.svg){kind=small}
Dziś napływają ważne aktualizacje z Ukrainy.
Tutaj Ukraina przeszła od sankcjonowania rosyjskiej gospodarki wojennej na papierze do egzekwowania tych sankcji na przestrzeni tysięcy kilometrów i na aż czterech pełnych akwenach morskich, działając samodzielnie. Prowadząc uderzenia powietrzne i morskie z użyciem dronów przeciwko rosyjskim tankowcom i platformom wiertniczym, Ukraina zintensyfikowała swoje działania na trzech kontynentach, aby osłabić zdolność Rosji do prowadzenia wojny.
Prezydent Wołodymyr Zełenski ogłosił, że ukraińskie sankcje wobec blisko 700 jednostek powiązanych z rosyjską „flotą cieni” oficjalnie weszły w życie. Statki te odpowiadają za znaczną część rosyjskiego eksportu ropy i energii, a jednocześnie pomagają w imporcie towarów objętych sankcjami, co daje Rosji możliwość finansowania wojny. Według Zełenskiego jednostki te operują pod banderami ponad 50 jurysdykcji, co pokazuje, jak głęboko Rosja wbudowała omijanie sankcji w globalne sieci żeglugowe. Ukraiński wywiad szacuje, że zachodni partnerzy objęli już sankcjami 555 statków, a Ukraina synchronizuje teraz własne środki z działaniami kinetycznymi, wysyłając jasny sygnał, że rosyjska nielegalna żegluga nie będzie już bezpieczna tylko dlatego, że odbywa się daleko od ukraińskich wybrzeży.
Po pierwsze, Ukraina pokazała na Morzu Czarnym, że sankcje te nie są symboliczne, eskalując swoją kampanię morską poprzez ataki na tankowce floty cieni za pomocą morskich dronów Sea Baby. Pierwszymi potwierdzonymi celami były objęte sankcjami tankowce w pobliżu tureckiego wybrzeża, gdy płynęły puste w kierunku Noworosyjska w celu załadunku.
Kampania była kontynuowana spektakularnym uderzeniem na tankowiec Dashan. Pomimo żeglugi z dużą prędkością i wyłączonego transpondera, statek został namierzony i trafiony wielokrotnie, a zgeolokalizowane nagrania z ukraińskich dronów pokazały poważne uszkodzenia rufy. Ataki te znacząco podnoszą koszty ubezpieczenia, odstraszają załogi i podważają zdolność Rosji do cichego transportu ropy szlakami objętymi sankcjami przez coraz bardziej niebezpieczne Morze Czarne.
Presja rozszerzyła się na Morze Azowskie, gdzie Ukraina uderzyła bezpośrednio w rosyjskie logistyczne zaplecze. W porcie Rostów nad Donem objęty sankcjami tankowiec Valery Gorchakov został trafiony, gdy znajdował się obok terminalu przeładunkowego produktów naftowych Nowoszachtińsk.
Uderzenie spowodowało rozległe zalanie rufy, pożary na pokładzie oraz poważne uszkodzenia maszynowni i sterowni. Tankowiec zaczął tonąć i musiał zostać otoczony zaporami, gdy władze w pośpiechu zabezpieczały teren, co pokazało, że nawet porty położone głęboko na rosyjskim zapleczu nie są już chronione przed odwetem.
Następnie Ukraina rozszerzyła pole walki na Morze Śródziemne, przekraczając próg psychologiczny i operacyjny. Po raz pierwszy jednostka Alfa Służby Bezpieczeństwa Ukrainy uderzyła w rosyjski tankowiec floty cieni na neutralnych wodach Morza Śródziemnego, ponad 2000 kilometrów od terytorium Ukrainy.
W wieloetapowej operacji drony powietrzne zaatakowały pusty tankowiec Quendil amunicją zrzucaną z dronów, co miało zapewnić brak szkód środowiskowych związanych z wyciekiem ropy. Jednostka doznała krytycznych uszkodzeń strukturalnych i nie może być już wykorzystywana do transportu ropy. Ukraińscy urzędnicy podkreślili, że statek był używany do omijania sankcji i generowania dochodów na potrzeby wojny, co czyniło go legalnym celem zgodnie z prawami i zwyczajami wojny.
Co ciekawe, zdolność do przeprowadzenia takiej operacji tak daleko od Ukrainy wzbudziła podejrzenia dotyczące możliwego zachodniego wsparcia planu lub alternatywnie ukraińskich punktów startowych na terytorium NATO, co zwiększa możliwość ukraińskich uderzeń dronowych na rosyjskie cele także na Morzu Bałtyckim lub Północnym.
Czwartym akwenem w tej rozszerzającej się kampanii jest Morze Kaspijskie, gdzie Ukraina zaatakowała nie tylko transport, ale samą produkcję. Drony dalekiego zasięgu uderzyły w największą rosyjską platformę naftową na Morzu Kaspijskim, Filanowskaja, wstrzymując wydobycie z wielu odwiertów. Kolejne ataki dwukrotnie trafiły platformę Korchagin, a później platformę Rakuszecznoje, wymuszając powtarzające się wyłączenia. W tym samym cyklu operacyjnym ukraińskie siły specjalne zaatakowały rosyjski okręt patrolowy marynarki wojennej Okhotnik operujący w pobliżu, który został rozmieszczony w trybie pilnym w celu ochrony platform, lecz nie był w stanie ochronić nawet samego siebie.
Ataki te, przeprowadzone w odległości do 900 kilometrów od terytorium Ukrainy, zakłóciły wydobycie offshore i zmusiły Rosję do przerzucenia systemów obrony powietrznej oraz zasobów w celu ochrony aktywów, które wcześniej uznawała za nietykalne.
Ogólnie rzecz biorąc, działania Ukrainy na Morzu Czarnym, Morzu Azowskim, Morzu Śródziemnym i Morzu Kaspijskim pokazują przemyślaną strategię łączenia sankcji z użyciem siły. Uderzając zarówno w statki transportujące rosyjską ropę, jak i w platformy, które ją wydobywają, Ukraina bezpośrednio atakuje finansową podstawę rosyjskiego wysiłku wojennego. Wraz z dodawaniem kolejnych akwenów kampania ukraińska pogłębia presję, gdy Rosja traci dostęp do swoich nabywców i kluczowych dochodów. Teraz pozostaje jedynie pytanie, kto zablokuje następne morze, najprawdopodobniej Bałtyk; czy będą to siły NATO poprzez ścisłą kontrolę, czy też ukraińskie kinetyczne sankcje dronowe.
.jpg)
Komentarze