Rosja Nie Może Uderzyć W Najcenniejsze Cele Ukrainy

Dziś najważniejsze wieści nadchodzą z Ukrainy.

Tutaj rosyjska rozpoznawcza działalność dronów wykazuje wyraźne oznaki załamania. Drony Orlan, Zala i Lancet coraz częściej są ślepe, zagłuszane lub niszczone, co pozostawia rosyjskie jednostki uderzeniowe bez danych wywiadowczych, na których kiedyś polegały przy kierowaniu ogniem artyleryjskim i rakietowym.

Ostatnio rosyjscy analitycy wojskowi zaczęli narzekać, że siły rosyjskie nie były w stanie skutecznie uderzać w wysokowartościowe pozycje ukraińskie za linią frontu. Głównym problemem jest niemożność rosyjskich dronów rozpoznawczych do penetracji linii ukraińskich w celu wykrycia i namierzenia tych punktów dowodzenia, instalacji broni, lotnisk i koncentracji sił. Ukraina skutecznie rozmieszczała mobilne radary wykrywania celów powietrznych, znane jako stacje OVT, małe, mobilne radary wykrywania celów powietrznych, na całej linii frontu. Radary, które Ukraina wdraża w ramach oznaczenia OVT, obejmują mobilne systemy nadzoru 3D, takie jak RPS 42, przeznaczone do wykrywania i identyfikacji celów na niskich i wysokich wysokościach. Te mobilne radary zapewniają koordynację w czasie rzeczywistym i dane o śledzeniu nawet w warunkach zakłóceń, co czyni je idealnymi do ochrony linii przednich.

Te kompaktowe systemy są łatwe w obsłudze i mogą być szybko przemieszczane, dając jednostkom ukraińskim stały obraz nadchodzących zagrożeń. Ich obecność oznacza, że rosyjskie drony i pociski są wykrywane wcześniej i bardziej niezawodnie, pozwalając obronie przeciwlotniczej reagować znacznie skuteczniej niż wcześniej. Rosyjskie siły narzekają, że niektóre z tych radarów mogą pozostawać w miejscu nawet przez osiem miesięcy, zanim rosyjscy dowódcy nakazują ich zniszczenie, co wskazuje, że rosyjscy oficerowie bardzo lekceważą zagrożenie, jakie stwarzają dla rosyjskich operacji.

Bez wiarygodnych danych wywiadowczych strategia Rosji polegająca na wyczerpywaniu tyłów Ukrainy załamuje się, a uderzenia, które kiedyś zmuszały Kijów do rozproszenia zasobów, teraz trafiają w magazyny, które są puste, ponieważ rosyjskie media są zmuszone do przesadzania liczby nielicznych udanych uderzeń, by utrzymać złudzenie skuteczności.

Kontekst polityczny sprawia, że ta zmiana jest jeszcze bardziej wyraźna, ponieważ Moskwa przedstawiała głębokie uderzenia jako dowód swojej przewagi technologicznej. Regularne nagrania wybuchających ukraińskich magazynów miały świadczyć o nieuchronności; jednak cisza mówi sama za siebie.

Nawet rosyjscy analitycy wojskowi narzekają, że ataki rakietowe są teraz pozorne i trafiają w budynki cywilne zamiast obiektów wojskowych. Osłabia to krajowe zaufanie, szczególnie po tym, jak dowódcy obiecywali, że letnia ofensywa przyniesie decydujące rezultaty.

Jednak niemożność Rosjan do prowadzenia powtarzalnych i precyzyjnych uderzeń oznacza również, że ukraińskie systemy wysokowartościowe, takie jak Himars i drony dalekiego zasięgu, mogą działać swobodniej, uderzając w konwoje paliwowe i koncentracje wojsk przy mniejszym ryzyku wykrycia i natychmiastowej odwetu. Problem ten dotyczył Rosjan od dawna; na przykład w Kursku ukraińskie natarcie odniosło sukces w dużej mierze dlatego, że ruchy ukraińskie pozostały niewykryte do momentu, gdy było za późno. Powtarzające się uderzenia Himars w koncentracje sił rosyjskich dziesiątki kilometrów za linią frontu ilustrują, jak bardzo agresywna stała się teraz kampania uderzeniowa Ukrainy.

Punkt zwrotny jest jasny: rosyjska sieć wywiadowcza nie nadąża już za ukraińskimi kontrdziałaniami. Ponieważ Rosja nie może śledzić głębszych tyłów Ukrainy, nie jest w stanie uderzać w Himars ani inne systemy dalekiego zasięgu, pozostawiając swoje ofensywy bez ochrony, podczas gdy Ukraina kontratakuje. Linie zaopatrzenia, które powinny być chronione przed atakami, pozostają wrażliwe, ponieważ każdy nieudany atak na ukraiński magazyn oznacza więcej pocisków, więcej dronów i więcej rotacji dla broniących się brygad.

Dla Rosji próby zniwelowania luki przez import dronów rozpoznawczych od azjatyckich dostawców, takich jak irańscy i mniejsi chińscy producenci, w dużej mierze się nie powiodły. Te platformy są przeznaczone do użytku komercyjnego, nie mają wzmocnionych łączy komunikacyjnych i łatwo są zakłócane przez ukraińską walkę elektroniczną.

Ogólnie rzecz biorąc, załamanie rosyjskiego rozpoznania tyłów jest słabością strukturalną z bezpośrednimi konsekwencjami dla logistyki i zdolności utrzymania działań. Moskwa traci zdolność paraliżowania logistyki Ukrainy w głębi, podczas gdy Ukraina zyskuje swobodę manewru i możliwości rozszerzania uderzeń w zamian. W miarę jak letnia kampania się rozwija, ta nierównowaga może kształtować nie tylko intensywność walk, ale i samą zdolność Rosji do prowadzenia wojny.

To, co kiedyś było decydującą siłą Rosji, stało się teraz odsłoniętą słabością, a Kijów jest zdeterminowany, by w pełni to wykorzystać.

‍