Vandaag komt het belangrijkste nieuws uit de Russische Federatie.
Van Belgorod tot aan het Verre Oosten heeft Oekraïne’s campagne van aanvallen op raffinaderijen geleid tot een landelijk brandstoftekort, met gevolgen die voelbaar zijn van de frontlinies in Oekraïne tot de hoofdsteden Moskou en Sint-Petersburg. De Russische staat heeft officieel het seizoensgebonden verbruik en de oogstdruk de schuld gegeven, maar de werkelijke oorzaak is onmiskenbaar: herhaalde drone-aanvallen hebben een groot deel van Rusland’s brandstofproductie, opslag en distributienetwerk vernietigd, en het publieke ongenoegen begint te groeien.

Russische functionarissen hebben toegegeven dat er niet langer voldoende brandstof is om aan de binnenlandse vraag te voldoen, en de situatie is inmiddels veel verder gegaan dan regionale problemen, aangezien volgens zowel staats- als onafhankelijke bronnen minstens tien Russische regio’s wijdverbreide brandstoftekorten melden. Hiertoe behoren Ryazan, Nizhny Novgorod, Saratov, Rostov, Leningrad Oblast, de Primorsky- en Zabaikalsky-regio’s in het Verre Oosten, evenals in door Rusland gecontroleerde gebieden in Oekraïne. De onafhankelijke Russische Brandstofunie heeft bevestigd dat leveringen aan veel tankstations volledig zijn gestopt. Sommige particuliere tankstations zijn volledig gesloten, terwijl anderen strikte limieten hebben opgelegd aan aankopen, zoals het verbieden van jerrycans of het eisen van voorafgaande goedkeuring door lokale autoriteiten. In gebieden waar stations nog operationeel zijn, staan automobilisten in lange rijen van meerdere kilometers door heel Rusland, aangezien wijdverbreide rantsoenering wordt ingevoerd.

Aan de frontlinies is de situatie nog erger, want in Donetsk en Loehansk moeten Russische soldaten twee tot drie uur wachten om te tanken. Zelfs dan wordt brandstof gerantsoeneerd en moeten troepen steeds vaker uit eigen zak betalen.

In Berdyansk zijn de tankstations volledig zonder brandstof, waardoor burgers de hele stad moeten doorzoeken voor voorraden. Naar verluidt heeft Melitopol sinds begin september geen enkele levering ontvangen.

Dit alles valt samen met de herhaalde aanvallen op depots, pompstations en distributiepijpleidingen door Oekraïense drones. Als gevolg daarvan zijn door Rusland gecontroleerde gebieden in Oekraïne net zo verlamd als die in Rusland zelf.

Dit heeft ernstige operationele gevolgen, waarbij pantserbewegingen stagneren en logistieke ketens zwaar worden aangetast.

Het thuisfront maakt het ook niet veel beter mee, aangezien tekorten zelfs Moskou en Sint-Petersburg hebben bereikt, inclusief omliggende districten. In Leningrad Oblast heeft het Lukoil-netwerk alle jerrycanvullingen verboden. In het Verre Oosten hebben lange rijen in Primorsky Krai regionale functionarissen gedwongen een couponsysteem in te voeren om brandstof te ontvangen.

In Belgorod zijn hele districten zonder alles behalve de duurste A100-benzine en diesel. De situatie in de Krim is nog kwetsbaarder, aangezien de helft van alle tankstations op het schiereiland volledig is gesloten.

In Simferopol, Sebastopol en Feodosia zijn coupons nu vereist voor elke aankoop en worden deze doorverkocht op de zwarte markt en Russische online marktplaatsen.

In totaal zijn momenteel 360 tankstations gesloten wegens gebrek aan brandstof, waarbij 14% buiten gebruik is in het zuiden, dat normaal bekendstaat om zijn overvloedige en goedkope voorraden.

Het publieke ongenoegen begint zich op te bouwen, aangezien de Russische Communistische Partij protesten heeft georganiseerd bij grote tankstations en zich afvraagt waarom de binnenlandse prijzen stijgen in een olie-rijk land. Sinds het begin van het jaar zijn de brandstofprijzen met meer dan 50 procent gestegen, een duidelijk teken dat prijscontroles niet bij kunnen blijven met de realiteit. De aanbodzijde vertelt echter het echte verhaal, aangezien particuliere tankstation-eigenaren, die ongeveer 40 procent van de Russische markt beheersen, hun stations sluiten.


Het Russische Ministerie van Energie is stilletjes gestopt met het publiceren van regionale overzichten van brandstofbeschikbaarheid om verdere publieke bezorgdheid te voorkomen, en onderhoudsschema’s bij grote raffinaderijen, zoals in Omsk, worden uitgesteld, niet om efficiëntie, maar omdat het offline halen voor reparatie verdere tekorten in het hele land zou veroorzaken.


Met de opties die opraken, zijn bewegingen van zware tankwagens in de Krim waargenomen om de crisis enigszins te verlichten, maar vrijwel onmiddellijk werden deze geraakt door Oekraïense drones, aangezien de Russen snel zonder opties komen te zitten.


Vorige week riep president Vladimir Poetin de leiders van Rusland’s grote oliebedrijven naar het Kremlin voor dringende besprekingen. En slechts enkele dagen daarvoor werd de CEO van Rusland’s staatsnucleaire agentschap dood aangetroffen op straat in Moskou, liggend bij zijn auto met een geweer naast zich en een afscheidsbrief; hij was de twintigste Russische energiefunctionaris die onder verdachte omstandigheden omkwam.

Al met al heeft Oekraïne’s olieslagcampagne Rusland in een structurele energiecrisis gedwongen. De Russische staat kan geen consistente brandstofvoorziening meer garanderen voor zowel het leger als de bevolking. Tekorten hebben het hart van het land bereikt, de prijzen rijzen de pan uit en sleutelfunctionarissen sterven onder onduidelijke omstandigheden. Het Kremlin probeert controle uit te stralen, maar het systeem faalt, niet alleen door schade, maar door de enorme schaal van dysfunctioneren die nu in de Russische energiesector is verankerd.

Opmerkingen