die werden ingezet nabij een aangewezen exfiltratiepunt, om de operators snel te evacueren. Dit punt was zorgvuldig gekozen: het lag buiten de actieve frontlijn en buiten het bereik van Russische bruggenhoofden, wat het de veiligste route maakte. De Oekraïners trokken door de dichte bossen achter het bruggenhoofd bij Dvoritsjna en vermeden gebieden met grotere Russische aanwezigheid. Dankzij inlichtingen verkregen van gevangengenomen Russische soldaten konden Oekraïense drone-operators grote Russische steunpunten identificeren die de terugtocht versperden. Artillerie-eenheden en zware dronebombardementen werden ingezet, wat leidde tot de vernietiging van deze Russische posities. Deze gerichte vuurkracht creëerde een corridor waardoor de speciale troepen veilig het bos konden doorkruisen naar de westelijke oever van de rivier, waar MaxPro-pantservoertuigen klaarstonden om hen naar veiligheid terug te brengen.
Al met al bereikten de Oekraïners het schijnbaar onmogelijke: ze voerden de eerste luchtlandingsoperatie van de oorlog in meer dan drie jaar uit, waarmee ze diep in door Rusland bezet gebied konden toeslaan, zware verliezen toebrachten en waardevolle inlichtingen verzamelden.
Opmerkelijk is dat het zeer waarschijnlijk is dat niet alle Oekraïense operators geëvacueerd zijn uit het Russische achtergebied. Volgens doctrines van speciale operaties kunnen deze operators ter plaatse blijven om inlichtingen te verzamelen, lokale verzetsnetwerken op te zetten en op te leiden, en dodelijke guerrillaoorlogsvoering uit te voeren, inclusief sabotage en liquidatie van hooggeplaatste Russische bevelhebbers. Rusland lijkt deze zomer alles op alles te willen zetten, en Oekraïne positioneert zich om elk mogelijk voordeel te benutten om dit tegen te houden.
.jpg)
Opmerkingen