.svg){kind=small}
Vandaag is er interessant nieuws uit de Zwarte Zee-regio.
Hier, na het aantasten van de Russische luchtafweer- en surveillancemogelijkheden in en rond de Krim, zijn de Oekraïners opnieuw begonnen met het inzetten van de Bayraktar-drones. De dodelijke door Turkije geleverde drone, die in de eerste oorlogsmomenten bekendheid verwierf, is nu weer in actie en vernietigt Russische schepen, terwijl hij de Russische operaties in de Zwarte Zee ondermijnt.
De Turkse Bayraktar-drones van Oekraïne zijn weer prominent in gebruik, nu ingezet voor anti-naval operaties in de Zwarte Zee. Aanvankelijk speelden deze drones een sleutelrol vroeg in de oorlog, toen de Russische luchtafweer schaars en onvoorbereid was. Naarmate Rusland zijn verdedigingsmaatregelen uitbreidde om bedreigingen vanuit de lucht tegen te gaan, maakte het relatief grote radarteken van de Bayraktar hem kwetsbaar, waardoor Oekraïne het gebruik ervan aanzienlijk verminderde.
Nu zijn de omstandigheden echter veranderd. Oekraïne produceert, in samenwerking met Turkije, nu jaarlijks meer dan 120 Bayraktars binnen het eigen land, wat de mogelijkheden voor inzet vergroot. Recente beelden illustreren deze comeback duidelijk, met Bayraktar-drones die meerdere Russische schepen nabij de Tendrivska Baai-schraap vernietigen terwijl vijandelijke troepen proberen soldaten aan land te zetten op strategisch belangrijke eilanden.
De vernieuwde Bayraktar-offensief sluit aan bij bredere Oekraïense inspanningen in de Zwarte Zee, een gebied dat strategisch steeds belangrijker wordt. Recente Oekraïense aanvallen met maritieme drones richtten zich op door Rusland bezette olieplatforms, gevolgd door acties met snelle boten die deze cruciale offshore-installaties willen innemen nadat de Russische aanwezigheid is verdreven.
Controle over deze platformen is van grote tactische betekenis, omdat ze verkenning en radarbewaking diep in het door Rusland bezette deel van de Krim mogelijk maken en mogelijk kunnen dienen als lanceerpunten voor toekomstige maritieme drone-operaties. De felle gevechten om deze platformen weerspiegelen hun dubbele waarde: ideale observatiestations en relaispunten voor dronesignalen, zoals recent is aangetoond.
Daarom strijden zowel Rusland als Oekraïne hevig om deze platformen, die vaak van eigenaar wisselen.
Westerse bondgenoten houden surveillancerondes om Oekraïne’s felle maritieme strategie te ondersteunen: met name een Brits RC-135W elektronische verkenningsvliegtuig patrouilleerde boven westelijk Krim, wat een toename van Oekraïense operaties voorspelde. De inzet van Bayraktars door Oekraïne, die live inlichtingen van het slagveld leveren tijdens platformaanvallen, vult ook de maritieme drone-operaties aan. Als reactie vertrouwt Rusland steeds meer op Lancet-drones, geleid door ZALA-verkenningsdrones, om Oekraïense maritieme drones te onderscheppen. Russische analisten erkennen dat deze aanpak aanzienlijke beperkingen kent, gezien de wendbaarheid van Oekraïense droneboten en de diverse ladingen die Oekraïners nu inzetten, waaronder elektronische oorlogsvoering tegenmaatregelen en luchtafweerraketten om inkomende Russische aanvalsdrones en gevechtsvliegtuigen neer te halen.
Tegelijkertijd heeft de Oekraïense militaire inlichtingendienst precisieoperaties uitgevoerd gericht op het verlammen van de Russische luchtafweer op de Krim.
Recente aanvallen richtten zich op essentiële onderdelen van het geavanceerde Russische S-400 raketsysteem. Concreet vernietigden de Oekraïners met succes twee multifunctionele 92N2E vuurleidingsradars, twee 91N6E langeafstand-surveillanceradars en één S-400 raketlanceerder. Deze operatie opende effectief de lucht boven westelijk Krim en de Zwarte Zee weer, waardoor de Bayraktar-drones en andere luchtoperaties werden hervat.
Oekraïne profiteerde snel van deze uitschakeling van de luchtafweer door een waardevolle Russische maritieme special forces-basis in Chornomorske te treffen met twee Neptune-raketten, wat uitgebreide schade veroorzaakte, bevestigd door beschikbare beelden.
Door aanhoudende Oekraïense aanvallen worstelt de Russische Zwarte Zeevloot nu om haar aanwezigheid te handhaven. Uit vrees voor verdere droneaanvallen hadden Russische marinemilitairen hun resterende oorlogsschepen al ver weg van betwiste wateren gepositioneerd, waardoor hun maritieme middelen buitenspel zijn gezet in de maritieme oorlog. Zelfs Russische militaire leiders begrijpen dit, zoals recente beelden tonen van gedemonteerde maritieme automatische kanonnen die worden geïnstalleerd als vaste, torenachtige verdedigingsposities aan land. Deze absurde strategie benadrukt de wanhopige situatie van Rusland op zee. Bovendien missen deze stationaire kanonnen, ondanks hun kracht, mobiliteit en verborgenheid, waardoor ze kwetsbaar zijn voor Oekraïense drone- en bombardementsaanvallen en militair gezien ook op het land vrijwel nutteloos zijn.
Over het geheel genomen blijft Oekraïne systematisch de Russische militaire capaciteiten in de Zwarte Zee aantasten, met focus op cruciale dual-use olieplatformen die een centrale rol spelen in de maritieme strategie van beide zijden. Dit weerspiegelt eerdere Oekraïense tactieken om eerst de Russische luchtafweer te ondermijnen, waardoor diepere en meer verstorende aanvallen op de Krim en verder mogelijk werden.
Door deze offshore-installaties veilig te stellen, wil Oekraïne meer ambitieuze speciale operaties tegen het door Rusland gecontroleerde deel van de Krim ondersteunen, mogelijk zelfs variaties op eerdere succesvolle commando-infiltraties. Zo symboliseert de hernieuwde inzet van Bayraktar-drones niet alleen een herwonnen tactisch voordeel, maar ook een meer omvattende strategie om geleidelijk de maritieme dominantie te herwinnen en de basis te leggen voor belangrijke toekomstige operaties in de lucht en op het land.
.jpg)
Opmerkingen